طی چند دهه گذشته، فضاهای داخلی به طور فزاینده ای باز و متنوع شده است. برای مثال، از دیوارهای ضخیم و بخش های متعدد سبک معماری Palladian villas، تا پلان های چند منظوره ی امروزی، معماری سعی می کند با فراهم آوردن محیط های کارآمد برای زندگی روزمره، با در نظر گرفتن استفاده فعلی و آینده، با منسوخ شدن مبارزه کند. در حالیکه سبک قدیمی Palladian villas هنوز هم می تواند طیف گسترده ای از عملکرد ها و سبک های زندگی را در خود جای دهد و طرح اصلی آن ذره ای تغییر نکند. امروزه به نظر می رسد انعطاف پذیری، تا حد امکان دستور العملی برای تمدید عمر مفید ساختمان ها است. بنابراین، چگونه می توانیم فضاها را خنثی و انعطاف پذیر طراحی کنیم تا نیازهای امروزۀ هر فرد را برآورده کند و با انسان در حال تحول سازگار باشد؟ یک اصل قدیمی می تواند به تعریف ما از درک و سکونت در فضا کمک کند: پرده ها.
پرده ها با شواهد مشخصی که وجودشان به دوران باستانی برمی گردد، قرن هاست که انسان را در ایجاد فضاهای داخلی همراهی می کند. موزائیک هایی از دوران باستان کلاسیک، نسخه های خطی روشن از قرون وسطی و حتی نقاشی های هلندی از سال 1600، اتاق هایی را نشان می داد که شامل پرده هایی بود که به روش های مختلف استفاده می شدند. در قرون وسطی و در دوره های بعدی از پرده های غلتکی برای افزایش حریم خصوصی تخت ها استفاده می شد، در حالی که در آسیا و اروپا پرده معروف به Portières، برای تزئین در ها با استفاده از پارچه های مخملی به کار گرفته می شد. در دوره ویکتوریا، پرده ها را با تزئین حاشیه ها، قوس ها، توری ها و با متنوع ترین الگوهای طرح ها، پارچه ها و سایر لوازم تزئینی ترکیب می کردند. در سال 1927، پرده ها به طرز ماهرانه ای در معماری مدرن گنجانیده شدند، نمونه هایی از Mies van der Rohe و کافه ی Samt & Seide از Lilly Reich ، که برای نمایشگاه Die Mode der Dame در برلین طراحی شده بود. در این مورد، فضای 300 متر مربعی با پرده های ابریشمی و مخملی، بخش بندی شده و استراتژی آن با توجه به رنگ ها و ارتفاع آنها، قرار داده شده بود. طی دهه های بعد، در سال 1995، معمار ژاپنی Shigeru Ban با طراحی یک خانه نمادین پوشیده در پرده های عظیم دوقلو، پرده های سنتی ژاپن را دوباره اختراع کرد و ارتباط بین فضای عمومی و خصوصی را متناسب با نیاز کاربران آن تغییر داد. امروزه مصالح و سبک ها تغییر کرده اند. پارچه های مصنوعی و سیستم های نصب و راه اندازی نوین، امکانات کاربردی جدیدی را ارائه می دهند که بخش های مختلفی از سطوح کدر، جذب کننده نور، عایق حرارتی و صوتی، محافظ در برابر اشعه ماوراء بنفش و حتی اتوماتیک را در پی دارد. و اگرچه عملکرد اصلی پرده هنوز با پنجره ها همراه است، اما توانایی آن در اطمینان از روان بودن و انعطاف پذیری بالا، آنها را به گزینه ای مؤثر برای بخش بندی فضاها تبدیل کرده است. در این مرحله پروژه هایی به شما معرفی می شوند که از پرده ها نه تنها به عنوان دیوار های تنظیم کننده و کنترل کننده نور، بلکه نقطه ی عطفی برای زیبایی شناسی محیطی شناخته می شوند.
1. JL Madeira Office
معمار: Metro Arquitetos Associados
فضای این دفتر تا حدودی با پرده ها تقسیم بندی می شود به طوری که هنگام کشیدن پرده ها، حجم هایی با اشکال ارگانیک ایجاد می شود.
