تو اولین ارائم تو انجمن دانشگاه موضوع شبکه های اجتماعی رو انتخاب کردم و به بررسی برترین شبکه های اجتماعی(نه پیام رسان) حال حاضر دنیا پرداختم.در اخر یه نتیجه گیری گرفتم که دوس داشتم منتشرش کنم.ممنون که مطلبمو میخونین.
شبکه های اجتماعی مفهوم تازه ای نیستند ولی با گسترش تکنولوژی و اینترنت دنیای تازه ای پیدا کردند بطوری که خیلی از کسب و کارها,رابطه ها,اندیشه و دیدگاه هابا آن شکل گرفت. تخت بسیاری از دیکتاتور ها را لرزاند و باعث شکل گیری جریان های مهمی شد.
شاید مدیران شبکه های اجتماعی نیز فکر نمیکردند این شبکه ها به این سرعت جای خود را در دل مردم باز کنند بطوری که بیش از یک چهارم جمعیت زمین کاربر داشته باشند.
در ایران اما مسیری را طی میکرد که بسیاری از وسایل و ابزار های جدید مثل تلوزیون,نوار های ویدئو ,ماهواره,پیراهن استین کوتاه طی میکردند.
بر خلاف دولت قبل که باعث فیلترینگ بسیاری از این شبکه های اجتماعی شد دولت فعلی نمره ی قابل قبولی را برای عدم فیلترینگ شبکه های اجتماعی را گرفت ولی این انتقاد همچنان مطرح است که چرا دولت کاری برای شبکه های فیلترشده مثل توییتر و فیسبوک نمیکند. ولی بپردازیم به شبکه های اجتماعی بومی...
شاید در زمانی که باید به آنها بها داده میشد به آنها بها داده نشد و این شرکت ها عملا کاری سخت تر از فیسبوک و توییتر داشتند
زیرا کاربران هدف آنها ایرانی بودند و بحث حریم خصوصی کاربران مطرح بود و تفکر قالبی که ایرانیان نسبت به سرویس های داخلی داشتند و دارند باعث شد که طیف وسیعی از ایرانیان به سمت این شبکه ها نروند لکن سنگ اندازی های ادارات دولتی هم بی تاثیر نبود.
البته علل مختلفی باعث این عقب ماندگی شد که در مقاله به آن اشاره شد. از شکست کلوب به عنوان پرمخاطب ترین شبکه اجتماعی کشور میتوان حدس زد که بقیه در چه جایگاهی قرار دارند.
و اما در پایان باید اشاره کرد که نگاه منفی به شبکه های اجتماعی موضوعی را حل نمیکند و دولت ها باید به این سمت بروند تا با فرهنگ سازی مردم از این شبکه نهایت استفاده مثبت را بکنند مثل اتفاقاتی که در کمک به زلزله زدگان کرمانشاه افتاد.نهایت عقب ماندگی است که افکارمان را محدود به فحاشی چند کاربر به بازیگران کنیم و بگوییم که در کل شبکه اجتماعی مضر است و این فکر مدام به ذهن میرسد به خاطر یک بی نماز در مسجد بسته میشود یا ن؟
