آلزایمر یک بیماری نوروزایکولوژیکی است که تاثیر زیادی بر روی عملکرد شناختی و حافظه افراد میگذارد. در سالمندان، خصوصاً در افراد بالای ۶۵ سال، این بیماری به شدت رایج است و باعث مشکلات مختلفی مانند فراموشی، عدم تمرکز، ناتوانی در حل مسائل، تغییرات شخصیتی میشود.
اما این افراد در این دوران نیازمند پرستار سالمند هستند و فرزندان میتوانند با استخدام پرستار سالمند ها برای پیمودن این دوره کمک کنند.
1. فراموشیهای متعدد: فراموشی به خصوص در جزئیات آنها، از جمله قرار ملاقات و نام افراد میتواند نشانگر علائم اولیه الزایمر باشد.
2. تغییر شخصیت: تغییرات شخصیتی نظیر دلگرمی، خشم و ترس بیش از حد، مشتاقی بیانگر تشخیص الزایمر باشد.
3. مشکلات در بیان و فهم زبان: قادر به صحبت کردن و درک زبان به طور صحیح نیستند.
4. شیفتگی در رفتارهای شناختی: افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است به شیوهای عجیب و غیرعادی با محیط پیرامون خود برخورد کنند.
5. کاهش تواناییهای روزمره: مثلاً مشکلات در تهیه غذا، پوشیدن لباس، شستن وسایل، کنترل عضلات و مهار کردن حساسیت دست و پا.
6. مشکلات در تشخیص محل: افراد مبتلا به الزایمر ممکن است به سادگی توانایی تشخیص محل فعلی خود را از دست بدهند.
7. ناتوانی در شناسایی اجسام: به عنوان مثال، ممکن است افراد مبتلا به الزایمر نتوانند یک کلید را از یک سکه تشخیص دهند.
8. تغییر در الگوی خواب: افراد مبتلا به الزایمر ممکن است با مشکلات خواب روبرو شوند و یا زودتر از معمول بیدار شوند.
آلزایمر یکی از شایعترین بیماریهای نوروزایکولوژیکی در سالمندان است و علل آن هنوز به طور کامل مشخص نشده است. اما برخی از فاکتورهایی که به احتمال زیاد باعث بروز الزایمر در سالمندان میشوند، عبارتند از:
1. عامل ژنتیک: برخی از حالات ژنتیکی میتوانند عامل بروز الزایمر در سالمندان شوند.
2. تغذیه نامناسب: مصرف کمبود آهن، ویتامین D، ویتامین E، ویتامین C و اسید فولیک میتواند باعث بروز الزایمر در سالمندان شود.
3. عوامل محیطی: مواد شیمیایی مانند فلزات سنگین، استفاده از داروهایی که ممکن است مضر برای مغز باشد، مواد نفوذ کننده به مغز، و شرایط حادث شوکی مانند صدمات مغزی و عفونتهای مغزی میتوانند باعث بروز الزایمر در سالمندان شوند.
4. شرایط عاطفی: تحمل استرس بالا، اضطراب و افسردگی میتوانند باعث بروز الزایمر در سالمندان شوند.
5. عامل سن: سن یکی از عوامل مهم بروز الزایمر در سالمندان است هر چه سن بیشتر باشد، احتمال بروز الزایمر نیز بیشتر میشود.
1. درمان دارویی: داروهایی که ممکن است برای بهبود عملکرد شناختی و حافظه در افراد مبتلا به الزایمر مفید باشد.
2. فعالیتهای ذهنی: با استخدام پرستار افراد مبتلا به الزایمر میتوانند فعالیتهای ذهنی خود را افزایش دهند. این فعالیتها میتوانند شامل خواندن، نوشتن، حفظ قوانین بازیهای ذهنی و حل مسائل پیچیده باشند.
3. درمان غیردارویی: روشهای درمانی غیردارویی مانند درمان شناختی-رفتاری، تمرینات شناختی، تمرینات بدنی و درمان هنری نیز میتواند بهبود عملکرد شناختی و حافظه در افراد مبتلا به الزایمر را تسهیل کند.
4. تغذیه سالم: تغذیه مناسب باعث حفظ سلامتی و بهبود عملکرد شناختی در افراد مبتلا به الزایمر میشود. توصیه میشود که از مصرف مواد غذایی سالم مانند میوهها، سبزیجات، ماهی، غلات کامل، گردو و مواد غذایی دارای امگا ۳ استفاده شود.
5. فعالیتهای بدنی: فعالیتهای بدنی نظیر پیادهروی، شنا، یوگا و تمرینات بدنی میتواند در بهبود عملکرد شناختی و حافظه سالمندان مبتلا به الزایمر مفید باشد.
در نتیجه، برای بهبود عملکرد شناختی و حافظه سالمندان مبتلا به الزایمر، استفاده از ترکیبی از روشهای درمانی دارویی و غیردارویی، تغذیه سالم، فعالیتهای ذهنی و بدنی توصیه میشود.
برای پیشگیری و کاهش خطر بروز الزایمر در سالمندان، تغذیه مناسب، فعالیت جسمی، کنترل عوامل محیطی و شرایط عاطفی، از جمله روشهای مهمی هستند که میتوانند به حفظ سلامتی و بهبود عملکرد شناختی و حافظه در سالمندان کمک کنند.