تاثیر شواهد درمانی بر قوانین استفاده از سایکدلیک‌ها یک موضوع پژوهشی جالب است. این موضوع ممکن است به چندین جنبه از جمله عوارض جانبی، اثرات مثبت و منفی بر روان و رفتار، و تأثیرات اجتماعی مربوط شود.
شواهد درمانی اغلب به معنای استفاده از داروها یا تکنیک‌های درمانی مانند روان‌درمانی می‌باشد که به صورت مشخص بر اساس تحقیقات علمی و شواهد اثربخشی آنها تایید شده است. اما در مورد سایکدلیک‌ها، مطالعات متعددی بر روی اثرات موثر آنها بر روان و رفتار انجام شده است.
بعضی از تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده مشروط و کنترل شده از سایکدلیک‌ها می‌تواند درمانی برای برخی اختلالات روانی و اعتیادها باشد. به‌عنوان مثال، برخی از سایکدلیک‌ها مانند اسید لیزرژیک (LSD) و مشتقات دیگر psilocybin (مواد موجود در قارچ‌های سایکدلیک)، در تحقیقات بر روی افرادی با اختلالات اضطرابی یا افسردگی، اثرات مثبتی داشته‌اند.
اما این موضوع هنوز مورد بحث است و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. برخی از نگرانی‌ها شامل احتمال وابستگی و عوارض جانبی جدی هستند که ممکن است در استفاده بی‌رویه از این مواد رخ دهند.
در کل، تاثیر شواهد درمانی بر قوانین استفاده از سایکدلیک‌ها ممکن است با توجه به تحقیقات و شواهد جدید تغییر کند و بسته به شرایط محیطی و قوانین مربوطه هر کشور، سیاست‌های جدیدی ممکن است تعیین شود.
