ترافرم Terraform چیست؟ از کاربردها تا مزایای آن

ترافلو TensorFlow یک فریم‌ورک کامل برای یادگیری ماشین End-to-End است که توسط محققان گوگل توسعه داده شده است. این مخزن GitHub با بیش از ۱۷۰ هزار ستاره، منابع آموزشی، ابزارها و دوره‌های مختلف را فراهم می‌کند که برای توسعه‌دهندگان و محققان در زمینه یادگیری ماشین بسیار مفید است. همچنین شما در مدیریت سرور و دواپس شما باید این موضوع را مدنظر داشته باشید.

ویژگی‌های Terraform چیست؟

ترافورم یکی از پلتفرم‌های منبع‌باز توسعه زیرساخت به‌صورت کد است. برنامه‌نویسان DevOps می‌توانند از ترافورم برای کدنویسی منابع فیزیکی موردنیاز برای اجرای برنامه بهره‌مند شوند. این پلتفرم در نصب نرم‌افزار یا برنامه دخالت نمی‌کند و معمولاً در ساخت ماشین مجازی براساس نیازهای کاربر استفاده می‌شود. برای توضیح بهتر، با یک مثال ساده ادامه دهیم.

اگر چند سرور با منابع مختلف داشته باشید و قصد ساخت ماشین یا زیرساخت مجازی را روی این سرورها داشته باشید، ترافورم به‌کمکتان می‌آید. این زیرساخت منبع‌باز پیش از ایجاد هر تغییری، شرایط سرورها را بررسی کرده و سپس دستورالعمل‌هایی را به‌صورت کدنویسی روی سرورها اجرا می‌کند. اگر متوجه شوید به چند سرور نیاز ندارید، می‌توانید سرورها را تغییر دهید یا حذف کنید.

اگر دوست دارید درباره بهترین مخازن گیت هاب بدانید، مقاله ۱۰ مخزن برتر گیت هاب را مطالعه کنید.

کاربران ترافورم پیکربندی زیرساخت‌های مجازی را با استفاده از HCL (HashiCorp Configuration Language) انجام می‌دهند. ترافورم دو جزء اصلی به نام "هسته" و "پلاگین" دارد. هسته ترافورم مسئول اجرای برنامه، نمودارها، ویژگی‌های مدیریت و فایل‌های پیکربندی‌شده است. هسته و پلاگین با زبان برنامه‌نویسی GO نوشته‌شده‌اند. قسمت پلاگین وظیفه تعریف منابع برای سرویس‌های خاص را برعهده دارد؛ به‌عنوان مثال، احراز هویت و مقداردهی اولیه از کتابخانه‌هایی استفاده می‌شود که برای API استفاده می‌شود.

شیوه کار Terraform چیست؟

درست است. Terraform به‌عنوان یک پلتفرم مدیریت زیرساخت به‌صورت کد از اسکریپت‌ها و فایل‌های کنترل نسخه (Version Control) برای مدیریت زیرساخت استفاده می‌کند. وقتی کاربر دستوری برای اجرا یا پیکربندی سرور، دیتابیس یا لودبالانسر می‌دهد، Terraform این دستور را به‌صورت API مدیریت کرده و اطلاعات مربوط به پیکربندی موردنظر را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. این امکان به کاربران می‌دهد که در مواقع لازم از این اطلاعات به‌صورت کدنویسی برای مدیریت زیرساخت استفاده کنند.

چون Terraform یک پروژه منبع‌باز است، توسعه‌دهندگان می‌توانند با افزونه‌ها و کامپایل‌شدهای جدید این ابزار را بهبود بخشند و به‌روزرسانی‌های جدید ارائه دهند. این ویژگی امکان انعطاف بیشتر در استفاده از Terraform را فراهم می‌کند و به توسعه‌دهندگان این ابزار این امکان را می‌دهد که آن را با توجه به نیازهای خاص پروژه‌ها یا شرکت‌ها تنظیم و تخصیص دهند. دستیار مدیریت سرور در دواپس میتواند به شما کمک کند.

