تصمیم گرفتم توی روزهای گرم تابستون به دو تا از شهرهای بسیار خوش آب‌و‌هوای شمال غربی ایران یعنی سرعین و مشگین شهر سفر کنم.
در این سفرنامه می‌خوام براتون از سفرم به سرعین و جاهای دیدنی و طبیعت زیبای اون بگم.
سرعین یه شهر کوچیکه که در ۳۰ کیلومتری غرب اردبیل قرار گرفته و در زبان ترکی (سریین) به معنای محل خنکه.
سرعین در زبان عربی هم به معنی سرچشمه و در نوشته‌های قدیمی از این منطقه به نام‌های ساری قیه، سرائین یاد شده.
همونطور که می‌دونید سرعین به خاطر داشتن چشمه‌های آب گرم محبوبیت زیادی پیدا کرده، هرچند اونجا که بودم از خیلی‌ها می‌شنیدم بعضی از این آب‌ها در موتورخانه مجموعه‌های آب درمانی گرم میشه!
وقتی با اهالی سرعین در مورد کیفیت مجموعه‌های آب درمانی مشورت کردم، به این نتیجه رسیدم که مجموعه‌ی سبلان و گاومیش گلی کیفیت بهتری نسبت به بقیه دارند.
یکی از جاهایی که نباید دیدنش رو از دست بدید منطقه آلوارس در دامنه سبلانه.
در ۲۴ کیلومتری سرعین، در نزدیکی روستای آلوارس و در دامنه مرتفع کوه سبلان، یک پیست اسکی به نام «آلوارس» وجود داره که به یکی از جاذبه‌های طبیعی و تفریحی استان اردبیل تبدیل شده.البته من در تیرماه به این منطقه سفر کردم و خبری از برف نبود، اما در بقیه فصل‌ها به دلیل ارتفاع و سرمای زیاد تا ۶ الی ۸ ماه از سال پوشیده از برفه. اگر علاقه به اسکی دارید می‌تونید این ورزش مهیج رو در پاییز و زمستون توی این پیست تجربه کنید.
البته من در تیرماه به این منطقه سفر کردم و خبری از برف نبود، اما در بقیه فصل‌ها به دلیل ارتفاع و سرمای زیاد تا ۶ الی ۸ ماه از سال پوشیده از برفه. اگر علاقه به اسکی دارید می‌تونید این ورزش مهیج رو در پاییز و زمستون توی این پیست تجربه کنید.
از پیست اسکی به سمت سرعین حرکت کردم ، بعد از ۱۰ دقیقه به یه جاده فرعی خاکی که سمت چپ قرار گرفته بود رسیدم.
کمی از مسیر خاکی رو رفتم تا رسیدم به یه استخر بزرگ ماهی و ماشین رو همونجا پارک کردم.
اونجا دره خیلی زیبایی رو دیدم که حجم زیادی از آب داخلش در جریان بود و بوی گیاه‌های دارویی مثل آویشن به مشام می‌رسید.
بعد از ۲۰ دقیقه پیاده روی در یه هوای بهاری رسیدم به یه آبشار که با یه شیب ملایم به سمت رودخانه‌ای که میان دره در جریان بود سرازیر می‌شد.
بعد از آبشار به سمت دهکده صخره‌ای و باستانی ویند کلخوران حرکت کردم، تقریباً نیم ساعتی از جایی که بودم فاصله داشت و باید تا پنج کیلومتری جنوب غربی سرعین در نزدیکی جاده اردبیل می‌رفتم.
تصور اینکه در گذشته انسان‌ها اینجا زندگی می‌کردند بنظرم خیلی هیجان‌انگیز میومد.
در این غارها، سفال‌هایی مربوط به دوران مختلف مثل اشکانیان، ساسانیان، سلجوقیان و تیموریان پیدا شده که معلومه مدت زمان زیادی از این غارها به‌عنوان خانه استفاده می‌شده.
ساعت نزدیک به چهار بود که تصمیم گرفتم یکی از غذاهای محلی ترکی به اسم پیچاق قیمه رو امتحان کنم.
