نویسنده: تیم استادان وب
تاریخ انتشار:۱۴۰۰/۱۰/۲۵
این روزها خیلی زیاد با اصطلاح استارت آپ برخورد می‌کنیم و از هر کسی میشنویم که میگه فلانی میخواد یه استارت آپ راه بندازه. فلانی شرکت نوپا داره. یا مثلا فلان استارت آپ شکست خورد و... . احتمالا بارها برای شما هم سوال شده، خب حالا این همه که مردم میگن واقعا استارت آپ یعنی چی؟ کدوم کسب‌و‌کار‌ها رو شامل میشه؟ این بقالی سر کوچه ما هم استارت آپه؟
خدمتون عرض کنیم، خب همون طور که از این صحبت ها پیداست یک تعریف مشخص برای استارت آپ وجود نداره. اما به طور کلی این واژه از لغت انگلیسی Startup به شرکت های نوپا به فارسی ترجمه شده است. تعاریفی وجود دارد که میتوان مفهوم همه آن ها در زیر به صورت خلاصه بگوییم:
استارت آپ: هر گونه فعالیت اقتصادی و مقیاس پذیری جدیدی جهت بر طرف کردن نیاز مخاطب، که می تواند بر اساس فناوری های جدید و تکنولوژي باشد و یا نباشد.
1. دارای ابهام و عدم قطعیت است.
2. دارای مدل کسب و کار تکرار پذیر و مقیاس پذیر است.
3. دارای تیم در حال خلق نوآوری و حل مشکلات است.
4. در حال رشد و انعطاف پذیر است.
5. دارای سن کم(شرکت) و در خطر است.
6. شامل صرفا یک محصول نیست.
7. صرفا نباید دارای تکنولوژي و فناوری جدید باشد.
نکته ای که مورد بحث خیلی از افراد است تکنولوژي محور بودن یا نبودن استارت آپ هاست. در حقیقت، هر کدام از نظریات نیز به صورتی متفاوت آن را بیان کرده اند. بعضی افراد استارت آپ ها را صرفا کسب‌و کار‌هایی می نامند که فناوری جدید یا تکنولوژي در آن باشد ولی بعضی دیگر همه‌ی کسب و کار های کوچک و بزرگ جدید، چه دارای تکنولوژي جدید و چه بدون تکنولوژي جدید را استارت آپ می دانند.
یکی از مهمترین و مشهور ترین افرادی که در حیطه کار آفرینی و استارت آپ، کتاب ها و نظریات زیادی دارد استیو بلنک است که استارت آپ را به ۶ دسته تقسیم کرده است:
1. گسترش پذیر
2. مشاغل کوچک
3. شرکت های بزرگ
4. اجتماعی
5. مبتنی بر زندگی
6. جهت فروش به سایر شرکت ها
حتما شما هم شنیده اید که از هر ۱۰ استارت آپ امروزه تنها یکی از آن ها موفق می شود و سری در سرها بیرون می آورد و بقیه در اوایل یا اواسط کار شکست می خوردند. اما به نظر شما دلیل آن چیست؟
این تنها چند دلیل برای شکست استارت آپ هاست و خود کار آفرینان و کسانی که یک کسب و کار جدید و نوپا راه اندازی کرده اند خیلی بیشتر با مشکلات و موانع بر سر راه خود دسته پنجه نرم کرده اند. همین دلایل و مشکلات باعث شده است که در ایران نسبت به سایر کشور ها، این افراد و استارت آپ ها بیشتر به شکست بخورند و موفق نشوند.
همان طور که گفتیم یکی از ویژگی های استارت آپ ها قدم بر داشتن در شرایط عدم اطمینان و ابهام است. اما آیا میتوان برای همه مراحل اینگونه با ابهام به جلو برویم؟ آیا با شکست مواجه نمی شویم؟
در جواب این سوال باید بگوییم که اصطلاحی وجود دارد به نام MVP به معنی حداقل محصول قابل عرضه که به کمک این کار میتوان تا حد زیادی از شرایط عدم قطعیت، استارت اپ خود را نجات دهید. حداقل محصول قابل عرضه یعنی شما پس از طی مراحل اولیه برای راه اندازی یک استارت آپ مثل ایده پردازی و تهیه بوم کسب و کار و... ، حال نمونه اولیه محصول (یا حتی خدمت) خود را با کیفیتی قابل قبول، در تعدادی محدود، به مشتریان بلقوه یا مخاطبین خود عرضه می کنید. در کنار آن از مشتریان خود نظر سنجی می کنید که آیا این محصول نیاز آن ها را برطرف می کند؟ مورد قبول و پسند آن ها است یا خیر؟ چه پیشنهادی برای بهتر شدن آن دارند؟ و قیمتی که حاضرند برای آن بپردازند چقدر است؟ و.... بعد از طی کردن این مرحله با موفقیت، شما می توانید با اطمینان بسیار بیشتری برای مراحل بعدی گام بردارید.
به طور کلی شما باید اول از همه یک ایده ناب و خاص داشته باشید سپس باید یک تیم قوی و با انگیزه برای کار خود انتخاب کرده و با تیم ورک عالی شروع به برنامه ریزی، تهیه بوم کسب و کار و انتخاب استراتژي مناسب کنید. بعد از طی این مراحل ایده خود را برای کسانی که سرمایه گذاری رسیک پذیر انجام می دهند و یا شتاب دهنده ها به صورت جذابی ارائه داده و نظر آن ها را به خود جلب کنید تا بر روی ایده شما سرمایه گذاری کنند.
