_ شما ! نیمکت سوم ! خانم با لباس سبز و سفید و قرمز ! اسم شما چیه؟
_ من استاد ، با من هستید ؟ من ایراندخت هستم استاد! چند ترمه دانشجوتونم .
باهاتون درس های مختلفی رو پاس کردم استاد.همیشه تو کلاس هاتون حاضرم...
_ گفتی ایراندخت ؟ درسته ! به هر حال من تاحالا ندیدمت. لطفا کلاس درس منو ترک کن و دیگه نمی خوام هرگز تو هیچ کدوم از کلاس هام ببینمت.
_ ببخشید ، متوجه نمی شم استاد!! من هیچ خطایی نداشتم!!چرا باید کلاستون رو ترک کنم!!
_ به سرعت کلاس درس منو ترک کن. دوباره ازت خواهش نمی کنم. فورا. بدون سوال.
دانشجو با تعجب و غم زده کلاس رو ترک می کنه و دانشجویان بهت زده و در سکوت و منفعل نگاه می کنند و استاد رو به سایر دانشجویان میکنه و ادامه میده:
_بنظر شما قوانین برای چی وجود دارند؟ قوانین به چه دردی میخورند؟ نظری ندارید؟
همه ساکت اند . از گوشه ای صدایی آرام می گوید: نظم اجتماعی؟
_ دیگری می گوید: قانون درست شده برای محافظت از حقوق شخصی افراد جامعه؟ برای عدالت؟
و دیگران هم سکوت خود را می شکنند و می گویند: برای اینکه بشه عدالت برقرار بشه و قانون حامی افراد و مردم جامعه باشه.
یا برای اینکه کسی نتونه به کسی زور بگه و اون رو از حق مسلمش محروم کنه و کسی نتونه به دیگران ظلم کنه.
_ استاد : همه اینها که گفتید درسته و قانون باید برای استقرار عدالت تهیه شده باشه .
پس باید خود قانون عادلانه وضع شده باشه.
همچنین مجری قانون هم باید درک درستی از فلسفه قانون و عدالت و صحت و تطابق قوانین با عدالت داشته باشه.
قوانین باید عادلانه باشن در غیر اینصورت بجای آنکه باعث برقراری عدالت شوند، باعث بی عدالتی و ظلم می شن. قانون باید عادلانه باشه وگر نه قانون ابزار ظلم و استبداد دولت ها و حکومت ها خواهد بود.
_ استاد رو به دانشجوهاش می کنه و سوال میکنه: لحظاتی قبل آیا من با همکلاسی تون ناعادلانه رفتار نکردم؟! قطعا اینطور بود. خوب...چرا هیچ کدومتون سوال نکردید؟ چرا اعتراض نکردید؟ چرا نخواستید جلوی من رو بگیرید؟ چرا نخواستید جلوی این ناعدالتی رو بگیرید؟
چیزی که الان آموختید بسیار مهم است. با هزار ساعت کلاس و سخنرانی و مطالعه و تدریس هم اینطور ملموس اون رو درک نمی کردید. مگر اینکه تجربه اش می کردید.
شما هیچ تلاشی نکردید و هیچ واکنشی به این بی عدالتی انجام ندادید . چون بی عدالتی مستقیما متوجه شما نبود و دیگری رو نشونه گرفته بود و خودتون تحت تاثیر بی عدالتی نبودید.بدونید این نگرش و عملکرد شما کاملا ضد اجتماعی و بر علیه یکایک شماست.
اگر فکر می کنید این موارد به شما ربطی نداره ، خوب باید بدونید اگر امروز تک تک ما و همه ما به تحقق و استقرار عدالت کمک نکنیم ، فردا بی عدالتی دامنگیر ما نیز خواهد شد و دیگران بی تفاوت فقط تماشا می کنند.
یک روز تو هم ناعدالتی و ظلم رو تجربه می کنی و هیچ کس اونجا برای دفاع از تو حاضر نخواهد بود.
استقرار حق و حقیقت و قانون درست و عدالت ، برای ما و جامعه ما ، تنها با وجود توجه، تحلیل ، آسیب شناسی و اقدامات اصلاحی همه ما ممکن میشه و باید براش هزینه بدیم . باید سوال کنیم و بخواهیم پاسخگو باشند.
یک داستان عمیق اجتماعی و پندآموز و چند سوال عینی:
بنظر شما قوانین نباید حافظ حقوق فردی و اجتماعی باشد؟
بنظر شما قوانین نباید استاندارد و منطبق با قوانین اکثریت جوامع جهانی وضع شود؟
بنظر شما قوانین ، اگر نادرست، ناعادلانه و نافی حقوق فردی و اجتماعی اکثریت جامعه و مغایر با استاندارد های جهانی باشد لازم الاجراست؟
بنظر شما قوانین نباید توسط اکثریت جامعه یا نمایندگان اکثریت جامعه ، وضع و تایید شود ، تا مورد قبول اکثریت جامعه قرار گیرد؟
به نظر شما اگر واژه قانون در کشوری ، صرفا به عنوان واژه ، ابزار ظلم و بی عدالتی شود قابل توجه و قابل احترام و قابل تحمل است؟ در مقابل ضابطین اجرای قانون آن کشور ، قانونی که ذاتا فاقد وجاهت قانونی و تایید عمومی اکثریت قابل توجه جامعه است چطور باید عمل کرد؟
بنظر شما اگر در جایی از این کره خاکی ، در یک کشور و در یک جامعه ی فرضی ، قوانینی ، از طریق نمایندگان حداقل قلیل و ناچیزجامعه و مغایر حقوق فردی و منافع ملی وضع شود و در مراکز حکومتی غیرمردمی تایید شود و در دستگاه های اجرایی غیر ملی به جامعه تحمیل شود ، اساسا می تواند وجاهت قانونی داشته باشد ، محترم شمرده شود و محصولی بنام عدالت داشته باشد؟
بنظر شما نقش یک جامعه سالم ، در وضع قوانین عادلانه و صحیح و استقرار قانون و عدالت چیست؟؟؟؟
