نشریه پراش
نشریه پراش
خواندن ۴ دقیقه·۴ سال پیش

متین تاک - گفت‌وگو‌ با مهندس محمدرضا احمدیان

سلسله گفت‌وگوهای صنعتی مهندسی مواد (متین تاک) به منظور آشنایی بیشتر دانشجویان با فضای کار و صنعت مواد و متالورژی کشور برگزار می‌شود. در این سلسله گفت‌و‌گوها بر آن هستیم که راه‌های کمک به صنعت و حل مشکلات واقعی صنعتی کشور را بشناسیم و به دیگران نیز بشناسانیم. در این جلسات از افراد موفق در صنعت دعوت می‌کنیم تا تجارب خود را با ما در میان بگذارند.

دومین جلسه از این گفت‌وگو‌ها با حضور مهندس محمدرضا احمدیان در اتاق امور دانشجویی دانشکده مهندسی و علم مواد در روز پنج‌شنبه 15/8/99 برگزار شد.


مهندس احمدیان مدیرعامل گروه دانش‌بنیان آویتا و فارغ‌التحصیل کارشناسی مواد و متالورژی دانشگاه شریف و کارشناسی ارشد MBA از دانشگاه خوارزمی هستند. از دستاورد‌های این گروه تلاشگر و نخبه می‌توان به طراحی و ساخت خودروی تک‌سرنشین توسن 1 در سال 1385، توسن 2 در سال 1388، موتور سیکلت اسپورت الکتریکی آویتا، شارژر زمینی هواپیما، طراحی تجهیزات پزشکی و در نهایت ساخت اولین نمونه‌ی ویلچر سبک وزن از جنس کامپوزیت کربن اشاره کرد.

ایشان در ابتدا درباره‌ی هر کدام از دستاوردهای گروه آویتا و دلایل ناموفق و موفق بودن آنها نکاتی گفتند و سپس به چگونگی کشیده شدن به سمت تولید این نوع ویلچر که جزو محصولات دانش‌بنیان است پرداختند. طبق گفته‌ی مهندس احمدیان، اعضای این گروه دانش‌بنیان پس از اتمام پروژه‌های قبلی، پس از آشنا شدن با جانبازی که برای خرید ویلچر سبک‌وزن مبلغ بالایی به شرکت آلمانی پرداخت کرده بود، برای تولید این نوع خاص و پیشرفته از ویلچر‌ها اعلام آمادگی کرده و کار خود را شروع می‌کنند. در نهایت نیز با تلاش‌ها و طراحی‌ها وآزمون و خطاهای بسیار، تلاش‌هایشان به ثمر می‌نشیند و توان طراحی یک محصول باکیفیت در گستره‌ی جهانی را کسب می‌کنند.

ایشان در ادامه مسیر کلی طراحی محصول را تبیین کردند که شامل طراحی مفهومی، فرآیند طراحی دقیق و ساخت نمونه‌ی اولیه می‌شود. همچنین بیان کردند که ویلچر سبک وزن فعال کربنی ماحصل سه حوزه‌ی دانشی طراحی صنعتی، مهندسی مکانیک و مهندسی مواد است.

ایشان توصیه کردند که خوب است ببینم کاری که قرار است شروع کنیم، بازار مناسب و نیاز عمومی جامعه را دارد یا خیر و سپس برای تولید آن اقدام کنیم. توصیه‌ی دیگر ایشان هم این بود که سعی کنیم به قسمت‌های ریز مباحث هم توجه کنیم، چرا که یک نکته از یک درس می‌تواند در رشته‌ی مهندسی مواد مسیر شغلی یک دانشجو را عوض کند.

