در دنیای وسیع و رنگارنگ بازی‌های رومیزی آثاری موجود است که کمتر به آنها اهمیت داده شده. ولی در سرگرم‌کننده بودن و ایجاد لحظاتی مفرح برای بازیکنان جواب پس داده‌اند. در این مقاله سعی داریم پنج تا از این بازی‌های رومیزی را به شما معرفی کنیم.
با در نظر گرفتن تمام جزئیاتی که باعث جذب یک بازیکن می‌شود، مسلماً کمتر دیده شدن بازی‌هایی که امروز معرفی می‌کنیم نتیجه‌ی کم‌کاری سازنده‌ی بازی در یکی از این جزئیات است. مثل طراحی، آموزش صحیح، بازاریابی، ایجاد رقابت و خیلی موارد دیگر؛ ولی بازی‌هایی وجود دارند که ضعف چشمگیری نداشته‌اند ولی به آن موفقیتی که انتظار می‌رود نرسیده‌اند.
این بازی یک مجمع‌الجزایر در جمهوری لاجستیک را به تصویر می‌کشد. پنج جزیره‌ی این جمهوری عرضه کالا و تقاضا برای کشور‌های دیگر دارند.
در این بازی هر بازیکن یک قایق، یک هواپیما و یک کامیون برای مطابقت عرضه با تقاضا دارد. و باید مسیر‌های خود را به نحوی برنامه‌ریزی کنند که دبیشترین سود را داشته باشند. این بازی توسط «Corné van Moorsel» تألیف شده و طراحی بازی توسط «Frank Czarnetzki» انجام‌شده. این بازی برای افراد 11 سال به بالا مناسب است. 2تا5 نفر می‌توانند این بازی رو تجربه‌کنند و حدود یک ساعت هر دور بازی طول می‌کشد. این بازی توسط «Cwali» منتشر شد. این بازی پس از ساخته‌شدن و انتشار با استقبال خوبی روبرو نشد و بازی‌هایی شبیه به آن در آینده به موفقیت چشمگیری رسیدند.
فن‌مورسل خلاقیت قابل‌قبولی در نحوه‌ی بازی و دستورات به خرج داده‌است اما در طراحی بازی به مشکلاتی می‌رسیم که نشان می‌دهد طراحی هنری بازی باعث تعداد استقبال کننده‌ی کم آن است. در آینده منتشر کنندگان بازی‌های رومیزی به طراحی‌هنری آثارشان اهمیت بیشتری دادند و پول بیشتری برایش خرج کردند. مورسل در باره‌ی این بازی می گوید:«چندین سال طول کشید تا بازی به مناسب‌ترین حالتی که در ذهن داشتم برسد و انتظار بیشتری داشتم برای فروش بازی و تعداد استقبال کنندگانش».
در Deus، بازیکنان برای توسعه تمدن های خود در یک محیط مشترک کار می‌کنند. هر بازیکن بازی را با پنج کارت ساختمانی شروع می‌کند و در یک نوبت، بازیکن یا از یکی از این کارت‌ها برای ساختن ساختمان استفاده می‌کند یا یک یا چند کارت را دور می‌اندازد. کارت ها در شش رنگ هستند. قرمز برای نظامی، سبز برای تولید منابع، آبی برای تجارت، قهوه ای برای امتیاز دهی، بنفش برای معابد و زرد برای انواع جلوه‌ها.
وقتی ساختمانی را می‌سازید، آن را در مکان مناسب روی صفحه بازی مدولار می‌سازید که بر اساس تعداد بازیکنان با کاشی‌های شش ضلعی متشکل از هفت دایره اندازه‌گیری می‌شود. سپس کارت را در تابلوی شخصی خود قرار می‌دهید. وقتی پیشنهادی می‌دهید، کارت‌ها را دور می‌اندازید، سپس کمک خدایی را دریافت می‌کنید که با یکی از کارت‌هایی که دور انداخته‌اید، همراه با تعداد کارت‌هایی که قدرت عمل مرتبط را تعیین می‌کند، دریافت می‌کنید. سپس دوباره دست خود را تا پنج کارت پر می کنید. بازی یا زمانی به پایان می رسد که تمام دهکده های بر روی صفحه بازی محاصره شده و مورد حمله قرار گرفته باشند یا زمانی که تمام معابد ساخته شده باشند. و هر کس بیشترین امتیاز را داشته باشد برنده است.
این بازی رومیزی توسط رسانه‌ی THE Dice Tower در لیست بهترین بازی‌های رومیزی سال 2014 و 10 بازی برتر چالش‌برانگیز قرار گرفت ولی فروش خوبی نداشت و از آن به اندازه کافی استقبال نشد اما علاقه‌مندان خودش را دارد و هنوز ارزش بازی کردن را دارد.
یک بازی مسابقه‌ای و ورزشی با حضور ورزشکارانی با قابلیت‌های خاص،همه بازیکنان با سرمایه اولیه شروع می‌کنند که برای پیش‌نویسی تیمی از مسابقه‌ها استفاده می‌شود. مسابقه‌دهنده‌ها به‌ترتیب، تصادفی بیرون می‌آیند، و هر کدام‌یک قدرت منحصربه‌فردی دارند (عمدتاً قوانین حرکت را اصلاح می‌کنند، گاهی اوقات توانایی‌های اضافی قبل یا بعد از مسابقه صادر می‌کنند). پیش‌نویس به شرح زیر است: هر مسابقه‌دهنده خریداری‌نشده را یک پله به پایین ببرید (قیمت‌ها با جابجایی آنها کاهش می‌یابد)، سپس یک کارت جدید به صفحه نمایش اضافه کنید. اگر همه فضاها پر است، باید یکی بخرید. پس از اینکه بازیکنان مسابقه‌دهنده خود را داشتند (تعدادی از آنها خارج از بازی باقی می‌مانند)، 4 یا 5 مسابقه وجود خواهد داشت. برای هر مسابقه، بازیکنان به طور مخفیانه و به طور همزمان یک مسابقه را انتخاب می‌کنند.
