استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، شرایط و عملکرد ایمن و بهینه را برای تسهیل حرکت افراد و بار توسط آسانسور در ساختمان فراهم می سازد. امروزه وجود آسانسورها به عنوان یکی از اصلی ترین وسایل رفاهی در ساختمان ها ضروری می باشد. از این رو، مالکان ساختمان ها به دنبال ارائه سیستم های به روز و بهبود یافته برای آسانسورها می باشند. یکی از این نوآوری ها استفاده از آسانسور بدون موتورخانه است که از یک روش جدید برای جابه جایی آسانسورها استفاده می نماید. آسانسور روملس یا آسانسور بدون موتورخانه، نوعی آسانسور است که برخلاف آسانسورهای معمولی، به فضای مستقلی برای نصب موتور و تابلو فرمان نیاز ندارد. در فرآیند نصب آسانسور روملس، موتور داخل چاله ای زیر سقف قرار می گیرد. به دلیل عدم نیاز به فضای مستقل، آسانسورهای روملس انتخاب مناسبی برای ساختمان هایی با محدودیت ارتفاع می باشند.
در ادامه به طور مفصل به بررسی استاندارد آسانسور بدون موتورخانه می پردازیم. همچنین، جهت اطلاع از قیمت آسانسور و تجهیزات دیگر آن، مانند قیمت کابین آسانسور 6 نفره می توانید از طریق شماره تلفن ۵۴۴۰۶۰۱۲-۰۲۱ و یا وبسایت omranmodern.com با کارشناسان عمران مدرن در ارتباط باشید.
شرح موارد اصلی استاندارد آسانسور بدون موتورخانه به صورت زیر است:
جهت تضمین امنیت ساکنین ساختمان، لازم است که تمامی وسایل و دستگاه های این سیستم با استاندارد آسانسور بدون موتورخانه تطبیق یابند. آسانسورها به دلیل ارتباط مستقیم با جان افراد، نیازمند اجرای دقیق و صحیح استانداردهای تعیین شده می باشند. به علاوه، آسانسور بدون موتورخانه، به دلیل ساختار متفاوت، باید با استانداردهای اختصاصی دیگری نیز تطابق یابد. به عنوان مثال، فضایی کوچک در کف چاهک باید برای همه انواع آسانسورها در نظر گرفته شود تا در مواقع اضطراری، امکان در امان ماندن مسافران یا تعمیرکاران وجود داشته باشد. به علاوه، وسایل و قطعات متحرک باید در فواصلی مطمئن از افراد قرار بگیرند تا احتمال برخورد با آن ها به حداقل برسد. در نهایت، بر اساس استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، فضای مورد نیاز برای چاهک آسانسور باید دارای ابعاد مناسبی باشد تا حرکت کابین با سهولت انجام شود.
از دیگر موارد مهم بندهای استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، موارد مربوط به تعمیرات می باشد. در واقع، این آسانسورها باید شرایط تعمیر در موقعیت های مختلف را داشته باشند. زیرا در این حالت برای تعمیر، موتورخانه ای وجود ندارد که با انجام تعمیرات در آن مشکل برطرف شود. بنابراین، بر اساس استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، دسترسی به آسانسور باید از طریق سقف، دیواره های کناری و کف کابین فراهم شود. علاوه بر تسهیل تعمیرات در هنگام خرابی، این شرایط امکان انجام عملیات امداد و نجات را نیز فراهم می آورند. همچنین، وجود ابزارآلات مناسب برای کنترل آسانسور در هنگام قطعی برق از دیگر موارد استاندارد آسانسور بدون موتورخانه می باشد.
بر اساس استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، نصب این آسانسور شامل چند مرحله کلی می باشد. نخست، طراحان ساختمان باید مکان مناسب برای نصب آسانسور مشخص نمایند. همچنین، آن را خالی گذاشته تا در مراحل بعدی متخصصان اجرای آسانسور از دیواره های چاهک ساخته شده برای قرار دادن قطعات فلزی نگه دارنده ریل ها استفاده نمایند. سپس در مرحله بعد، ریل ها در شرایط و موقعیت مناسب برای قرارگیری چرخ های رونده، نصب می گردند. مرحله بعدی شامل نصب سیستم یکپارچه کابین و قطعات سوار شده بر روی آن می باشد که در میانه چاهک قرار می گیرد. در نهایت، درب ها در طبقات مختلف نصب و صفحات کنترل روی دیوار و در کنار درب هر طبقه قرار می گیرند.
می توان برای تعمیرات و بازرسی آسانسورهای روملس یا بدون موتورخانه از پنج موقعیت استفاده کرد. این موقعیت ها عبارتند از:
هرکدام از موارد بالا شامل استاندارهایی می باشند که در ادامه به ترتیب بررسی می شوند.
اگر چه تعمیرات و بازرسی آسانسورهای بدون موتور خانه از طریق پنج موقعیت مختلف امکان‌پذیر است، اما بر اساس استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، عملیات نجات اضطراری و تمام آزمون های دینامیکی (مانند آزمایش ترمز، تراکشن، پاراشوت، ضربه گیر و وسایل محافظت در برابر افزایش سرعت در هنگام صعود) باید از بیرون چاه آسانسور بدون موتورخانه قابل انجام باشند.
طبق استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، برای انجام کارهای تعمیر، نگهداری یا بازرسی از درون کابین یا روی سقف ماشین آلات، لازم است موارد زیر رعایت شود:
اگر درب یا دریچه های بازرسی در دیوار کابین قرار داشته باشند، بر اساس استاندارد آسانسور بدون موتورخانه باید موارد زیر رعایت شوند:
برای تعمیر و نگهداری و بازرسی ماشین آلات از چاهک، شرایط استاندارد آسانسور بدون موتورخانه به صورت زیر می باشد:
در صورتی که تعمیر و نگهداری یا بازرسی ماشین آلات از طریق کفی صورت پذیرد، باید استاندارد آسانسور بدون موتورخانهبه صورت زیر رعایت شود:
در صورتی که تعمیر و نگهداری یا بازرسی ماشین آلات از طریق کفی ای انجام می شود که در مسیر حرکت کابین، وزنه تعادل یا وزنه بالانس قرار دارد، باید به شرایط زیر توجه شود:
در صورت نیاز به حرکت کابین، مسیر حرکت باید با متوقف کننده های قابل حرکت محدود شود، به طوری که کابین در شرایط زیر متوقف شود:
طبق استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، کفی باید قادر به تحمل وزن دو نفر در هر قسمت باشد. به طوری که اگر وزن هر یک معادل ۱۰۰۰ نیوتن بوده و در سطح ۲ متر در ۲ متر وارد شود، تغییر شکل دائمی در آن ناحیه رخ ندهد. همچنین، ابعاد کفی باید متناسب با حمل وسایل سنگین بوده و دارای مقاومت مکانیکی برای تحمل بارهای وارده باشد. از طرفی، مطابق بند ۸-۱۳-۳ استاندارد آسانسور بدون موتورخانه ، باید با یک نرده مجهز شده باشد. همچنین، باید به نحوی تجهیز شود که شرایط زیر را تامین نماید:
همچنین مطابق استاندارد آسانسور بدون موتورخانه هر کفی جمع شو باید:
در صورتی که دسترسی به کفی از طریق درب طبقات امکان پذیر نباشد، باید باز شدن درب دسترسی هنگامی که کفی در موقعیت کاری (موقعیت فعال کفی) نمی باشد، غیر ممکن باشد و یا راه حل جایگزینی برای جلوگیری از سقوط افراد به درون چاه، فراهم شود.