مزایا و معایب Terraform چیست؟

مزایا و معایب موجود در Terraform نمایانگر ویژگی‌های متفاوت این ابزار هستند.

مزایا:

1. ترجمه زبان برنامه‌نویسی HCL به JSON: HCL (HashiCorp Configuration Language) یک زبان ساختار یافته برای نمایش تنظیمات است که برای کاربران خوانایی بالا و امکاناتی مشابه به زبان‌های برنامه‌نویسی دیگر را فراهم می‌کند. اما این زبان به‌صورت داخلی به JSON ترجمه می‌شود که برای ارتباط با API‌ها و ابزارهای دیگر بسیار مفید است.

2. پشتیبانی از چندین پلتفرم ابری: Terraform قادر است با چندین پلتفرم ابری مانند AWS، Azure، Google Cloud، و غیره همزمان کار کند. این امکان کاربران را قادر می‌سازد تا یکپارچه سازی محیط‌های خود را بر روی چندین پلتفرم ابری داشته باشند.

3. تغییرات تدریجی در زیرساخت: Terraform امکان تغییر تدریجی منابع زیرساخت را فراهم می‌کند. به عبارت دیگر، شما می‌توانید تغییرات را اعمال کنید و برنامه به‌صورت هوشمندانه تصمیم بگیرد که چگونه این تغییرات را اعمال کند.

4. مستندسازی خوب: Terraform دارای مستندات کامل و خوبی است که کمک می‌کند کاربران در سریعترین زمان ممکن از آن استفاده کنند.

معایب:

1. خطاهای ممکن در نسخه‌های جدید: نسخه‌های جدید Terraform ممکن است خطاهایی داشته باشند که نیاز به بروزرسانی و اصلاح دارند.

2. یادگیری زبان HCL: برای استفاده از Terraform، کاربران نیاز به یادگیری زبان HCL دارند که در مقایسه با JSON، ممکن است نیاز به زمان بیشتری برای فهم و مسلط شدن داشته باشد.

3. تغییر نام منابع و انتقال به ماژول: تغییر نام منابع یا انتقال آن‌ها به ماژول ممکن است با مشکلاتی همراه باشد و به مرور زمان باعث ایجاد اختلالات شود.

4. پشتیبانی از شبکه‌های نرم‌افزاری: مدیریت تغییرات در شبکه‌های نرم‌افزاری ممکن است چالش‌هایی ایجاد کند و نیاز به مراقبت دقیق داشته باشد.

کاربرد Terraform

ترافرم Terraform واقعاً یک ابزار بسیار کاربردی برای پیکربندی زیرساخت به صورت کدی و اتوماتیک است. برخی از ویژگی‌ها و کاربردهای Terraform عبارتند از:

1. پیکربندی به صورت کد: Terraform از زبان مرتب‌سازی HashiCorp Configuration Language (HCL) یا JSON برای تعریف منابع و پیکربندی‌های مورد نیاز استفاده می‌کند. این به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد زیرساخت خود را به صورت کدی مدیریت کنند.

2. گردش کارهای اتوماتیک: با استفاده از Terraform، می‌توانید گردش کارهای تکراری را به صورت اتوماتیک اجرا کرده و از نیاز به دخالت انسان در فرآیند پیکربندی زیرساخت جلوگیری کنید. این امکان به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرآیند استقرار و مدیریت زیرساخت‌ها را بهبود بخشند.

3. مدیریت چندین پلتفرم ابری: Terraform به راحتی از چندین ارائه‌دهنده ابری مختلف مانند AWS، Azure، Google Cloud و غیره پشتیبانی می‌کند. این امکان به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که زیرساخت‌های خود را به یکپارچه سازی کنند و بدون مشکل به محیط‌های چندسازمانی ابری انتقال یابند.

