منتظر مناظره ها بودیم. دکتر در مناظره ها نسبت به قبل رشد کرده بود، ادبیاتش برای مردم ملموس تر شده بود. ما انتظار داشتیم که وجه تمایزش را با سایر نامزدها برجسته کند اما صرفا در مناظره آخری تا حدودی به این پرداخت، آن هم به نحوی که برای عموم مردم واضح نبود. به هر حال رقابت درون گفتمانی سختی های خاص خود را دارد.
ما احساس می کردیم که «لزوم کارنامه در کنار برنامه» که از طرف حاج آقای رییسی مطرح می شد، ناظر به دکتر بود. شاید به همین جهت بود که یک سری تراکت های تبلیغاتی دکتر برای معرفی کارنامه و برنامه دکتر منتشر شد. از طرفی می شنیدیم که بچه های ستاد حاج آقا احساس می کردند که «نفی کار نمایشی» که دکتر مطرح می کند ناظر به حاج آقا است. این در حالی بود که دکتر می گفت آسیب هایی که در فرهنگ سیاسی ما وجود دارد فراجناحی است.
بعد مناظره اول، برای استقبال از دکتر جلوی جام جم رفتیم؛ به هر حال جوانان هوادار باید جنب و جوشی داشته باشند. وقتی تیبای دکتر رسید با قدرت شعار می دادیم: «یاور مستضعفان، برس به داد ایران»، «علیه فقر و فساد و تبعیض، سعید جلیلی به پا خیز» و … .
در مناظره سوم، در مسئله برجام و fatf تمایز تا حدودی مشخص شد؛ جایی که حاج آقا گفت ما در مذاکرات به دنبال منافع ملی هستیم اما دکتر گفت که ما الآن تازه به دنبال این نیستیم که ببینیم کنوانسیون های بین المللی آیا برای ما فایده دارد یا نه بلکه قطعا فایده ندارد. دکتر یک اشاره دیگر هم در مناظره سوم داشت و گفت رییس جمهور باید شناخت از اجزاء دولت داشته باشد تا دور نخورد. مناظرات تمام شد و دکتتر نتوانسته بود تمایز خودش را با حاج آقا که مشهورتر بود، برای مخاطبین مناظره ها مشخص کند.
در بحبوحه مناظره ها باز دعوای اصلح و صالح مقبول، بین بچه حزب اللّهی ها اوج گرفت؛ اینکه آیا میزان رأی آوری، در اصلح بودن موثر هست؟ البته من موضع خودم را در این دعوا قبلا مشخص کرده بودم: ما اصلح را فارغ از اینکه نزد مردم مشهور هست یا نه شناسایی می کنیم و برای تبلیغ آن تلاش می کنیم. نهایتا در روزهای آخر منتهی به رأی گیری باید دید که وضعیت رقابت چگونه هست و تصمیم گرفت؛ نه اینکه چهارماه مانده به انتخابات و بدون هیچ تلاش تبلیغی، گمانه زنی های نسبت به میزان رأی آوری، ملاک تعیین کننده باشد.
یک نکته جالب ستاد دانشجویی مرکزی، بچه هایی بودند که تا روز آخر مشغول بحث و بررسی بین نامزدها بودند و با بقیه بچه ها گفتگو می کردند اما با این وجود به ستاد دکتر کمک می کردند. در بین بحث های جدّی، یک چیز جالب دیگر، کلیپ های طنزی بود که بچه ها می ساختند: «میکس تصویر دکتر با تبلیغ ما تو رو می خوایم تو رو می خوایم دیگه هیچی نمی خوایم»، «زیرنویس گذاری روی صحنه ای از فیلم ۱۹۱۷ و یک کارتون درباره چالش وحدت».
[ادامه دارد…]
