بیست و دومین امین روزیست که همراه همکاران و باسرویس سرکار نمیروم، آنهاراهم معذب میکنم
واینچنین است که هر صبح زندگی را متفاوت شروع میکنم
طبق عادت این چند روز در جایگاه تاکسی منتظر ماشین شدم برای حرکت به سمت کارو شروع روز شنبه
چند قدم برداشتم تا سوار ماشین شوم که اتفاق جالبی افتاد
تصمیم بین دو ماشین و راننده
اولی ماشین قدیمی و کهنه ای بود که در جایگاه منتظر مسافر بود و دومی ماشین سرحال و نویی بود که تازه پارک کرده بود و اصرار داشت با او هم مسیر شوم
چند ثانیه سخت گذشت اما بالاخره انتخاب کردم با ماشینی که در جایگاه منتظر بود همراه شدم
حق الناس خط قرمز این روزهای من است
مانده حساب یک مشتری
کسری کرایه تاکسی
صحبت نکردن و قضاوت کردن
شاید بوی نان تازه ای که تازه از نانوایی گرفته ای و کودکی چشمانش به دست توست
و....
اینها همه میتوانند حق الناسی باشد بر گردن شما!
این روزها حواسمان به همدیگر باشد.
