میسفلانجی تو وبلاگش یه مطلب نوشته با عنوان «سکس خریدنی نیست!». مطلب کوتاهیاه. میتونین سریع بخونینش. آدرس مطلبش:
یه جاییش نوشته:
واقعیت این است که لازم نیست پول خرج کنیم تا دختر مورد علاقه راضی به سکس شود. اگر اینجوری فکر میکنید، شما یک گیرافتاده در قرنهای گذشته هستید! باز هم اگر فکر میکنید در رابطه نباید پول خرج کرد، شما یک پولپرستِ لعنتی هستید!
چون سکس و روابط جنسی برام موضوع جالبیاه، گفتم در موردش چیزکی بنویسم.
حالا خیلی شفاف نمینویسم که ویرگول فیلتر نشه(: ، اما گرچه سکس رو میشه دقیق ریشهیابی کرد و بررسی علمی کرد که به چی میگن سکس، تو سطح جامعهای که من میبینم به دخول میگن سکس. و خب ۲ نوع داره. از جلو و از عقب(اگه طرفین از دو جنس متفاوت باشن. واضحه که در همجنسگرایی فرق میکنه).
و همین تفاوت از جلو و از عقب هست که پای پول رو باز میکنه.
من تو مطلب « اشتباهِ «فقط دختر باکره میگیرم» » به اهمیت بکارت اشاره کردم. اهمیتش تو ذهنیت مردایی که میخوان ازدواج کنند و زنی رو برای ازدواج انتخاب کنند.
تو بحثهایی که در ادامهش تو گروهها و با آدمهای متعدد کردم، فهمیدم که میل به ازدواج با باکره تو دههی ۸۰یها خیلی کمتر میشه و تو دهه ۷۰هاییها، مخصوصا ۷۵ بالاتر کمتره. کمتر از دهههای قبل.
این اهمیت بکارت باعث میشه خانوادهها و البته زنانی که مردان مناسب برای ازدواجشون تو این رنج سنیاه به بکارت اهمیت خاصی بدن.
در نتیجه تمایل به سکس از جلو بین این زنان کم بشه.
در نتیجه، اگر سکس رو محدود کنیم به سکس از جلو و با اهمیت بکارت تلفیق کنیم، میبینیم که انتخاب اکثر زنان نیست.
اما انتخاب بعضی زنان هست. چه زنانی؟ زنانی که نه برای خودشون بکارت مهمه، نه برای خانوادهشون(فرهنگ اطرافیانشون).
حالا این زنها اغلب از خانوادههای ثروتمند هستند. با احتمال بیشتری یه دختر تهرانی که خونهشون تو فرشتهس میاد با یه پسر سکس از جلو میکنه تا یه دختری که از حصار ارومیه اومده(از شهر خودم مثال زدم).
که این یعنی، اگر به عنوان یه مرد پول بیشتری داشته باشی، دسترسی به سکس از جلوت بیشتره. چون دخترای بالاشهری با احتمال بیشتری با یه مرد بالاشهری ارتباط میگیرن. یا حداقل مردی که به نظر بالاشهری بیاد. پولدار باشه.
و چطور میشه فهمید که یه مرد پولداره؟ وقتی پول بیشتر خرج میکنه. وقتی ماشین بهتر داره، وقتی لباس برند میپوشه، وقتی تو مهمونیهای بالا شهر هست.
و این یعنی رابطهی همبستگی قوی بین پول و سکس از جلو.
تحقیقات علمیای هم هست که این ایدهها رو تقویت میکنه.
تو یه تحقیقی که تو مجلهی Evolution and Human Behaviour چاپ شده(۲۰۱۸)، از ۳۰۰ تا مرد و زن خواستند عکسهای آدمای مختلف رو از نظر جذابیت ردهبندی کنند. بعد اطلاعات درآمد عکسا اضافه شده.
مشاهده کردند زنها بیشتر تحت تاثیر درآمد هستند. یعنی یه عکسی رو که قبل مثلا بهش از نظر جذابیت ۷ میدادند، وقتی دیدن حقوقش زیاده ۹ دادن(مثال از خودمه و از مقاله نیست). یه مردی که حقوقش ۱۰ برابر میشده ۲ درجه جذابتر بوده برای زنها.
اما اگه حقوق یه زنی تو عکس اگه ۱۰هزار برابر میشده مردا اونا ۲ درجه جذابتر ردهبندی میکردند.
تو یه مقالهی دیگه که سال ۱۹۸۶ چاپ شده، از آدما پرسیدن «چی تو یه شریک جنسی براتون اهمیتش بیشتره؟»
جالبه پول یا جذابیت فیزیکی اولویت نبوده. اولین ویژگی مهم «مهربونی و درک» بوده و دومی «شخصیت جالب(exciting)»و سومی «هوش».
ولی خب آدما چیزی که میگن با رفتاری که دارن خیلی فرق میکنه. کریس آگریس خوب توصیف کرده اینو(+). میگه آدما یه نظریهی مورد حمایت دارن که حرفشو میزنند، یه «نظریهی مورد استفاده» که تو رفتارشون نشون میدن.
خلاصه که تحقیقات دیگهای که رو رفتار آدما بوده(مثلا تو سایتای دوستیابی یا شرایط آزمایشگاهی مثل همین تحقیق عکس و درآمد) و خیلی جدیدتر هستند دیدن که نه. جذابیت فیزیکی و موقعیت اجتماعی(که میتونه پول و مقام باشه) و در تحقیقات دیگه مشخصا جذابیت فیزیکی و پول حرف اول رو میزنن.
یه مقالهی دیگه(۲۰۱۷) میاد عکسای پست شده تو اینترنت رو طی ۳ سال بررسی میکنه.
میبینه هم برای مردای همجنسگرا و هم برای زنان، مردانی که فیزیک بهتر دارن و پولدارتر به نظر میان، جذابترند.
پول تو دسترسی به شریک جنسی هنوز مهمه. خیلی مهم.
این که مردی سعی کنه با بیشتر خرج کردن به سکس نزدیک بشه، هم جزو فرهنگی هست که من تجربهش کردم و هم با تحقیقات علمی متعددی تو فرهنگهای مختلف طی سالهای متعدد دو سه دههی اخیر سازگاره.
مخصوصا تو ایران، اگر مردی بخواد سکس از جلو رو تجربه بکنه، گزینههاش تقریبا محدود میشه به زنان پولدار و از خانوادههای ثروتمند و یا خب زنان مطلقه.
برای حسن ختام، این جمله از سایت The Atlantic رو که تو یه مقاله نوشته مناسب به نظرم رسید: