از زمان های قدیم پیری یک روند طبیعی‌‌ِ اجتناب‌ناپذیر و غیرقابل توقف بوده است.سرنوشتی که نمی توان با آن مقابله کرد و پایان کاراست.
اما حالا تعدادی از دانشمندان با این دیدگاه چندان موافق نیستند. آنها پیری را مثل زوال عقلی، سرطان و دیگر بیماری‌ها می دانند. آنها اعتقاد دارند اگر پیری را به عنوان یک بیماری دسته بندی کنند به سادگی می توان مانع آن شد و یا درمانش کرد. پیری خود علامت شروع مرگ است نه عامل آن.
دیوید سینکلر، نسل شناس بخش پزشکی هاروارد ادعا می کند که پیری یک پیامد طبیعی از روندسالخوردگی نیست، بلکه یک وضعیت پاتولوژیکی (ناخوشی) قابل پیشگیری و درمان است. البته برای جلوگیری از پیری ابتدا باید دیدگاه خود را به آن عوض کنیم. مادامی که پیری را فرآیندی طبیعی و بخشی از سالخوردگی بدانیم کاری از پیش نمی توان برد.
بسیاری از بیماری ها در نتیجه پیری رخ می دهد و شناخت سازوکار‌های مولکولی کلید درمان آن است.
حال این ادعا چقدر درست باشد مهم نیست، کارشناسان بر این باورند اگر بتوان کاری کرد تا فرد دوران سالخوردگی خود را سرزنده،مستقل و سالم بگذراند نیز کافی است. با مهندسی ژنتیک، ایجاد تغییرات در جمعیت باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش و ابداع داروهای ضد پیری نتایج خوبی می‌توان گرفت. یکی از داروهای کارساز در این زمینه داروی دیابت، متفورمین نام‌آشناست که ضدسرطان، آلزایمر و کهولت است. ( این دارو برای اهداف ضدپیری نسخه بخصوص خود را دارد که تحت نظر پزشک باید ارائه شود.)
داروی دیگر سینولیتیکس است. این دارو باعث افزایش مقاوت سیستم ایمنی بدن و پاک سازی سلول‌های ناسالم می شود. هم اکنون این دارو برای درمان پارکینسون، آب مروارید، تصلب شریان، فیبروز ریوی و التهاب مفاصل در حال آزمایش است.
سوال اصلی این است:چه سازوکاری سبب شروع افت سلول ها می شود؟و چه دارویی مانع این اتفاق می‌تواند باشد؟
سینکلر در کتاب آماده چاپ خود «طول عمر» جواب را در اپی ژنتیک (پیش زایشی) می‌داند، یعنی تمرکز بر تغییراتی که بر ژن‌ها رخ می‌دهند و نه مطالعه تغییرات متأخر بر جهش‌های دی ان ایِ فرد که نهایتا سبب تغییرات فیزیولوژیکی مثل بیماری می شوند. بعضی ازسازوکارهای اپی ژنتیک در بدن برای محافظت از سلول‌ها و ترمیم آسیب های وارده بر دی ان ای است که با افزایش سن، این سازوکارها اثرگذاری خود را از دست داده و کمرنگ می‌شوند. سینکلر مدعی است که با ژن درمانی می توان قابلیت این سازوکارها رابازگرداند. در آزمایشی که بروی موش‌ها صورت گرفته از این طریق اعصاب چشمی موشه‌ها جوان سازی شده، یا توانایی بینایی به آنها بازگردانده شده است.
هم اکنون آزمایش‌های مرتبط بروی انسان‌ها در سنگاپور در حال انجام شدن است تا آنها اولین کسانی باشند که زندگی سالم‌تر ،خوشحال‌تر و بدون پیری را تجربه کنند.
پی نوشت: این متن بر گرفته از مقاله‌ای در ام آی تی تکنولوژی ریویو به قلم دیوید آدام بود که خیلی مفصلتر است.
