زبان و کلامی که ما از آن استفاده میکنیم، برای جلب توجه، اطمینان و تعریف و تمجید از سوی تماشاگرانمان مهم و حائز اهمیت است. بهویژه در زمانهای بحرانی، باید توجه بیشتری به کلماتی که برای رساندن پیام انتخاب میکنیم، داشته باشیم. برای اینکه روی این مهارت "مهارت انتخاب کلمات درست" تسلط پیدا کنیم، چندتا تمرین خوب وجود داره که میتوانیم در سخنرانیمون به کار ببریم:
1) اول، کلمات کوتاه را جایگزین کلمات بلند کنید. این مورد به خصوص در یک بحران به کار میرود، زمانی که سطح توجه پایین و سر و صدا اوج میگیره. هرچه واضحتر و مختصرتر باشید، در رساندن پیام خود شانس بهتری دارید و مردم را به عمل کردن به آن ترغیب خواهید کرد.
2) شباهتها و تمثیلهایی را پیدا کنید. زمانی که ایده جدیدی ارائه شود، مغز ما نمیپرسه ، "این چیه؟" میپرسه ، "این شبیه چیه؟"
مثالها و نمونهها به این سؤال پاسخ میدهند. آنها به عنوان میانبرهای ذهنی عمل میکنند که به ما در درک رویدادهای پیچیده کمک می کند. رهبرانی که کامیونیکیترهای (ارتباط برقرارکننده) بزرگی در یک بحران هستند، در یافتن قیاسها و نمونهها مهارت دارند، زیرا آنها باید مردم را ترغیب کنند تا سریعتر دست به کار شوند.
3) بحران را شخصی سازی کنید. تمرین مهارت داستانگویی (Storytelling) در شرایطی که سطح توجه مخاطب پایین است، موضوع قابل توجهی برای یک سخنران میباشد. کامیونیکیترهای تاثیرگذار برای اینکه الهام بخش مخاطب خود باشند، از داستانهایی در مورد خودشان استفاده میکنند.
4) قانون سه را رعایت کنید. اگه به همهی ما سه تا راهنمایی (نصیحت و آموزش) بدهند، احتمالا همه آنها را یادمون میمونه و اگر این راهنماییها پنج، شش یا بیشتر باشه شاید همه اونا رو فراموش کنیم. و مسلما وقتی ما چیزی رو نتونیم به یاد بیاریم، نمیتونیم به اون عمل کنیم. بنابراین اگر میخواهید آدمها به چیزی که شما گفتهاید عمل کنند، نصیحت های خود را محدود کنید.