ساک‌های موتور جادویی خود را بسته‌ایم، از دست پرنده‌های خشمگین فرار کرده‌ایم و به جاده ویرانی، ماجرایی هیجان‌انگیز از Hana Lee، رسیده‌ایم.
کتاب "Road to Ruin" با Jin-Lu آغاز می‌شود، یکی از پیک‌هایی که در بیابان بین شهرهای گنبدی سفر می‌کند تا کالاها و پیام‌ها را از شهری به شهر دیگر منتقل کند. Jin-Lu که روز خوبی ندارد، سه سال گذشته را صرف ارسال نامه‌های عاشقانه بین شاهزاده‌ای در یک شهر و شاهزاده‌خانمی در شهری دیگر کرده است. اما این رمانس نامه‌نگاری به زودی به یک مبارزه وحشیانه برای بقا تبدیل می‌شود. Jin-Lu مجبور می‌شود نه تنها با گذشته خود روبرو شود، بلکه با احساساتش نسبت به زوج عاشق که او را به هم متصل می‌کند و همچنین با زوال سریع تمدن نیز مواجه شود. رازها آشکار می‌شوند، تعقیب و گریزهای سریع رخ می‌دهد و سه نفر به شکل‌های غیرمنتظره‌ای به هم نزدیک می‌شوند.
در یک بیابان تخریب شده پر از شهرهای جداافتاده، جهش‌یافتگان عجیب و غارتگران خون‌خوار، و با یک قهرمان پیک سخت و مقاوم، "Road to Ruin" از فیلم‌هایی مانند "Mad Max" الهام می‌گیرد. اما Hana Lee به سرعت خواننده را متوجه می‌کند که یک ادای احترام با یک تقلید تفاوت دارد. در حالی که بخش‌هایی از داستان ممکن است برای خوانندگان آشنا باشد، Lee به خوبی از تکراری یا کلیشه‌ای بودن اجتناب می‌کند و یک محیط خارق‌العاده می‌سازد که کاملاً منحصر به فرد است و از زمین مجزا است. دنیای "Road to Ruin" سرشار از جزئیات است بدون اینکه سنگین باشد و به عنوان پس‌زمینه‌ای زیبا برای مهم‌ترین بخش داستان عمل می‌کند.
بخش اصلی داستان البته شخصیت‌ها هستند.
کمتر کتابی پیدا می‌شود که دینامیک‌های پیچیده شخصی بین چندین نفر را به خوبی "Road to Ruin" به تصویر بکشد. هر شخصیت عمقی دارد که به نظر می‌رسد از صفحه بیرون می‌جهد و به خصوص رابطه بین Jin-Lu و دو شاهزاده‌ای که او بین آن‌ها حرکت می‌کند، ترکیبی از زیبایی، ناامیدی، دلگرمی و حسرت است که در همه جای داستان جریان دارد. شخصیت‌ها دائماً با انتخاب‌های خود خواننده را شگفت‌زده می‌کنند، اگرچه این انتخاب‌ها همیشه منطقی هستند. پایان داستان مرا هم تحت تأثیر قرار داد و هم به شدت مشتاق خواندن ادامه ماجرا شدم.
نباید از تم‌های زیرین "Road to Ruin" مانند سوءاستفاده از قدرت و بهای آزادی غافل شد. هر دو موضوع سنگین هستند، اما Lee با ظرافت و دقت به آن‌ها پرداخته و مانند هر داستان پادآرمان‌شهری خوب، معضلات اخلاقی فراوانی وجود دارد. همچنین واضح است که حتی با اینکه Lee دنیایی کاملاً مختص خود ساخته، مشکلات دنیای مدرن نیز از ذهن او دور نبوده‌اند و هزینه انسانی این مسائل همیشه در پس‌زمینه حضور دارند.
