حتما مراسم تحلیف چهل و ششمین ریاست جمهوری آمریکا را که در روز 20 ژانویه در ایالت واشنگتن برگزار شد را از رسانههای مختلف دیدهاید و تا امروز هم در معرض سیل عکسهای متعدد این مراسم در صفحات اجتماعی قرار گرفتهاید.
آنچه که بیشتر از هر چیزی این مراسم نمادین را متمایز کرد، لباسهایی بود که آشکارا با عملکرد رییس جمهوری قبلی مخالفت میکرد و نوید روزهای بهتری را به مردم کشورش میداد.
از لباس ابرقهرمانانهی میشل اوباما گرفته تا کاپشن اسکی سناتور برنارد «برنی» سندرز
سیلوءت، رنگها، جزییات هر لباس به گونهای انتخاب شده بود که دولت جدید با لباسهایشان به مردم بگویند که این دولت چکار قرار است برایشان انجام بدهد.
انتخاب طراحان امریکایی اولین قدم برای نمایش این شروع تازه بود. ملانیا و خانوادهاش تمای زیادی به پوشیدن برندهای اروپایی مانند دولچه گابانا، هرمس داشتند و این باعث ناراحتی و کینهی طراحان امریکایی شده بود.
پس همهی طراحان این مراسم باید امریکایی باشند.
انتخاب رنگ در طیف رنگهای رنگین کمان هم قدم بعدی در شکلگیری یک روز خاص و متفاوت از گذشته، در ذهن بینندگان بود.
انتخاب استایلهای تک رنگ به نشانهی اجماع و وحدت دولت و همینطور باعث ایجاد فرم ابرقهرمانه در لباس است، شاید مردم امریکا برای خروج از شرایط فعلی، نیاز به انسانهای خارقالعاده و فرازمینی دارند.
-بنفش از ترکیب دو رنگ پرچم امریکا یعنی آبی و قرمز که رنگهای دو حزب اصلی هم هستند، تشکیل شده است. به نشانهی این که این دولت برای تمام مردم کشورش با هر نوع جبههگیری سیاسی کار خواهد کرد.
-رنگ بنفش در جامعهی سیاهپوستان رنگ محبوبی ست
-رنگ نماد مبارزه زنان در سال 1900 برای داشتن حق رای، که کاملا هریس با این کار از تلاشهای آنان قدردانی کرد.
انتخاب رنگ آبی اقیانوسی برای کراوات جوبایدن و همسرش دکتر جیل بایدن تا اعلام کنند ما به پیمان اقیانوس آرام باز خواهیم گشت.
بعد از black live matters دنیای مد تلاش های زیادی برای رفع تبعیضها کرد، اما چه فرصتی بهتر از یک مراسم در کاخ سفید که همهی دنیا آن را خواهند دید.
لباس های کاملا هریس و میشل اوباما توسطSERGIO HUDSON که یک طراح سیاهپوست است و در زمینه توانمندسازی سیاهان در دنیای مد فعالیت بسیاری انجام داده است، طراحی گردیده است.
و در نهایت بانوی اول امریکا باKerry Jean Reymond به عنوان طراحی که در زمینهی مد پایدار تلاشهای زیادی انجام داده و انتخاب خوبی به اعتراض به خروج امریکا از توافق پاریس بود، همکاری کرد.
ترامپ هرگز رییسجمهور محبوب هالیوود نبود، البته بعید میدانم در بین هنرمندان بعد از حوادث اخیر طرفداری برایش مانده باشد.
4 سال پیش لیدی گاگا و جنیفرلوپز اجرا برای روز تحلیف ترامپ را نپذیرفتند و جای این دو نفر یک خوانندهی 16 ساله سرود ملی را خواند.
لیدی گاگا در کمپینهای انتخاباتی بایدن از اول حضور داشت و در تمام این سالها مردم را دعوت به رای دادن میکرد.
اجرای سرود ملی با لباسی از رنگهای پرچم امریکا و پرنده ی طلایی بر سینهی آن نوید آزادی امریکا از شرایط قبلی را میداد.
السا اسکیاپارالی طراح سمبلیک امریکایی لباس او را طراحی کرده بود.
اما سناتور پیر Bernie Sanders در حالی که تلاش میکند تا خودش را کمی گرم کند هم بسیار مورد توجه عکاسان بود .
شاید حضور او با لباسی که فقط کاربردش برایش مهم است نشانی از حضوردر دنیای آزاد باشد.
این چند کلمه به قسم مراسم افزوده شده بود، ساده و تاثیرگذار مانند تمام لباسهای مراسم
سادگی برشها و استفاده از جزییات سمبلیک و فرم ابرقهرمانانه همگی باعث میشود تا مردم تا مدتها این روز را فراموش نکنند و این همان پیروزی واقعی خواهد بود، ماندن درخاطرات مردم.