امروز میخوام براتون از روش هایی صحبت کنم که باعث میشه راندمان کاریتون برای تمرین پیانو بالا بره .خیلی از کسانی که شروع به تمرین پیانو میکنن یه روش یکسان رو در پیش میگیرند یه بخشی از دلیلش اینه که این اولین و بدیهی ترین روشیه که به ذهن میرسه یکیش هم اینه که خوب میبینن آخه همه اینجوری تمرین میکنن !
این پروسه چهار مرحله داره که اکثر هنرجوها از اون پیروی میکنن :
۳. در پایان دو ساعت هنرجو اون مقدار رو یاد گرفته و وقتشه ازش لذت ببره
۴.بعد سعی میکنه اونو حفظ کنه تا زمانی که موزیک توی دستش بیاد
۵.بعد در روز اجرا یا رسیتال چندینو چند بار در سرعت درست یا حتی سریع تر اونو میزنن تا بعد برن برای اجرا
و اینکه نه که این روش کمکتون نکنه ..چرا به هرحال تمرین دارید میکنید و چیزهایی رو یادمیگیرید ولی مطمعنا سطح اجراتون بالاتر از متوسط رو به بالا نمیره .ینی انگار نمودار پیشرفتتون از یه جایی شیبش بسیار کم میشه و به صفر میل میکنه.
هر قدم این روش غلطه
چرا ؟چون این اولین روشیه که به ذهن هر کس میرسه و بنابراین خیلی نکات توش در نظر گرفته نشده مثلا وقتی به اون میزانهایی رسیدید که کلا گیر میکنید و باعث میشه اجراتون خراب شه کلا چیکار باید بکنید ؟تنها جوابی که میده اینه که :باید کلی تکرار کنید انقد تکرار کنید که بتونید .
اما من بهتون میگم که همیشه تکرار صرف جواب نمیده !ینی واقعا از جایی به بعد جواب نمیده ! شما ممکنه حتی حس کنید استعداد کافی برای نواختن قطعه ای در اون سطح رو ندارین
نکاتی که در ادامه میخوام بهشون اشاره کنم خلاف شهود به نظر میان و خیلی مربی ها همون روش های شهودی معمولی رو توصیه میکنن .چرا ؟چون که کسی نبوده که به خودشون روش ها رو یاد بده
از طرفی والدین هم تا زمانی که بهشون اطلاع رسانی نشده باشه از شهودی ترین روش ها پیروی میکنن ینی همون روشی که بالا گفتم
از طرفی هنرجوهایی که از لحظه ی اول با متد درست کار کردن درسته که خیلی خوش شانس بودن ولی در آینده موقع تدریس باید خیلی حواسشونو جمع کنن چون اونا هیچ وقت با اشتباهات آشنا نشدن و خوب کسایی که هیچ وقت گیر اشتباهات نیفتادن سخت میتونن راهکار ارایه بدن راجب موقعیتی که حسش نکردن .
اگه با کامپیوتر آشنا باشید میتونم این مثال رو بزنم که فرض کنید تو زندگیتون همیشه کد هاتون بدون باگ بوده .(فرض محال !!) ایا میتونید شناسایی کنید اکثر باگ ها تحت چه عواملی اتفاق میفتن ؟خوب نه واقعا !
