تو در درونت نیاز به یک وجود پر از فضا داری

#بودا هیچ باوری را موعظه نمی‌کند
باور به #خدا، بهشت یا جهنم،
تمام تاکید او روی ایجاد یک فضای ساکت در درون تو است،
تو پیشاپیش پر از دانش هستی؛ نیاز به دانش بیشتر نداری. نیاز به معصومیت بیشتر داری؛ معصومیتی همچون یک کودک خردسال نیاز داری. نیاز به حیرت بیشتر، شگفتی بیشتر، شفافیت بیشتر داری.

و تمام این‌ها وقتی به سراغ تو می‌آیند که ذهنت ساکت باشد. وقتی ذهن ساکت باشد، تو در ارتباط نزدیک و صمیمی با جهان‌هستی قرار داری؛ وقتی ذهن پراز سر و صدا باشد، ارتباط قطع است. همان سر و صدای خودت همانند یک دیوار در اطرافت عمل می‌کند. سکوت یک پل است.

تو در درونت نیاز به یک وجود پر از فضا داری؛ فضایی کاملاً‌ خالی، چنان خالی که حتی خودت در آنجا نباشی، چنان ساکت که حتی فکر “من” نیز ناپدید شده باشد. آنوقت مانعی بین تو و جهان‌هستی وجود ندارد. هماهنگ خواهی شد. بخشی از این ضیافت عظیم، که همیشه ادامه‌ دارد، خواهی بود. با ستارگان می‌رقصی، با بادها می‌رقصی و با ابرها می‌رقصی. تمام وجودت یک #رقص، یک #ترانه می‌شود. هزاران #گل از تو می‌شکفد. ولی یک وجود پر از سکوت، ضروری است؛ در یک وجود پر از سر و صدا هیچ چیزی ممکن نیست،
ذهن پر سر و صدا ناتوان است، نازا است، خلاق نیست،
ذهن ساکت خالی مناسب است برای اینکه وجودت رشد کند ـــ تا به قله‌ها و ژرفاهای خودش رشد کند.