این بازی در 2003 بهترین بازی رومیزی سال شناخته شد و جایزه دریافت کرد. اما بازی در عرصه‌های بین‌المللی موفقیتی نداشت و فروش به نسبت کمی داشت. اما در سال 2002 در ژاپن از آن استقبال عجیبی شد.
در بازی شما می کارید، سپس کارت‌های محصولات را برداشت می کنید تا سکه به دست آورید. هر بازیکن با یک دست کارت‌های لوبیای تصادفی شروع می‌کند، و هر کارت دارای یک عدد است که مطابق با تعداد آن نوع لوبیا در عرشه است. برخلاف اکثر بازی‌های کارتی دیگر، نمی‌توانید ترتیب کارت‌های در دستتان را دوباره مرتب کنید، بنابراین باید آنها را به ترتیبی که آنها را از روی عرشه برداشته‌اید استفاده کنید مگر اینکه بتوانید آنها را با بازیکنان دیگر مبادله کنید.
در یک نوبت، باید یک یا دو کارت اول را در دستان خود در مزارع روبروی خود بکارید. هر مزرعه فقط می تواند یک نوع لوبیا را در خود جای دهد، بنابراین باید نوعی لوبیا را بکارید که در یکی از مزارع شما نیست، باید یک مزرعه را برداشت کنید تا جایی برای تازه واردها ایجاد کنید. این معمولا خوب نیست! سپس، دو کارت از عرشه را نشان می‌دهید، و می‌توانید این کارت‌ها و همچنین هر کارتی را که در دست دارید با کارت‌های بازیکنان دیگر معاوضه کنید. حتی می‌توانید برای کارت‌های دریافتی اکنون قول‌های آینده را بدهید! همه معاملات در یک نوبت باید شامل بازیکن فعال باشد سپس با کشیدن کارت‌هایی از روی عرشه قرار دادن آنها در پشت دست، به نوبت خود پایان می‌دهید.
هنگامی که لوبیا را برداشت می کنید، بر اساس تعداد کارت های لوبیا در آن زمین و "لوبیومتر" برای آن نوع خاص از لوبیا، سکه دریافت می کنید. 1-4 کارت را از آن فیلد برگردانید تا به سکه تبدیل شوند، سپس بقیه کارت ها را در بخش دور ریختنی قرار دهید. وقتی عرشه تمام شد، دور ریختنی ها را با هم مخلوط کنید و دو بار دیگر در عرشه بازی کنید. در پایان بازی، همه می توانند مزارع خود را برداشت کنند، سپس هر کسی که بیشترین سکه را به دست آورده است برنده می شود.
در ایران با اقتباس از این بازی بازی جالیز ساخته شده که در ایران به آن کم نوجهی نشده و استقبال خوبی داشته. نقریباً می‌توان گفت فروش جالیز از Bohanza بیشتر است. البته بازی جالیز پیچیدگی بیشتری دارد و اجزای بیشتری را پوشش می‌دهد.
در Thisus: The Dark Orbit، بازیکنان پیاده‌های خود را در اطراف ایستگاه فضایی حرکت می‌دهند و توانایی‌های اتاق‌های مختلف را فعال می‌کنند. هر حرکتی که انجام می‌دهید، حرکت حریف وضعیت بازی شما را تغییر می‌دهد. در نوبت خود، باید به این فکر کنید که می خواهید به کدام اتاق برسید و (علاوه بر این) چگونه حرکات حریف خود را به هم بزنید، که منجر به انتخاب های عالی و تصمیم‌گیری های معنی دار می شود.
توانایی‌های اتاق‌ها در طول بازی تغییر می‌کنند، زیرا بازیکنان کارت‌هایی را نصب می‌کنند که به اتاق‌ها توانایی‌ها و مهارت‌های جدیدی می‌دهند. بازیکنان در طول بازی با قرار دادن تله‌ها، تفنگ‌های هوشمند، گذرگاه‌های مخفی و بسیاری ویژگی‌های دیگر تسئوس را ایجاد می‌کنند. در هر بازی تسئوس متفاوت به نظر می رسد. در هر بازی به روشی جدید برای شما مرگبار است.
قوانین بازی تیمی به بازیکنان این امکان را می‌دهد که در نبردهای احساسی 2 در مقابل 2 شرکت کنند. با وجود گروه‌های کاملاً متعادل، بازیکنان می‌توانند به صورت تیمی در نبردهای جذاب و مرگبار بجنگند. هر گروه دارای یک دسته کارت منحصر به فرد است و قبل از شروع بازی، ده کارت را از عرشه دور می اندازید. در حالت اولیه شما به صورت تصادفی دور می اندازید، در حالی که در حالت مسابقات (مستر) کارت‌ها را انتخاب می کنید و عرشه خود را می سازید. این بازی با پنج جناح و 110 کارت می‌تواند سال‌ها تجربه‌های منحصربه‌فردی را ارائه دهد.
امسال بازی‌های خوبی داشتیم اما مانند بازی‌هایی که در این مطلب گفته شد دچار مشکل اهمیت‌کم مخاطبان نشدند. این مقاله هدف داشت بازی‌هایی که می‌تواند برای شما جالب باشد و احتمال شناخته شدنش کم باشد را به شما معرفی کند. به قولی بازی‌های رومیزی که به آنها کم‌اهمیتی شده و یا دست کم گرفته شدند. امیدوارم این مطلب برای مخاطبان مفید بوده باشد.