2. Jisifang Store
معمار: Neri&Hu Design and Research Office
در بدو ورود، با فضا های بخش بندی شده ای همانند فانوس های استوانه ای رو به رو می شویم. هر محفظۀ استوانه ای معرف یک برند است و یک فضای قابل تامل را فراهم می کند که هماهنگی آن را نشان می دهد. از حلقه های چوبی جهت آویزان کردن پوشاک استفاده شده است که یک نظم بصری ای برای بازدید کننده ایجاد می کند.
3. دفتر PURE
معمار: Sílvia Rocio + Mariana Póvoa + esse studio
کاربری پرده حتی در فضای 60 متر مربعی باعث سازمان دهی و عملکرد بهتر آن محیط می شود.علاوه براین، این گزینه به شما امکان می دهد کل فضا را حس کنید یا از آن برای تقسیم بندی فضاهایی مثل محل کار، اتاق جلسه، سالن و آشپزخانه استفاده کنید.
4. Nagi Apartment
معمار: UUfie
پرده ها ضمن انتقال نور از طریق فضاها، حریم خصوصی بصری را فراهم می کنند. همانطور که تجربه کردیم، فضاها تغییر می کند و متناسب با زندگی خانواده تنظیم می شود، در حالیکه فقط ریل های پرده برای پشتیبانی از آن کافی خواهد بود.
5. Apartamento ready-made
معمار: azab
پرده به عنوان یک پوشش پیوسته، جدا کننده ی قسمته ای داخلی کمد، فضای آبدارخانه و حمام است؛ از فضاهای تئاتر و بازیگری رونمایی و تماشاچیان را به اجرا با آن ها دعوت می کند، فضا ها را تغییر و آنها را اسرار آمیز جلوه می دهد و نشان دهنده ی پارادوکس هایی است که حریم خصوصی ما را خلاقانه جلوه دهد.
6. Milkman HQ
معمار: studioWOK
پرده ها با رنگ های مختلف مبلمان موجود را پنهان و فضا را به مناطق مختلف کاری تقسیم بندی می کنند، به محیط کاراکتر داخلی می دهد و در عین حال، راحتی عمومی را ایجاد می کند.
7. University Library Cologne
معمار: ANDREAS SCHÜRING ARCHITECTS
پرده های مشبک لایه ای هر دو فضای خصوصی و عمومی را فراهم می آورد. افراد می توانند در صورت تمایل به فروشنده دسترسی پیدا کنند و فروشنده نیز می تواند از نامحدودی فضا درعین خصوصی بودن آن لذت ببرد. پرده ها همچنین امکان چیدمان های انعطاف پذیر در داخل فروشگاه را فراهم می کنند که هر یک در فواصل منظم در ریل های پرده نصب می شوند.
8. REI House
معمار: CRUX arquitectos
سه فضا را می توان به راحتی با نرده ها، پرده ها یا سیستم های پارتیشن بندی خشک تقسیم کرد. پارتیشن های متحرک، استقامتی همانند بتن و سازه فلزی ندارند . در بعضی از نقاط، فضا ها با هم ترکیب می شوند. برای مثال، به سمت فضای بیرونی گسترش می یابند و به یک تراس تبدیل می شوند.
9. Natura NASP Reception
معمار: Estúdio Penha
خط شروع، همه چیز را بیان می کند، یک اِلِمان ساده اما منعطف به صورت فرضی یا واقعی. ازابتدای این خط، پویایی ایجاد می شود و خلاقیت حاصل از آن در نهایت منجر به زندگی، افکار، حیات می شود که نمایانگر پرده ها هستند. این خط به طراحی های پیچیده تری تبدیل می شود که مفهومی را منتقل می کند.
10. Gallery of Furniture
معمار: CHYBIK + KRISTOF
برش های مدور توسط پرده های پارچه ای سفید برای پوشاندن ارتفاع کامل فضا تعیین شده اند که می توان آنها را بسته یا باز کرد. این فضا بر طبق اصول یک گالری کار می کند که می توان آن را به راحتی با توجه با نیازها تنظیم کرد.
11. Rivaparc Apartment Renovation
معمار: Nhabe Scholae
از آنجا که طراحی هیچ فضایی را برای پنهان کردن اشیاء داخلی ایجاد نمی کند، این پرده های شفاف، اشیاء را به نوعی در معرض نمایش عمومی قرار می دهد. این مفهوم بصری، بیان کننده افکار صاحب و خاطرات صاحب آن است.
منبع: https://www.oorchin.com/p/n4ehhi
