سالیان سال، تمام مردم دنیا نرم افزارهایی که به صورت تجاری ارائه می گردیده اند را به صورت مادام العمر خریداری می نمودند. در این روش از ارائه نرم افزار، خریدار وجهی را برای خرید نرم افزار به فروشنده نرم افزار ارائه می نماید و از آن پس معمولاً برای مدت نامحدود از آن نرم افزار استفاده خواهد نمود. البته در این مدل از ارائه، برخی از شرکت ها هزینه تمدید خدمات پشتیبانی خود را بعد از فروش محصول به مشتری از وی دریافت می کنند که این موضوع با اصل هزینه خرید نرم افزار متفاوت است. اما به طور کل، این روش از ارائه نرم افزار دارای مزایا و معایب خود است:
- عدم نیاز به پرداخت های مکرر برای خریداری محصول
- در اختیار داشتن نرم افزار برای مدت معمولاً نامحدود
- ریسک از دست دادن تمام پول خرید نرم افزار در صورت عدم مطابقت کامل نرم افزار با نیازهای مشتری
- زمان بر بودن احتمالی دوره تست عملیاتی نرم افزار برای اطمینان از صحت عملکرد آن
- هزینه معمولاً بالای اینگونه نرم افزارها با توجه به ارائه آنها برای مدت زمان نامحدود
اما از چندین سال پیش، با گسترش فناوری اطلاعات و رایانش ابری (Cloud Computing)، روش جدیدی از ارائه محصول در دنیا متداول شد. روشی که به آن نرم افزار به عنوان خدمت یا در اصطلاح SaaS (Software as a Service) گفته می شود. در این روش از ارائه محصول، نرم افزار صرفاً به عنوان یک سرویس و برای مدتی مشخص (معمولاً به صورت ماهیانه و یا سالیانه) به شکل اجاره ای به مشتریان ارائه می گردد و در این روش حق مالکیت همواره برای تولید کننده نرم افزار محفوظ می باشد.
برای مطالعه ادامه این مطلب، اینجا کلیک کنید...