به هر حال شما باید از روش متفاوتی پیروی کنید که بتونید درسهای پیانوتون رو خیلی عالی یاد بگیرید در عین حال اگر پیانو تخصص شما نیست همزمان یک دکتر خوب و یک پیانیست خوب باشید یک مهندس موفق و همزمان یه پیانیست !لازم نیست زندگیتون رو فدای پیانو کنید .شما میتونید سطح قابل قبول و خوبی از تکنیک رو داشته باشید به عنوان کسی که پیانو حرفه ی اصلیش نیس
حالا چجوری ؟
۴.در درجه ای اول قسمت های سخت تر را تمرین کنید :این خیلی مهمه که قسمت های سخت تر رو چه وسط قطعه هستن چه آخر قطعه هستن جدا کنید و همون اول تمرین کنید اینا قراره بیشترین زمان رو از مشا بگیرن پس باید از اول همراهتون باشن تا همینجور که همه جای قطعه رشد میکنه شما زمان بیشتری به اونها اختصاص داده باشید .از اون گذشته اگر این قسمت ها رو در حین جلو رفتن در قطعه تمرین کنید چون معمولا ضعیف تر از بقیه ی نقاط هستن کل اجرا رو خراب میکنن از لحاظ رونی حوصله تونو سر میبرن و اگر آخر قطعه باشن که ...وقتی مثلا تازه صفحه ی آخرو به قطعه اضافه کردید یک افتضاح به بار میاد جوری که دلتون نمیخواد به اونجا برسید پس بهتره این قسمت های سخت رو به صورت جداگونه از همون اول تمرین کنید .
۵.قسمت های سخت را کوچیکتر کنید :ینی به قسمت های میزان میزان تقسیم کنید و بعد تمرین کنید .بهرحال قسمت هایی هستن که با توجه به تکنیک شما ممکنه تبدیل به توده ی سرطانی بشن !اصلا شما ممکنه حس کنید نمیشه از پسشون بر اومد .در این شرایط متد قبلی تنها راهکارش اینه که انقدر این قطعه رو از اول تا آخر بزن که تصادفی بالاخره یه جوری روش درست رو پیدا کنی ولی روش درست اینه که شما به قسمت های هر چی کوچیکتر تقسیم کنید و بعد تمرین کنید
عقلانی هم هست میدونین چرا ؟چون اینجوری اون قسمتو میتونید توی ده دقیقه مثلا ۱۰۰ بار بزنین یا بیشتر اما اونجوری برای صد بار زدنش شما نیازمند چند دقیقه بودید مثلا پونصد دقیقه که تازه اون چون وسط قطعه بود اصلا با اون توجه که شما فوکوس کنید روی اون قسمت تمرین نمیشه
۶.یادتون باشه که باید دست ها رو جدا جدا تمرین کنید ! بر خلاف اینکه به نظر میاد اگر دست ها رو با هم دیگه تمرین کنید اونوقته که پیشزفت میکنید و اینکه اگر جدا جدا بزنید بعدا هماهنگ نخواهید شد اینا اشتباهن اتفاقا در مرحله ی اول باید دست ها رو جدا جدا تمرین کنید و بعدا دو تا دست رو هماهنگ کنید البته این روش به خودی خود کلی نکته داره که فک میکنم باید براش یه پست جدا بذارم
۷.یه توجه مهم ! یه نکته ای که وجود داره اینه که تو این تیکه تیکه کردن های قطعه شما یهو توانایی با هم نواختنش رو از دست ندید .همیشه از یکم عقب تر از ابتدای اونجایی که فکر میکنید به هم مربوطن یا به عبارت دیگه از ابتدای اون جمله ی موسیقایی (خودتون میتونید حسش کنید که کجاس ) شروع کنید که قطعه بهم وصل باشه مثل یه پیکره ی فلزی که یه سری لولا داره شما هم اون لولا ها رو بذارید که در نهایت بتونید سر همش کنید و کار کنه نه اینکه تیکه تیکه بمونه
باز در مورد جزییات تمرین کردن باهاتون صحبت خواهم کرد .چون میدونم خیلیاتون ممکنه پیانو زدن کار اصلیتون نباشه و نیاز دارید از وقتتون خیلی مفید استفاده کنید و اینکه باید تمرینات موثری داشته باشید تا نتیجه بگیرید
شمام بنویسین روش های مفید تمرینتونو یا بگین کدوم قسمت این مقاله براتون مفید بود و اگر سوال یا ابهامی وجود داره خوشحال میشم که اونها رو در میون بذارید !
موفق باشید
