سلام با قسمت دوم آموزش جاوا JAVA در خدمت شما عزیزان هستم
در قسمت قبل از آموزش برنامه نویسی جاوا با مفهوم جاوا آشنا شدیم و JDK و نرم افزار IntelliJ IDEA را یاد دادیم و برنامه ای اجرا نمودیم
حال با ادامه آموزش جاوا همراه باشید:
برنامه ها با دستکاری داده ی واقع در حافظه کار می کنند. داده می تواند عدد، متن، آبجکت، اشاره گرهایی به دیگر بخش های حافظه، و موارد دیگر باشد. داده نام گذاری می شود، طوریکه در صورت نیاز می تواند مجددا فراخوانده شود. نام و مقدار آن با عنوان متغیر (Variable) شناخته می شوند. ما با مقادیر عددی شروع می کنیم.
برای ذخیره ی یک عدد در جاوا، باید گزینه های زیادی داشته باشید. تمام اعداد مانند 8، 10، 12 و غیره با استفاده از متغیر int ذخیره می شوند. ( int مخفف integer (عددصحیح) می باشد.). اعداد ممیز شناور مانند 8.4، 10.5، 12.8 و غیره با استفاده از متغیر دوگانه ذخیره می شوند. شما ذخیره سازی را با یک علامت تساوی ( = ) انجام می دهید. اجازه بدهید چند مثال را بررسی کنیم (می توانید از کد FirstProject برای این مثال ها استفاده کنید.)
برای تنظیم یک عدد کامل (عدد صحیح)، موارد زیر را به متود main از بخش قبل اضافه کنید:
public static void main(String[ ] args) {
int first_number;
System.out.println("My First Project");
}
بنابراین برای اینکه به جاوا بگویید که می خواهید یک عدد کامل را ذخیره کنید، ابتدا لغت int را تایپ کنید که پس از آن یک فاصله قرار می گیرد. سپس لازم است برای متغیر عدد صحیح خود یک نام انتخاب کنید. شما می توانید هر نامی که می خواهید برای آنها انتخاب کنید، اما در این مورد قوانینی نیز وجود دارد.
نام متغیرها نباید با عدد شروع شود. بنابراین نام first_number درست می باشد اما نام 1st_number درست نیست. می توانید اعداد را در هرجایی از نام متغیر به جز ابتدای آن قراردهید.
نام های متغیرها نمی تواند مشابه لغات کلیدی Java باشد. موارد بسیاری از این گونه وجود دارد که در NetBeans به رنگ آبی در خواهند آمد، مانند int در بالا.
نمی توانید در نام های متغیرها فاصله داشته باشید. اطلاعیه ی متغیر int first number، خطایی را دریافت خواهد کرد. ما از متغیرهای تاکید شده استفاده کرده ایم، اما متداول این است که حرف اول با حروف کوچک انگلیسی و حرف بعدی یا بقیه ی حروف را با حرف بزرگ انگلیسی نوشته شوند: firstNumber, myFirstNumber
نام های متغیرها موارد هوشمندی هستند، بنابراین firstNumber و FirstNumber نام های متفاوتی برای متغیرها می باشند.
برای ذخیره ی موردی در متغیری به نام first_number، یک علامت تساوی و سپس مقداری مورد نظر برای ذخیره را تایپ کنید:
public static void main(String[ ] args) {
int first_number;
first_number = 10;
System.out.println("My First Project");
}
بنابراین این برنامه به جاوا می گوید که می خواهید مقداری از 10 را در متغیر عدد صحیح که first_number نامیده ایم، ذخیره کنید.
