برای بحث و تحلیل پیرامون صنعت فولاد ایران و مقایسه‌ی آن با جهان، لازم است که دید درستی از شرایط حال حاضر کشور و جایگاه آن در میادین جهانی داشته باشیم. پس از بررسی این موارد زمان آن فرا می‌رسد که درباره‌ی مشکلاتمان ریشه‌یابی انجام دهیم و به دنبال حل آن‌ها باشیم. پس شناخت فرصت‌های کشور در این حوزه و بازار پیش روی ما اهمیت دو چندان دارد که نباید با کم‌کاری یا ساده‌انگاری از کنار آن گذشت و مستقیم وارد تولید شد. در ادامه میزان تولید فولاد ایران را با سایر کشور‌های مطرح دنیا مقایسه خواهیم کرد، میزان واردات و صادرات تولیدات فولادی را می‌نگریم و به تفکیک هر محصول فولادی متوجه خواهیم شد که نیازها و فضای کار قابل اجرا در داخل چه می‌باشد و سهم ایران از بازارهای جهانی در آینده‌ای نزدیک چگونه دست خوش تغییر خواهد شد.
تحلیل
باتوجه به آمارگیری برخی از سایت‌ها و شرکت‌های فولاد در ایران تولید آهن اسفنجی در ایران نسبت سال گذشته ۹ درصد افزایش یافته است اما در این میان برای تولید نبشی و ناودانی ۳درصد کاهش داشته‌ایم. میزان تولید کل محصولات فولادی در سال ۹۸ برابر با ۱۱.۷۵۲ میلیون تن بوده است و در سال ۹۹ به ۱۲.۷۹۳ میلیون تن رسیده است در مقایسه با سال گذشته ۹ درصد افزایش یافته است.
مصرف سرانه فولاد خام در کشورها که اولین کشور کره‌جنوبی است که با رشد چشمگیری همراه بوده است. کل سهم فولادی ایران ۶۱% به صادرات فولاد میانی ختم می‌شود که بیشترین صادرات ایران را در بر می‌گیرد. بیشترین تولید محصول مربوط به ورق گرم می‌باشد که ۳۶.۲ درصد کل تولیدات فولادی را در بر می‌گیرد. همچنین بیشترین درصد واردات مربوط است به ورق پوشش‌دار با ۳۷.۱ درصد. در این میان طبق آماری که از سوی شرکت‌های خارجی منتشر شده است کشور چین رتبه اول را دارد؛ میزان تولید آن در سال ۲۰۱۸ حدود ۹۲۰ میلیون تن بوده است و در سال ۲۰۱۹ به ۹۹۶ میلیون تن رسیده است که فاصله زیادی با رتبه دوم یعنی کشور هند دارد. کشور هند در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۰۹ میلیون تن فولاد تولید کرده که در سال ۲۰۱۹ به ۱۱۱ میلیون تن نهاده رسیده است در میان این کشورها ایران رتبه دهم را دارد.
میزان تولید فولاد خام ایران در سال ۲۰۱۸ حدود ۲۴.۵ میلیون تن بوده است که در سال ۲۰۱۹ به حدود ۲۵.۶ میلیون تن رسیده و کماکان در جایگاه دهم قرار دارد. می‌توان گفت که ایران در این سال‌ها رشد چشمگیری داشته و صنعت فولاد ایران بسیار پیشرفت کرده است، هم در حوزه تولید و هم توسعه صادرات و امیدواریم که چند سال آینده شاهد ارتقاء رتبه ایران در جدول تولید و صادرات محصولات فولادی باشیم اما هنوز ایران مشکلاتی دارد که نمی‌توان آن را در ردیف کشورهایی که بین رتبه یک تا سه قرار دارند دانست. مشکلاتی از قبیل کمبود آب و پیشرفته نبودن بعضی از دستگاه‌ها؛ اما انشاءالله در سال‌های آینده به کمک مهندسان و متخصصان ایرانی این هدف بزرگ برای کشورمان تحقق یابد
