ویرگول
ورودثبت نام
سوره صادقی
سوره صادقیپژوهشگر حقوق مالکیت ادبی و هنری linktr.ee/Soureh
سوره صادقی
سوره صادقی
خواندن ۳ دقیقه·۱۰ ماه پیش

اجازه‌نامه‌ها: کلید درهای درآمدزایی از آثار موسیقی

پنج نوع اجازه‌نامه کلیدی که در قلب حرفه‌ی آهنگسازی و ترانه‌سرایی قرار می‌گیرند.
پنج نوع اجازه‌نامه کلیدی که در قلب حرفه‌ی آهنگسازی و ترانه‌سرایی قرار می‌گیرند.


مفید برای آهنگسازان و دیگر پدیدآورندگان در صنعت موسیقی: راه‌های درآمدزایی شما از آثارتان با توجه به انواع فن‌آوری‌های روز چیست؟

نظام کپی‌رایت از راه شناسایی حقوق برای پدیدآورنده آثار هنری و ادبی روی آثارش، در واقع به دنبال راه‌هایی برای پدیدآورندگان و سایر فعالان صنایع خلاقانه بوده است که بتوانند از طریق حرفه‌ی هنری‌شان درآمد کسب کنند.

پس برای آنکه بدانید چگونه می‌توانید از اثر خود درآمدزایی کنید، باید اول حقوق خود را که روی آثارتان دارید، بشناسید.

این حقوق اگرچه در ظاهر زیاد و گیج‌کننده است اما برای آنکه آن‌ها را بشناسید، یک راه ساده هست و آن اینکه انواع اجازه‌نامه‌ها را بشناسید.

اجازه‌نامه‌ها یا همان لایسنس‌ها نوعی از قرارداد هستند که به موجب آن دارنده‌ی کپی‌رایتِ یک اثر (معمولاً پدیدآورنده) اجازه‌ی استفاده از اثر را به طرف دیگر که کاندید استفاده از اثر است، می‌دهد.

بعد از شناخت انواع حقوق خود که امکان درآمدزایی به شما می‌دهد، جستجو و برنامه‌ریزی کنید که: چه فعالیت‌هایی را برای ارائه آثار خود انجام دهید، با چه کسانی ارتباط بگیرید، کجاها (در اینترنت یا...) اثر خود را منتشر کنید و به گوش چه کسانی برسانید و مشابه آن.

در این مطلب با ۵ نوع اجازه‌نامه کلیدی آشنا می‌شویم که در قلب حرفه‌ی آهنگسازی و ترانه‌سرایی قرار می‌گیرند.

۱. اجازه‌نامه‌های مکانیکی:
هر بار که آهنگ شما به صورت فیزیکی: مثل سی‌دی، یا دیجیتال: مثل استریم، تولید یا پخش می‌شود، شما دستمزدی بابت اجازه‌ی مکانیکی دریافت می‌کنید. (اصطلاحات برگرفته از حقوق آمریکاست لیکن قابل معادل‌سازی برای آن‌ها در قانون سال ۴۸ ایران هستیم.)

اصطلاح «مکانیکی» ریشه تاریخی دارد: برمی‌گردد به اوایل قرن بیستم در آمریکا که تکنولوژیِ «بازتولید صدا بدون اجرای زنده» تازه پیدا شده بود و عمدتاً از طریق رول‌های مکانیکی پیانو و صفحه‌های گرامافون صورت می‌گرفت.

۲. اجازه‌نامه‌ برای اجرای آثار:
با استفاده از این لایسنس اجازه‌‌ی اجرا و پخش موسیقی‌تان را در «مکان‌های عمومی» می‌دهید، مثلاً در فروشگاه‌ها و رستوران‌ها و یا از رادیو و تلویزیون.

مثلاً اگر رادیو آوا بخواهد موسیقی شما را پخش کند باید همچون اجازه‌ای قبلاً از شما گرفته باشد و بابت آن رویالتی ـــ یا همان دستمزد ـــ پرداخت کند.

دقت کنید که استریم با پخش از رسانه‌ها تفاوتی ظریف دارد.

همچنین وقتی موسیقی شما به صورت زنده اجرا می‌شود، درآمدی به عنوان حق اجرا به شما تعلق می‌گیرد.

۳. اجازه‌نامه‌های سینکرونایز:
با این نوع از اجازه‌نامه به سازندگان فیلم‌ها، تبلیغات و بازی‌های ویدیویی اجازه می‌دهید که موسیقی شما را بر روی ویدیو یا محتواهای تجاری دیگر قرار دهند.

این نوع اجازه‌نامه‌ها درآمد خوبی از طریق فروش‌های تلویزیونی، سینمایی و تبلیغاتی به همراه دارد.

۴. اجازه‌نامه‌های سَمپِلینگ:
این نوع از لایسنس برای آنست که به دیگر هنرمندان اجازه دهید تا بخش‌هایی از آهنگ شما را در کارهای خود استفاده کنند. در صورتی که آهنگ شما به‌طور جزئی یا کامل در پروژه‌های موسیقایی دیگران استفاده شود، شما به ازای هر استفاده حق‌الزحمه دریافت می‌کنید.

۵. اجازه‌نامه‌های تولید:
اگر تولیدکنندگان محتواهای آموزشی، پادکست‌ها و دیگر محصولات رسانه‌ای بخواهند از موسیقی شما در تولید محتوای خود استفاده کنند، می‌بایست از طریق این نوع لایسنس، اجازه‌ی شما را کسب کنند و این حالت نیز، روش دیگری برای خلق درآمد است.

با استفاده از این اجازه‌نامه‌ها، شما می‌توانید برای استفاده‌های مختلف از موسیقی خود اجازه‌ی اختصاصی صادر کنید و به این ترتیب یک جریان درآمدی پایدار از خلاقیت خود ایجاد نمایید.

درآمدزاییصنعت موسیقیکپی رایت
۰
۰
سوره صادقی
سوره صادقی
پژوهشگر حقوق مالکیت ادبی و هنری linktr.ee/Soureh
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید