تقریبا یک سال و نیم از آخرین چیزی که اینجا نوشته‌ام می‌گذرد. حجم تغییراتی که در ایران و دنیا افتاده را نه یادم می‌آید و نه نمی‌توانم همه شان را بنویسم. و البته اوضاع ایران از آن چیزی که فکرش را هم بکنی مزخرف‌تر است. هر روز یک بساط جدید داریم. وضع اقتصادی قابل توصیف نیست. بیشتر مردم در یک وضع بلاتکلیف و پا در هوا مانده‌اند. هیچ ایده‌ای از فردا نیست.
خواستم فقط برای یک سال و نیم دیگر یادداشتی داشته باشم که وقتی آمدم و این پست را خواندم، پیش خودم بگویم کاش اوضاع فعلی لااقل مثل همان تیر ماه ۱۴۰۱ بود!!