به جرات می‌تونم بگم پیچاق قیمه یا قیمه کاردی یکی از لذیذترین غذاهایی بود که تا حالا خوردم.
اسمش رو برای این گذاشتن پیچاق قیمه که این خورشت از تیکه‌های ریز شده گوشت درست میشه. در زبان ترکی پیچاق یعنی چاقو و پیچاق قیمه به معنی گوشتی است که با چاقو به صورت قیمه‌ای خرد شده.
برای درست کردن این غذا از موادی مثل گوشت ریز شده، پیاز، زرده تخم مرغ، خلال بادام، زعفران، کره محلی، آبغوره و ادویه خورشتی (کاری، فلفل، زردچوبه، دارچین، هل ساییده شده و نمک) استفاده می‌کنن.
اگر خواستین این غذا رو امتحان کنید رستوران مینایی رو بهتون پیشنهاد می‌کنم که طعم غذاهاش حرف نداره.
راستی دوغ محلی فراموش نشه!
بعد از ناهار به سمت روستای ییلاقی و توریستی ویلا دره که در فاصله ده دقیقه‌ای سرعین هست حرکت کردم.
این روستا به خاطر جاذبه‌های طبیعی و آب‌و‌هوای مطبوعی که داره معروف شده و اهالی منطقه اون رو با چشمه‌های آب معدنی طبیعیش می‌شناسن. طبیعت ویلا دره اینقدر تنوع داره که شما می تونین درخت، گل، چشمه های طبیعی، یه آبشار کوچک و کندوهای عسل رو در یک روستا ببینین.
تا حالا آب گازدار از چشمه خوردین؟
داخل ویلا دره چند تا چشمه آب گازدار وجود داره که طرفدارهای زیادی پیدا کرده، اگر قصد نوشیدن این آب گازدار طبیعی رو دارید می‌تونید از اهالی روستا بپرسید تا راهنمایی‌تون کنن و البته داخل روستا هم تابلوهای راهنما هست که شما رو به سمت این چشمه‌ها هدایت می‌کنه.
روز بعد برای صبحانه سرشیر و عسل معروف سرعین رو خوردم و راهی ورگه سران شدم.
این منطقه که آبشار ورگه سران معروفه در واقع یه دره سرسبز و طولانیه که رود پر آبی کف دره در جریانه.
قبل از وارد شدن به دره از یه دشت سبز و با طراوت رد می‌شید که تماشا کردنش حال آدم رو عوض می‌کنه.
آخرین جاذبه از جاذبه‌های سرعین که دیدم روستای کنزق بود.
بعد از زلزله‌ای که توی سال ۱۳۷۵ در سرعین اومد این روستا که در فاصله‌ی ۳ کیلومتری شرق این شهر قرار داره، تقریباً از بین میره.
اهالی کنزق کمی بالاتر از روستای قدیمی شروع به ساختن خانه‌های جدیدی می‌کنند و به گفته محلی‌ها بعد از زلزله توجه مردم به خانه‌های دست‌کنی جلب میشه که سال‌های زیادی زیر این روستا قرار داشتن و مردم از وجودشون بی‌خبر بودن.
این خانه‌های صخره‌ای در سر آشیبی تپه‌ای به شکل زیرزمینی قرار دارند و با شکل‌های مختلفی حفاری شدن و جنس دیواره‌هاشون از سنگ‌های رسوبیه.
در خانه‌ها طاقچه‌هایی با طاق‌های قوسی ساخته شده که نمونه نزدیک به این نوع خانه‌ها در بافت سنتی روستای میمند، کرمان وجود داره.
اگر گرمای تابستون داره اذیتتون می‌کنه پیشنهاد می‌کنم چند روزی رو به سرعین سفر کنید و اگر جاذبه‌ای از این شهر در سفرنامه‌ام جا مونده برامون کامنت بزارید. و در آخر باید بگم که خاطرات سرعین محاله یادم بره!
سفر خوش
مطالب مشابه
اگر قصد سفر به سرعین و استفاده از چشمه‌های آب گرم این شهر را دارید برای اجاره اقامتگاه مناسب کافی است اینجا کلیک کنید و اقامتگاه مورد نظرتان را رزرو کنید.