مهندس احمدیان در ادامه و در بخش پرداخت به مباحث علمی کار صنعتی خود، نحوه‌ی ساخت قالب‌های فلزی برای قطعات کامپوزیتی را توضیح دادند. این گروه از جنس آلومینیوم سری 6000 برای ساخت قالب استفاده می‌کردند. سپس ایشان نحوه‌ی به‌کارگیری کامپوزیت‌های کربن را توضیح دادند. همچنین در ادامه‌ی مراحل به روش سوار کردن قطعات روی هم و اتمام کار ساخت ویلچر و ترمیم کردن قطعات اشاره کردند. در نهایت بخش علمی نیز به روش‌های ساخت قطعات کامپوزیتی، بهینه‌سازی در تولید و استفاده از نانومواد و مواد پیشرفته اشاراتی داشتند.

ایشان افزودند که یک تیم دانش‌بنیان، باید ویژگی‌هایی از جمله کار تیمی خوب و قوی، فرهنگ سازمانی قدرتمند، توانایی شناخت بازار و شناخت رقبا، آشنایی به مباحث مالی و قانون کار و در نهایت پایداری در مسیر داشته باشد تا موفق شود.

در بخش پرسش و پاسخ انتهایی جلسه نیز مهندس احمدیان در پاسخ به این سوال که در ترم‌های اول کارشناسی هدف شما این بود که سراغ رشته‌ی MBA بروید یا خیر، پاسخ داد: «در ابتدا علاقه‌ی من بیشتر رشته‌ی طراحی صنعتی بود و سال دوم دانشگاه در این زمینه کار هم کردم ولی در ادامه به واسطه‌ی آشنایی برادر بزرگ‌ترم، با این تیم آشنا شدم. در ادامه نیز به دلیل نیاز تیم به فرد دارای دانش مدیریت، در کارشناسی ارشد به سمت رشته MBA رفتم».


مهندس احمدیان در ادامه‌ی پاسخ به پرسش‌ها، در جواب این سوال که تا چه اندازه پایداری در مسیر و مصمم بودن در راه‌اندازی شرکت دانش‌بنیان تأثیرگذار است، گفتند: «این موضوع کاملاً به خود فرد بستگی دارد که تا چه اندازه در این راه مصمم است و در ادامه نیز خاطر نشان کردند که افرادی در گزینش‌های استخدامی انتخاب خواهند شد که به طور مداوم در یک موضوع کار کرده باشند؛ نه کسی که هر سال یکبار کار خود را عوض می‌کند».

مهندس در ادامه درباره‌ی برخی چالش‌ها که در راه‌اندازی شرکت دانش‌بنیان آویتا به وجود آمده بود، صحبت کردند. مشکلاتی از این دست که: «در ابتدا به این تیم امتیاز دانش‌بنیان داده نشد؛ چون تصور بر این بود که ویلچر محصولی دانش‌بنیان نیست. امّا در بار دوم تیم داوری متقاعد شد که این ویلچر، ویلچری ساده نیست و به خاطر وزن بسیار کم خود، جزو محصولات پیشرفته است».

ایشان درباره‌ی صادرات این محصول هم توضیحاتی دادند که این محصول در زمستان سال 98 به تولید انبوه رسیده و بهار 99 به بازار عرضه شده است و با توجه به سفارشی بودن آن، به کشور‌های مختلفی از جمله ترکیه، مالزی، ایتالیا، مصر، کنیا و آفریقای جنوبی نیز صادرات دارند. همچنین از شیرینی صادرات به ایتالیا و استفاده‌ی یک ورزشکار معلول ایتالیایی که از طریق فضای مجازی با این شرکت آشنا شده بود نیز در پایان صحبت‌هایشان گفتند و ابراز امیدواری کردند که این پیشرفت‌ها در آینده نیز ادامه داشته باشند.

برای دسترسی به فیلم کامل جلسه در آپارات، می‌توانید از لینک زیر استفاده کنید:

https://www.aparat.com/v/Y4mdK

مهندسی موادویلچردانشگاه شریفمتین تاککارآفرینی
نشریه دانشجویی دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه شریف
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید