بنچ رست اوج دقت و ظرافت در رشته تیراندازی است . تیراندازان پشت یک میز محکم و ثابت نشسته و تفنگشان بر یک تکیه گاه قابل تنظیم در قسمت بچه قنداق و کف قنداق چرمی تکیه می کند.
دو نوع تیراندازی و نحوه امتیاز دهی وجود دارد: الف- گروپ گیری ب – امتیازی
شلیک 5 تیر در مدت زمان معلوم به نحوی که گروپ تیر کوچک تر باشد. (در این رشته تنظیم بودن دوربین به نحوی که تیرها به وسط خال بخورند ملاک نیست ).
در این رشته نهایت تلاش بر فایق آمدن بر اثر باد(اثرات محیطی) و خطاهای انسانی است (خطای انسانی می تواند نحوه اشتباه یا تغییر در گونه گذاری بر قنداق و ماشه کشی برای هر شلیک باشد).
این رشته در فواصل 100 یارد و 200 یارد انجام می پذیرد.
در این رشته 6 هدف وجود دارد که یک هدف برای قلق گیری و تنظیم دستگاه نشانه روی است و 5 هدف هر هدف یک شلیک .
که نزدیک بودن محل اصابت به مرکز هر هدف امتیاز بالاتری دارد .
در این رشته نیز زمان محدود بوده و در فواصل 100 و 200 و 300 یاردی انجام می پذیرد.
این رشته VFS یا Varmint for Score نیز گفته می شود.
رشته بنچ رست سابقه دیرینه ای دارد که با کالیبرهای ورمینت (مانند 22 هورنت یا 22 خفیف و….) شروع شده است.
60 سال پیش نخستین کالیبر انتخابی 219 دونالدسون بود که از 219 زیپر درست شده بود و یا 30-30 مقدس .
این شد که 222 رمینگتون کالیبر استاندارد امروزی برای رشته گروپ گیری گردید و همچنین کالیبر 6ppc که برگرفته از 220 روسی می باشد.
رشته امتیازی هم هانتر کلاس نامیده شد (همان رشته ای که قرار است به زودی برگزار شود) که تمامی کالیبرهای 243 را شامل می شد .(قطر مرمی ها 243 است و ممکن است پوکه های متفاوتی با اسامی متفاوت در کالیبر 243 داشته باشند]).
این انتخاب کالیبر ها برای دو رشته فوق فتح بابی برای انتخاب انواع کالیبرهای 6 میلی متر و 30 صدم اینچ گردید. (به دلیل محدودیت ها و فتح باب این رشته از کالیبرهای رایج ایران استفاده می شود).
ولی کالیبر رایج استاندارد بین المللی 6BR بنچ رست و 30BR می باشد.
دو رده: سفارشی و شخصی سازی شده و کارخانه ای
سفارشی ها در دو رسته سنگین و سبک قرار می گیرند .
سنگین ها (Heavy Varmint (HV وزن سلاح به همراه دوربین 13 پوند و سبک ها ( Light Varmint (LV وزن سلاح به انضمام دوربین 10.5 پوند وزن دارند.
آنها تک تیر گلنگدنی و تیون شده رمینگتون 700 بوده و یا مارک هایی مانند BAT, Shilen, Hart, Panda, Wichita, or Nesika می باشند.
بچه قنداقی با کف صاف با عرض 3 اینچ داشته و قیمت جهانی آنها تا 3000 دلار پیش می رود ولی با 1500 دلار هم می توان سلاح معقولی تهیه کرد.
کالیبرهای ورمینت (ورمینت یعنی حیوانات موذی نظیر روباه و شغال و سمور و …. و عموما سلاح های کالیبر کوچک مانند 223 و 22 هورنت را شمال می شود) و شکاری (منظور شکار بزرگ، کالیبر هایی نظیر 308 و 06-30 و ….) که تولید و فروش انبوه دارند را شامل می شوند.
عموما سلاح های غیر سفارشی نیز می توانند نتایج قابل قبولی را به ارمغان آورند.
البته سلاح های بسیار دقیق تر مانند Folks نیز در رشته شرکت می کنند.
تکیه گاه بچه قنداق و ته قنداق از یکدیگر جدا بوده و وزن آنها در وزن سلاح دخالتی ندارد.
تکیه گاه جلویی (بچه قنداق) وزن سنگین داشته و دارای تنظیمات در سمت و ارتفاع می باشد .
از دوپایه هم می توان استفاده کرد. تکیه گاه پشتی ، باللشتکی از چرم بوده که با ماسه پر شده است.
بسته به هیات برگزار کننده دارد . می توان فواصل مختلف را در یک دوره و یا برای هر روز مسابقه تعداد تیرانداز را مشخص نمود.
