در اسفندماه، طیفی از حزب اللهی ها این نگرانی را داشتند که با حمایت زودهنگام برخی علما از یک شخص، عرصه بر دیگر نامزدهای حزب اللهی تنگ نشود. از این جهت با وجود حمایت زودهنگام علما از یک شخص، عرصه بر بقیه تنگ می شد که بقیه در مظانّ وحدت شکنی قرار می گرفتند و فرصت ابراز وجود از آنها گرفته می شدد.
آری، علما هم مثل سایر شهروندان حق فعالیت سیاسی دارند اما جایگاه علما، بخصوص برخی علما، ویژه است و بخشی از بدنه و مجموعه های حزب اللهی تحت تأثیر آرای آنها هستند. از طرف دیگر، علما و نخبگان حزب اللهی این مسئولیت را دارند که موجبات رشد بصیرت و بینش اجتماعی جامعه را فراهم کنند. اینکه این موجبات در عصر جدید، از چه طریقی فراهم می شود، جای بررسی دارد. از سویی، افرادی این نظر را دارند که علاوه بر بیان ملاک های اصلح، حتی مصداق هم باید معرفی کرد. از سوی دیگر، افرادی به بیان شهیدمطهری رحمت الله علیه در سال ۱۳۴۸ استناد می کنند و می گویند اگر به بهانه اینکه مردم نمی فهمند ما بخواهیم بر آنها تحمیل کنیم، تا ابد این مردم غیر رشید می مانند؛ باید متحیر بمانند و گزینه های مختلف را مقایسه کنند و خودشان انتخاب کنند ولو که صدبار اشتباه کنند. اینکه چگونه بین این دیدگاه ها می شود جمع کرد نیاز به تحقیقات و افق گشایی دارد. انجام این تحقیقات، متوجه همین علما و نخبگان است و طبیعتا نیاز به دغدغه هایی فراتر از روز انتخابات دارد. مثلا یک پیشنهاد این است که علما، مواضع تعیین کننده خود را در روزهای آخر تبلیغات بیان نمایند تا از این طریق، تشویق نمایند که بحث های انتخاباتی با جدیت دنبال شود. همچنان که حضرت آقا نیز امسال در روز آخر تبلیغات نکاتی را فرمودند.
یکی از مواضع جالب این دوره، موضع حاج آقای پناهیان بود. ایشان به تنوع افکار موجود توجه داشتند. در برنامه ی جهان آرا در هشتم خرداد ماه مطرح کردند: «برخی می خواهند به دروغ القاء کنند که در این انتخابات، همه ی نامزدها یکی هستند در حالی که ما شاهد کثرت افکار و جریان های مستقلی هستیم که هر چند وجوه مشترکی با هم دارند، اما وجوه اختلاف زیادی هم دارند، یعنی هم نوع مدیریت شان متفاوت است هم نوع نگاهشان به نحوه ی اداره ی کشور. مثلا آقای الف و آقای ب هر کدام اگر دولت تشکیل بدهند دولت هایشان با هم خیلی فرق خواهد کرد. بگذارید این دوقطبی کاذب اصول گراـ اصلاح طلب و این دیکتاتوری روانی برطرف شود تا فرق های اینها را ببینیم. اصلا حضور این افکار تازه، شیوه ی حکمرانی را در دولت تغییر خواهد داد. ولی ما از این بحث ها محروم بوده ایم؛ فقط به خاطر خفقان روانی با ایجاد دوقطبی های کاذب و دعواهای جناحی.» قابل توجه است که این مطلب، با عنوان «آیا نامزدهای جبهه انقلابی، همه یکی هستند یا اختلاف های جدی با هم دارند؟» در کانال شان در پیام رسان ایتا منتشر شد. همچنین ایشان در همایش مبلغین در پنجم خرداد گفتند: «این انتخابات یک فصلی را ایجاد کرده برای انتخاب حقیقی تر؛ یعنی انتخابی که دعواهای جناحی و دوقطبی سازی های کاذب و دروغین در آن نباشد.»
موضع جالب دیگر این دوره، توجه حاج آقای میرباقری به چالش های جهانی انقلاب اسلامی بود. در حالیکه خیلی ها حتی صلاح نمی دانستند که به مسائلی مثل برجام در این دوره ورود شود، یکی از شاگردان حاج آقای میرباقری در پیج شان از قول ایشان نقل کردند: «به دوستان انقلابی بفرمایید که روایت شما از دولتی که می خواهید تشکیل بدهید نباید فقط ناظر به مشکلات داخلی باشد. وقتی جریان مدرن ایران می خواهد مشکلات را در نسبت با دنیای بیرونی حل کند، شما نمی توانید روایتتان از روابط بین الملل را جدی توضیح ندهید. باید طرح آن را بدهید. یعنی باید طرح جهانی تان را با صدای بلند توضیح دهید.»
تلاش های حاج آقای محسن قنبریان برای تحت تأثیر قرار دادن گفتمان فکری این دوره نیز قابل تقدیر است. ایشان از ماه ها قبل از انتخابات، با طرح مسائلی هم چون «بازگشت به مردم (ارتقای جایگاه جمهوریت)»، «احیای شوراهای قسط»، «احیای تعاونی ها» با حلقه های طلاب و دانشجویان، تلاش داشتند تا از بستر گفتمان سازی و تلاش فکری، به انتخاب درست کمک کنند. همچنین تلاش ایشان برای فعال سازی ظرفیت های مغفول قانون اساسی قابل توجه است.
الغرض اینکه در چالش های قدرت، ثروت و اطلاعات، پدری کردن برای فرزندان، چالش سختی است؛ بخصوص که در عصر جدید، تنوع فرزندان رو به فزونی می باشد. خداوند پدران این امت را در مسیر خدمت به اسلام عزیز، موفق دارد.
[ادامه دارد…]
