در این مطلب بررسی می کنیم که انواع دلایل انحراف پای نوزاد چیست و چه آسیب هایی ممکن است در پای نوزاد رخ دهد. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.
انحراف پای نوزاد یا همان میکروتی شامل اختلالاتی است که باعث انحراف و یا عدم هم توازن موقعیت پاهای نوزاد می‌شود. این وضعیت ممکن است به دلیل عوامل زیر رخ دهد:
عوامل وراثتی: برخی کودکان از تبدیل شکل استخوان‌های پا رنج میبرند که به آنها "پاهای کمرنگی" گفته می‌شود که معمولاً به دلیل وراثت از پدر و مادر به نوزاد منتقل می‌شود.
عوامل خونرسانی: ممکن است عدم توازن خونرسانی در نواحی مختلف پا باعث انحراف پاها شود. این ممکن است به دلیل مشکلات در سیستم عروقی نوزاد و یا فشار طولی بر روی استخوان‌های پا به وجود بیاید.
محدودیتهای ماهیتی: برخی نوزادان به دنبال محدودیتهای ماهیتی مانند لنگیدن جنین در رحم یا چرخه ی طولانی کار یا در زمان جنینی در آب روباه از نظر طولی، رومیزی و یا دوری از درجه پا و یا برخی از انحناها و پیچ شکم پا می باشند.
عوامل عضلانی و ترقی بدنی: عضلات اطراف استخوان پاها در نوزاد نیاز به تقویت و تمرین دارند. عدم تمرین مستمر این عضلات می تواند باعث انحراف و عدم هم توازن پاها شود.
میکروتی تیپیکا و لاتی غالب در کودکان زیر یک سال بیشتر دیده می‌شود و معمولاً نیازی به درمان ندارد و با گذشت زمان به صورت طبیعی ترمیم می‌شود. اما اگر میکروتی با انحراف شدید و یا مشکلات عملکردی مرتبط باشد، بهتر است به پزشک متخصص کودکان و متخصص ارتوپدی مراجعه کنید. آنها می توانند تشخیص درستی ارائه دهند و در صورت لزوم برنامه درمانی مناسب را تعیین کنند.
برای آشنایی با تشخیص انحراف پای نوزاد اینجا کلیک کنید.
متاتارسوس اضافه شده استیک بیماری مادرزادی شایع پا است. این در حدود 1٪ تا 2٪ از همه نوزادان دیده می شود. این عارضه باعث می شود انگشتان پا و جلوی پای کودک شما به سمت داخل باشد و صاف کردن آنها را دشوار می کند. ظاهر کف پای کودک شما احتمالاً شبیه به شکل لوبیا خواهد بود.
موارد خفیف اغلب خود به خود برطرف می شوند، اما موارد شدیدتر ممکن است نیاز به گچ گیری ، آتل یا کفش های اصلاحی داشته باشند. جراحی برای متاتارسوس اضافی به ندرت مورد نیاز است.
پلی داکتیلی به این معنی که کودک شما یک انگشت یا انگشت اضافی دارد. این وضعیت در واقع نسبتاً رایج است. اگرچه می تواند در خانواده ایجاد شود، اما گاهی اوقات پلی داکتیلی بدون هیچ سابقه خانوادگی رخ می دهد.
از هر 1000 نوزاد 1 نفر با پلی داکتیلی متولد می شود.
درمان پلی داکتیلی پا بستگی به محل و نحوه اتصال انگشت یا انگشتان اضافی دارد. اگر استخوانی وجود نداشته باشد و انگشت پا ضعیف باشد، می توان یک گیره روی آن قرار داد تا جریان خون را متوقف کند که باعث افتادن آن می شود.
هنگامی که کودک شما حدوداً 1 ساله شد، قبل از شروع راه رفتن، انگشتان پا که شکل بهتری دارند، با جراحی برداشته می شوند.
یک انگشت روی هم زمانی اتفاق می افتد که انگشت پنجم کودک شما (انگشت انگشت کودک) از بالای انگشت چهارم عبور کند. این وضعیت در درجات مختلف اتفاق می افتد و در برخی از نوزادان آزاردهنده نیست.
در کودکان دیگر، روی هم قرار گرفتن انگشتان پا می تواند مشکلاتی را در کفش ایجاد کند. ممکن است برای اصلاح بدشکلی نیاز به عمل جراحی داشته باشد.
