شنوندگان عزیز توجه فرمایید
شنوندگان عزیز توجه فرمایید!
ورود زنان به استادیوم آزاد شد،اما...
اما تن آن زن شهرستانی که اسیر سرمای سوزناک است برای آوردن آب از چشمه تا خانه است هنوز گرم نشده!
هنوز دختران جوان مرزنشین آفتاب سوخته در حسرت دختران شهرنشین و پرافاده که عازم دانشگاه اند مانده اند.
هنوز دختران کپر نشین سیستان آبی برای شستن گیسوان خود ندارند.
آنها همانند دختران بالای شهر نیستند که موهایشان را ببافند و از پدر دلبری کنند و عصر هم عازم استادیوم شوند.
و هنوز حقی به حقوق مادرانی که باید با حقوق 1 میلیون تومانی همسرشان خانواده ایی 4 نفره را مدیریت کنند اضافه نشده است.
آری ! ورود زنان به استادیوم از نشانه های افزایش حقوق بانوان است بر منکرش هم صد لعنت!
اما این اتفاق که آن هم با پافشاری و تهدید های فیفا رخ داد دغدغه ی چند خانواده است؟
جز این است که اکثریت این خانواده ها از قشر متوسط و رو به بالای جامعه اند؟
جز این است که جریانی در حال ساختن دغدغه های حباب وار و نامهم برای ما هستند؟
من نه تندروام نه مخالف آزادی اما باید آزادی برای همه اقشار باشد نه اینکه محدود به طبقه ایی خاص...!
