آهستگی، کتاب و اقدام!
این تیتری است که من انتخاب کرده ام. هر واژه اش معنایی متفاوت دارند ولی در نهایت به یک همسو شدن نیاز دارند که سعی کرده ام در زندگی به یک نقطه برسانمش. این که یاد گرفته ام کتاب را با حوصله و آهسته بخوانم. مفاهیمی که ارائه می شود را با فکرم لمس کنم و در نهایت شاید به تایید آن مفهوم نرسم ولی درک لازم است که اتفاق بیفتد. زیر ترکیباتی که از نظر من مهم اند خط بکشم و هزاران مورد را درباره اش بنویسم. این نظر من است و با نظر دیگری صد در صد فرق دارد.
جنبه ی مهم یک کتاب با توجه به نیاز فکری و سطح درک مطلب من با دیگری حتمن یکی نیست و دیگری هم همینطور، حال به نظرم یک کتاب را هر چه کندتر بخوانم بهتر از آن است که چندین کتاب خوانده شده و درک نکرده شده را در قفسه ی ذهنم بچینم که هیچ بلدشان نیستم.
و اما اقدام که بخش مهم نتیجه و تلاش مطالعه ام را در برمی گیرد. من اقدامی که در زندگی می توانم از لای برگزیده ها و انتخاب هایم داشته باشم، در رفتارم، گفتارم و از همه مهم تر در نوشته هایم بیاورم. به قول دوستی که سفارش می کرد همیشه به دنبال علوم مختلف بروید ولی در نهایت یک نویسنده اید و نویسنده باید از مطالبی که آموخته است را در نوشته هایش پیاده کند. حال آن نوشته در قالب مقاله، داستان، خاطره و یا نثر ادبی باشد.
پیمان میرجوادی (۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲)
یادداشت روز
