کاری ندارم که تیتر ممکنه یک مقدار زننده و بچه گانه باشه اما به نظر من حقیقت به همین بی پردگیه. من فریب فحش های ناموسی رو نمیخورم. فحش ناموسی تو رو مرد نمی کنه. در واقع داره باز هم نشون میده که تو چه قدر به مادر خودت وابسته و حساسی (آیا مادرت با شنیدن اون توهین به خودش اونقدر ناراحت میشه که خود تو میشی؟ آیا وقتی کسی به تو دشنامی میده ،که تو واقعاً اون چیز نیستی، ناراحت میشی؟ ناراحت میشی یا میخوای که ناراحت بشی؟ ناراحت میشی یا تصمیم گرفتی که ناراحت بشی؟ چون تصمیم گرفتی که تنها ارزش زندگی و وجودت، هویت و شخصیت والدینت باشن؟ تنها انگیزه زندگیت دعوا کردن و دفاع از چیزی که تمام موجودیت زندگی برای خودت تعریف کردی باشه؟). تمام لات و پوت ها بر خلاف عربده و مردونگی ای که سعی در نشون دادنش به دیگران دارن از نظر من جز یک مشت بچه ننه بیش نیستند. من فریب اون چیزی که تظاهر به بودنش می کنن رو نمی خورم، من فریب بازباز راه رفتن و دست ها و پاهای پرانتزی و تسبیح های توی دستشون رو نمیخورم، زبان بدنشان دارد فریاد می زند که 'من بر اوضاع مسلّطم' در حالی در شرایط عادی هیچ کس خلاف این ادعا را ندارد، من درونشان را میبینم، من چیزی که ازش فرار می کنن رو میبینم. وقتی تعادل نداری اون ور شخصیت نامتعادلت رو میبینم. کندوکاو می کنم که چه چیزی توش ضعیفه. این که سعی می کنی با نقابی غیرنرمالی که برای خودت درست کردی از چه چیزی فرار کنی، چه چیزی رو پنهان کنی، به چه مسائلی نمی پردازی، راجع به چه چیزهایی حرف نمیزنی، یا ترجیح میدی که فکر نکنی. ضعف های تو همون جاست
تفاوت عمده یه بچه با یه فرد بزرگسال در چیه؟
از نظر من تفاوت عمده یک کودک با یک فرد بزرگسال در مستقل بودن و مسئولیت پذیریشه. مستقل بودن در زندگی، در آموزش، در فکر کردن، در راه حل اندیشیدن ...
یه نگاه به گفتمان و عادات مردم امروزمون بکنید. از تاکسی تا ادارات، اکثراً فقط یک سری انسان های متوقع:
"به من آموزش بده"، "تو به من بگو چه کار کنم"، "کجا برم؟"، "چه جوری برم؟"، "حکومت (والدینم) باید بهم آموزش بده"، "راه پول درآوردن رو بهم آموزش بده"
این جملات تماماً جملات یک کودکه. کودکی که هنوزم که هنوزه با وجود بزرگسال شدن به دنبال گرفتن سرویس های مجانی از دیگرانه
به صورت نرمال والدین هر کودکی می بایست تا یک سنی نیاز های کودک شون رو مرتفع کنن اما این ارتباط توی فرهنگ ما بعد از سنین نوجوانی و جوانی هم انقدر ادامه پیدا می کنه که حاصل کار یه جامعه کودک میشه.