این مقوله برای افرادی که سلاح دقیق داشته و خودشان فشنگ پر می کنند جذاب تر خواهد بود . (دقت فشنگ های دست پر که با نهایت وسواس و دقت پر شده باشند از فشنگ های تولید انبود کارخانجات بیشتر خواهد بود.)
همچنین برای کسانی که با تیراندازی درازکش مشکل داشته می تواند باعث رشد روزافزون این افراد گردد.
توسعه تیراندازی بنچ رست در کالیبرهای کوچک به سال ها قبل برمی گردد.
این رقابت ها با استفاده از قوانین NBRSA (یا قوانین کشورهای برگزارکننده) و تفنگ های کالیبر 22. و 177. ریم فایر و بادی در اواخر دهه 80 برگزار می شد.
این رشته تا اوایل دهه 90 در مقایسه با سنترفایرها توسعه جهانی نداشت و بیشتر در سطحح باشگاهی در کشورهای مختلف انجام می شد.
در رشته تفنگ های بادی ایالات متحده، انگلستان، آفریقای جنوبی، ایتالیا و استرالیا پیشرو بودند.
توسعه رقابت های ذکر شده در طول دهه 90 و با قوانین متفاوتی در این کشورهای ادامه یافت.
شروع قرن 21 دوران طلایی بنچ رست ریم فایر و بادی بود.
در سال های 2006 و 2007 برخی از این کشورها رقابت هایی بین تیراندازان خود از باشگاه های مختلف برگزار کردند.
مذاکراتی نیز برای یکسان سازی قوانین مرتبط با سلاح های بادی و ریم فایر انجام شد که منجر به برنامه ریزی برای برگزاری مسابقه ای بین المللی شد.
این مسابقه که در واقع اولین دوره قهرمانی جهان در بنچ رست ریم فایر و بادی بود با قوانین مشخص و یکسان در سال 2008 به میزبانی کشور ایتالیا و در چند کلاس در رشته های بادی و ریم فایر برگزار شد.
در زمان برگزاری این رقابت ها، جلسه ای با حضور 10 کشور شرکت کننده برگزار شد که ایجاد یک فدراسیون مستقل با قوانین یکسان برای برگزاری رقابت های آینده زیر نظر این فدراسیون به تصویب حاضران رسید.
این فدراسیون با نام World Rimfire and Airrifle Benchrest Federation کار خود را با هدف ترویج رشته بنچ رست در سلاح های ریم فایر و بادی در کشورهای جهان آغاز کرد.
طبق تصویب جلسه عمومی در سال 2008 اولین دوره مسابقات اروپایی و کاپ جهانی به میزبانی جمهوری چک در سال 2010 و دومینن دوره مسابقات قهرمانی جهان در سال 2011 به میزبانی ایالات متحده برگزار شد.
رقابت های اخیر و پیوستن کشورهای بیشتری از اروپا و آسیا و قاره آمریکا به این فدراسیون با برگزاری دومین دوره کاپ جهانی در سال 2013 و با حضور 20 کشور به میزبانی دوباره جمهوری چک همراه بود که در شناساندن این رشته بسیار مهم بود.
در این سال قوانین اولیه این فدراسیون بازنگری و تغییراتی در آن انجام شد وهم اکنون در اکثر کشورها حتی کشورهای غیرعضو، از قوانین WRABF بهه عنوان قوانین مرجع در رشته بنچ رست ریم فایر و بادی استفاده می شود.
طبق قوانین این فدراسیون، رقابت های جهانی در رده کاپ جهانی و قهرمانی جهان و هر 4 سال یک بار برگزار می شود.
کنفدراسیون اروپایی بنچ رست (ERABSF) نیز با برگزاری رقابت های اروپایی تاثیر بسیار زیادی در پیشرفت این رشته و پیوستن دیگر کشورهای اروپایی به این فدراسیون داشته است.
هم اکنون WRABF با 32 عضو رسمی از 5 قاره جهان با هدف توسعه تیراندازی بنچ رست در کشورهای دیگر و برگزاری رقابت هایی در سطح کلاس جهانی و منطقه ای به کار خود ادامه می دهد.
پس از برگزاری سومین دوره رقابت های قهرمانی جهان در سال 2015 و با میزبانی استرالیا، کادر مدیریتی جدید انتخاب و منصوب شدند.
در این انتخابات آقای ریچارد فرناندز نماینده فلیپین به عنوان دبیر این فدراسیون منصوب شدند.
حضور ایشان و عضویت 5 کشور آسیایی فلیپین، تایلند، هند، ایران و ترکیه در این فدراسیون راه را برای برگزاری اولین دوره مسابقات آسیایی در این رشته فراهم کرده است.
منبع:www.onshotshop.com