4.لایه‌های محافظتی و امنیتی: Terraform از لایه‌های محافظتی برای حفاظت از اطلاعات حساس و افزایش امنیت استفاده می‌کند. این امکان به مدیران سیستم اطمینان می‌دهد که فرآیند پیکربندی به‌طور امن و مطمئن اجرا می‌شود.

5. مدیریت تغییرات تدریجی: Terraform امکان اعمال تغییرات تدریجی در زیرساخت‌ها را فراهم می‌کند. این به کاربران این امکان را می‌دهد تا تغییرات را با دقت مدیریت و بررسی کنند و از احتمال وقوع خطاها کاسته شود.

به کمک این امکانات، Terraform به عنوان یک ابزار قدرتمند در مدیریت و استقرار زیرساخت‌ها مورد توجه توسعه‌دهندگان و مدیران سیستم قرار گرفته است.

تفاوت Terraform با Ansible

در Ansible و Terraform هر دو ابزار قدرتمندی در زمینه DevOps هستند، اما هرکدام ویژگی‌ها و کاربردهای خود را دارند. در زیر تفاوت‌های اصلی بین Ansible و Terraform را بررسی می‌کنیم:

1. زبان پیکربندی:

- Terraform:

از زبان مخصوص خود به نام HashiCorp Configuration Language (HCL) یا JSON برای تعریف زیرساخت‌ها استفاده می‌کند.

- Ansible:

از زبان یونیکس Shell و YAML برای پیکربندی و مدیریت استفاده می‌کند.

2. معماری:

- Terraform:

به عنوان یک ابزار Infrastructure as Code (IaC) عمل می‌کند و بیشتر برای ایجاد و مدیریت زیرساخت‌های مستقر و ابری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

- Ansible:

به عنوان یک ابزار Configuration Management و Automation فعالیت می‌کند و تاکید اصلی آن بر پیکربندی سرورها و اجرای وظایف اتوماتیک است.

3. اجرا:

- Terraform:

فرآیند اجرا به صورت گام به گام است و معمولاً یک سیکل مشخص از اجرا (برنامه‌ریزی، تصویب تغییرات و اعمال تغییرات) دارد.

- Ansible:

دستورها به صورت توزیع‌شده از طریق SSH اجرا می‌شوند و هیچ نیازی به فرآیند تصویب یا برنامه‌ریزی قبلی ندارند.

4. منابع پشتیبانی شده:

- Terraform:

بیشتر برای ایجاد و مدیریت منابع ابری مانند ماشین‌های مجازی، دیسک‌ها، شبکه‌ها و غیره استفاده می‌شود.

- Ansible:

برای پیکربندی و مدیریت تنظیمات سرورها، خدمات شبکه، دیتابیس‌ها و سایر منابع سیستمی به‌کار می‌رود.

5.انعطاف پذیری:

- Terraform:

برای تغییرات زیرساختی می‌تواند خیلی انعطاف‌پذیر باشد و به‌خوبی برای ایجاد یک بنیاد زیرساخت باز و مستقر مورد استفاده قرار بگیرد.

- Ansible:

بسیار انعطاف‌پذیر بوده و می‌تواند در انواع پروژه‌ها و برنامه‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

6. آگاهی از وضعیت:

- Terraform:

به صورت استاتیک، یعنی قبل از اجرا، تغییرات مورد نظر باید مشخص شوند.

- Ansible:

به صورت دینامیک، یعنی در زمان اجرا می‌تواند تصمیمات دینامیکی بگیرد.

هر ابزار برای مقاصد خاص خودشان مناسب است. انتخاب بین Terraform و Ansible معمولاً بر اساس نیازها و سناریوهای خاص پروژه صورت می‌گیرد.

نظر شما درباره ترا فرم چیست؟ آیا تابحال از آن استفاده کرده اید؟ نظرات خود را باما درمیان بگذارید.