اگر تمایل دارید، می توانید تمام این کار را در یک خط انجام دهید:
public static void main(String[ ] args) {
int first_number = 10;
System.out.println("My First Project");
}
برای اینکه تمام موارد را در عمل ببینید، متد println را به این شکل تغییر دهید:
System.out.println( "First number = " + first_number );
آنچه ما اکنون در بین آکولادهای println داریم، متن های مستقیمی هستند که در علامت نقل قول محدود شده اند:
("First number = "
ما یک علامت به علاوه نیز داریم که با نام متغیرمان دنبال می شود:
+ first_number );
علامت به اضافه به معنای اتصال به یکدیگر "join together" می باشد. بنابراین ما متن و نام متغیر خود را به یکدیگر متصل می کنیم. این عملکرد به عنوان concatenation (الحاق) مطرح است.
پنجره ی شما اکنون باید مانند زیر به نظر برسد (دقت داشته باشید که هر خط با نقطه ویرگول به پایان می رسد.):
برنامه ی خودرا اجرا کنید و باید صفحه ی زیر را در پنجره ی Output در پایین مشاهده کنید:
بنابراین عددی را که در متغیر ذخیره کرده ایم، به نام first_number ، خروجی می باشد پس از علامت تساوی.
اجازه بدهید چند جمع ساده را امتحان کنیم. چند متغیر int به کد خود اضافه کنید، یکی برای ذخیره ی رومین عدد و دیگری برای ذخیره ی پاسخ.
int first_number, second_number, answer;
دقت کنید که چگونه سه متغیر نام روی یک خط داریم. اگر متغیرها از یک نوع باشند، شما می توانید این کار را در جاوا انجام دهید (برای مورد ما نوع int). بنابراین نام هر متغیر با کاما (ویرگول) جدا می شود.
بنابراین می توانیم در متغیرهای جدید چیزی اضافه کنیم:
first_number = 10;
second_number = 20;
answer = first_number + second_number;
برای متغیر پاسخ، می خواهیم اولین عدد را به دومین عدد اضافه کنیم. جمع کردن با علامت به اضافه ( + ) انجام می شود. بنابراین Java مقادیر را در first_number و second_number به یکدیگر اضافه می کند. وقتی این کار تمام شد، مجموع را در متغیر واقع در سمت راست تساوی ذخیره می کند. بنابراین به جای اختصاص دادن 10 یا 20 به نام متغیر، عمل جمع را انجام خواهد داد و سپس اختصاص می دهد. در موردی که واضح نیست، اتفاقی مانند زیر رخ خواهد داد:
مورد بالا سازگار با این مورد می باشد:
answer = 10 + 20;
اما جاوا تقریبا می داند که در داخل دو متغیر first_number و second_number چه چیزی وجود دارد، بنابراین شما می توانید فقط از نام ها استفاده کنید.
اکنون متد println خود را مانند زیر تغییر دهید:
System.out.println("Addition Total = " + answer );
مجددا یک متن مستقیم را که با علامت نقل قول احاطه شده، با نام متغیر ترکیب می کنیم. پنجره ی برنامه نویسی شما باید مانند زیر باشد:
بنابراین برنامه ی ما موارد زیر را انجام داده است:
یک عدد ذخیره کرده است. یک عدد دوم ذخیره کرده است. این دو عدد را با یکدیگر جمع کرده است. نتیجه ی جمع را در یک متغیر سوم ذخیره کرده است. نتیجه را چاپ کرده است. شما مستقیما نیز می توانید از اعداد استفاده کنید. خط پاسخ را مانند زیر تغییر دهید: answer = first_number + second_number + 12; برنامه ی خود را مجددا اجرا کنید. چه چیزی چاپ شده است؟ همان موردی است که انتظار داشتید؟ می توانید اعداد کاملا بزرگی در متغیر نوع int ذخیره کنید. حداکثر مقدار 2147483647 می باشد. اگر یک عدد منفی مورد نظر شماست، کمترین مقداری که می توانید داشته باشید -2147483648 می باشد. اگر اعداد بزرگتر و یا کوچکتر می خواهید، می توانید از متغیر عددی دیگری استفاده کنید: double ، که آنها را در بخش بعدی مورد بررسی قرار می دهیم.
پایان بخش دوم آموزش برنامه نویسی JAVA
این آموزش ادامه دارد
