ما تصور می کنیم خیلی موجودات خارق العاده ای هستیم، خاص و پیش بینی ناپذیر که بزرگترین رایانه ها هم در رقابت با ما نفس کم میارن
این جمله رو هم حتما خیلی شنیدین که ما فقط از ۱۰ درصد مغزمون داریم استفاده می کنیم وای به روزی که بشه ۱۰۰ درصد حتی براش فیلم هم ساختیم.
ولی واقعیت با خیال پردازی های مغز بازیگوش ما زیاد همخونی نداره، مغز ما با اون همه شگفتی و پیچیدگی کلی ایراد شناختی هم داره و هنوز فرصت نکرده با رشد تکنولوژی و توسعه شهری خودش و به روز رسانی کنه در طول روز کلی اشتباهات ریز و درشتی مرتکب می شیم که حتی نسبت بهشون خودآگاهی نداریم کتاب هایی مثل:
هنر شفاف اندیشیدن
مغز ما چگونه کار می کند؟
نابخردی های پیش بینی پذیر
قدرت عادت
ذهنیت
و کتاب انسان خردمند
می تونن به ما کمک کنن که تا حدودی از توهم اشرف مخلوقات بودن نجات پیدا کنیم. ما طبق الگوهای تکراری رفتار می کنیم، اشتباه میکنیم و انتخاب می کنیم.
کافیه از اینستاگرام، فیسبوک و سرچ گوگل بپرسید من کیستم؟ بهتر از هرکسی به شما نشون میدن شما چه کسی هستید.
اما متاسفانه این اطلاعات رو در اختیار ما قرار نمیدن چون خریدارانی مثل تولید کننده ها، شرکت های تبلیغاتی و البته دولت ها مشتری های بهتری هستن
راستی لازم نیست با واکسن، میکروچیپ وارد بدن کسی کنن ما با خرید یه گوشی هوشمند و استفاده از اینترنت قبلا در اختیار این بازاربزرگ قرار گرفتیم حالا چیزایی راجع به ما می دونن که حتی خودمون هم نمی دونیم و‌چون خودمون نمی دونیم خطرناکه
