خوب در ادامه ی پست قبلی که در مورد ساختار پیانوی آکوستیک باهاتون صحبت کردم این بار قراره پیانوی الکتریک رو با هم یه بررسی اجمالی بکنیم .مباحث خیلی زیادی در مورد پیانوی دیجیتال وجود دارن که میشه تخصصی در موردشون حرف زد اما در این پست اول راجب ساختار تولید صدای پیانوی دیجیتال صحبت میکنم و بعد از اون انواع پیانوهای دیجیتال رو معرفی میکنم .
خوب شروع میکنیم !همون طور که میدونید در پیانوی آکوستیک یک سیستم سیم و چکش وجود دارن که اون صدای جادویی رو تولید میکنند .سازندگان پیانو های دیجیتال به دلیل مکانیزم پیچیده ی پیانوی آکوستیک چالش های زیادی برای شبیه سازی دو تا از پارامتر های پیانوی آکوستیک دارند : که این دو ویژگی صدا و احساس پیانوی آکوستیک در پیانوی دیجیتال هستن .همچنین نیاز دارن که کلاویه ها رو سنگین در بیارن و دقیقا همون حس پیانوی آکوستیک رو و همون سنگینی کلاویه ها رو شبیه سازی کنن که دلیل اهمیت این شبیه سازی موضوع بحث در پست بعدیه.
پیانوهای دیجیتال چکش و سیم ندارند .برای شبیه سازی صدای پیانوی آکوستیک از سمپل(sample) استفاده میکنیم .سمپل چیه ؟سمپل یه نمونه ی کوچیک از صدای یه ساز یا صدای اقیانوس بارون یا هر چیزی میتونه باشه !حالا در پیانو های دیجیتال از سمپل هایی از پیانوهای آکوستک بسیار با کیفیت (معمولا با کیفیت ترین نمونه هایی که کارخونه ساخته و دست چین شدند ) استفاده میشه .در پیانوهای دیجیتال از روشی به نام مولتی سمپل (multi sample) استفاده میشه که به این معنیه که سمپل های مختلف در شتاب و قدرت متفاوت برای یک نت گرفته میشه که بتونید تجربه ی نزدیک تری به پیانوی آکوستیک داشته باشید .دلیلش چیه ؟دلیلش اینه که مثلا در پیانوی آکوستیک مثلا اگر شستی رو زیاد فشار بدیم صدا قوی تره و اگر کم فشار بدیم ضعیف تره اگر فقط یک سمپل برای هر نت داشته باشیم نمیتونیم این ویژگی رو شبیه سازی کنیم اما اگر سمپل های مختلف بگیریم میتونیم تجربه ای شبیه به تجربه ی شنیداری پیانوی دیجیتال داشته باشیم .
صدایی که در نهایت دریافت میکنید به عوامل مختلفی بستگی داره مثل:
از آنجا که بعد از فشار دادن کلید های پیانوی آکوستیک وقتی دستتون را بردارید هم صدا تا چند ثانیه باقی میماند (تا وقتی لرزش سیم ها متوقف شود) همون اتفاق باید اینجا هم شبیه سازی بشه پیانو های ارزون تر فقط دو سه ثانیه پلی بک واقعی رو ضبط دارن و بقیه اش رو مثلا هفت ثانیه همون رو تکرار میکنن منتها ولوم رو هی کم میکنن که طبیعی جلوه کنه (چون هر چی جلو بریم صدا کم میشه تا قطع بشه ) پیانوهای گرونتر حافظه ی بیشتری دارند پس طول سمپل های ضبط شده بیشتره و خوب این میتونه همه چیز رو واقعیتر کنه.
به جز سمپلینگ پیانوهای دیجیتال از تکنیک هایی مثل مادلینگ هم استفاده میکنند بعضی پیانوهای عالی مثل پیانوی رولند فقط از مادلینگ استفاده میکنند
مدل پرتابل: این مدل قابل حمل هستش مهم ترین مزیتش هم همینه به علاوه قیمت پایین تری نسبت به پیانوهایی که همراه با یک کیس چوبی تولید میشن دارن .فقط این نوع رو با کیبرد اشتباه نگیرید کیبردها انواع زیادی دارند ولی دسته ای از کیبرد ها هستن که بنا به کاربریشون نیازی نداشتن که کلاویه های سنگینی داشته باشن اونا چون بسیار با پیانو متفاوتن برای تمرین شما مناسب نیستن و ترجیحا از اونها استفاده نکنید
مدل دیواری: پیانوهای دیجیتال دیواری پیانو هایی هستن که شبیه پیانوهای دیواری آکوستیک هستن فقط به دلیل نداشتن سیم و چکش اون قسمت جعبه مانند بالا رو ندارند هر چند که مدل هایی هم هستند که شبیه آکوستیک ساخته شدند و اون قسمت رو هم دارا هستن .فقط به دلیل شباهت ظاهری!
مدل گراند : این پیانوها دامنه ی صدای بیشتر و بلند گوی قوی تر دارن و کیسشون شبیه پیانوهای گرند ساخته شده در کل ساختارشون و طرز کارشون همونه فقط سعی شده تاچ کلاویه ها و ویژگی های ظاهریش شبیه پیانوهای گرند باشه .
در پست بعدی ویژگی های مدل های مختلف موجود در ایران رو بررسی میکنیم و حالا که ساختار پیانوی آکوستیک و دیجیتال رو میدونید بررسی میکنیم که برای سطح نوازندگی شما و بودجه ی شما چه انتخابی میتونه مناسب باشه
اگه این پست براتون مفید بود یا سوالی هست که بپرسید خوشحال میشم که تو قسمت کامنت ها اونا رو با من به اشتراک بذارید !