اما اگر فکر می‌کنید "Road to Ruin" فقط درباره اضطراب‌های بین‌فردی و تأملات اخلاقی است، باید بگویم که این کتاب یک ماجراجویی هیجان‌انگیز هم هست. Lee از برجسته کردن جنبه‌های اکشن دنیای پادآرمان‌شهری‌اش ابایی ندارد و تعقیب و گریزهای پرانرژی، مبارزات با مردم و طبیعت، و دایناسورهای جادویی جهش‌یافته در این کتاب فراوان است. هر کتابی که دارای دایناسورهای جادویی جهش‌یافته باشد، به طور خودکار در صدر لیست من قرار می‌گیرد.
به طور کلی، من این کتاب را یک‌باره کامل خواندم زیرا نمی‌توانستم منتظر بمانم تا ببینم چه اتفاقی خواهد افتاد. "Road to Ruin" پر از عشق، ناامیدی، شجاعت و مهم‌تر از همه، احساسات است و Lee باید به آنچه ساخته افتخار کند. البته اگر این اولین توقف در سفر Jin-Lu نباشد.
ابتدا عاشق دنیای کتاب شدم. بخشی Mad Max، بخشی از 'The City in the Middle of the Night' از Charlie Jane Anders، و بخشی اختراع منحصر به فرد Lee، کاملاً در این منظره بیابانی متروک که موجودات عجیب در آن پرسه می‌زنند و گیر افتادن در طوفان می‌تواند هزینه‌ی جان را داشته باشد، غرق شدم. شهرهای ایالتی که در میان بیابان پراکنده‌اند، هر کدام با فرهنگ و سیاست خاص خود هستند. سیستم جادویی هم بسیار تخیلی و فوق‌العاده بود - موتورسیکلت‌هایی که با مانا قدرت می‌گیرند!
سپس، فهمیدم که دنیای کتاب مورد علاقه من نیست، بلکه نحوه پیچش و چرخش خط داستانی معماگونه است که مرا شگفت‌زده می‌کند. شخصیت‌هایی که فکر می‌کردیم در گذشته رها شده‌اند، بازمی‌گردند. خرابه‌های باستانی زنده می‌شوند. مبارزات سیاسی و جادوی قدیمی پیچیده‌تر از آن چیزی بودند که در ابتدا به نظر می‌رسید. در هیچ نقطه‌ای نمی‌توانستم حدس بزنم چگونه همه چیز حل می‌شود و صفحات را یکی پس از دیگری ورق می‌زدم.
در نهایت، درست مثل Jin که با احساسات پیچیده خود نسبت به Yi-Nereen و Kadrin مواجه می‌شود، در طول داستان فهمیدم که عاشق شخصیت‌های 'Road to Ruin' شده‌ام. Jin، قهرمان داستان، با صدای تیز و طنزآمیز خود و ظاهر سختش که در زیر آن لطافتی وجود دارد، به سرعت مرا به خود جذب کرد. دو شاهزاده‌ای که در ابتدا به عنوان شخصیت‌های کسل‌کننده و مشغول به عاشقانگی خودشان تصورشان کرده بودم، کاملاً اشتباه می‌کردم. هر دو به طور کامل شخصیت‌های خود را دارند و هر یک به شیوه‌ای منحصر به فرد درخشان هستند. گروه پشتیبانی همگی جذاب بودند، از مردم بیابانی Faolin تا پدر دسیسه‌گر Yi-Nereen - اما من علاقه خاصی به Sou-Zell دارم.
به هر حال در صورت ادامه دار بودن کتاب در آینده نزدیک و نمایش هیجانی‌تر و مشخص‌تر از جانب نویسنده، می‌توانم این کتاب را در گروه کتاب های "خواندنی" قرار دهم و به شما هم پیشنهاد می کنم اگر به کتاب‌های تخیلی و فانتزی با چاشنی ترس‌های جذاب علاقه دارید حتماً در لیست خود اثر Hana Lee را قرار دهید.
امتیاز : 8 از 10
"خواندنی"
