وقتی تصمیم گرفتم برای مهاجرت آماده بشم، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هام انتخاب بین تافل و آیلتس بود. باورم نمی‌شه چقدر درباره این دو آزمون شنیده بودم! بعضی‌ها می‌گفتند تافل راحت‌تره، بعضی‌ها آیلتس رو پیشنهاد می‌کردند. ولی راستش نمی‌دونستم کدوم برای مسیر مهاجرتم بهتره. انگار باید یه تصمیم سرنوشت‌ساز می‌گرفتم، چون این انتخاب فقط یه آزمون نبود، یه قدم مهم توی رویای بزرگم بود.
اول با خودم گفتم: "باشه، تحقیق می‌کنم." اما هر چی بیشتر می‌خوندم، بیشتر گیج می‌شدم. تافل بیشتر برای آمریکاست؟ آیلتس جهانی‌تره؟ حتی تفاوت‌های ساده‌شون مثل نحوه برگزاری آزمون یا نوع سوالات، ذهنم رو درگیر کرده بود. مخصوصاً وقتی فهمیدم آیلتس بخش اسپیکینگ رو رو در رو داره! به خودم گفتم: "وای! من چطوری باید جلوی یه ممتحن واقعی صحبت کنم؟!"
آخرش تصمیم گرفتم بشینم و اولویت‌های خودم رو مشخص کنم. می‌دونی، جواب این سوال که "کدوم بهتره؟" واقعاً به خودم و مسیرم بستگی داشت. اگه تو هم تو این موقعیت هستی، باور کن فهمیدن این که کدوم آزمون برای شرایط و هدف‌های خاصت مناسب‌تره، خیلی مهم‌تر از حرفای بقیه‌ست. بهت قول می‌دم وقتی تصمیم گرفتی، حس می‌کنی یک قدم بزرگ‌تر به رویاهات نزدیک شدی!
خب، وقتی تصمیم گرفتم که انتخابم رو جدی‌تر کنم، نشستم و یه کاغذ برداشتم. بالای صفحه نوشتم: "تافل یا آیلتس؟!" بعد شروع کردم به نوشتن چیزایی که خونده بودم. تافل بیشتر آنلاین برگزار می‌شه، مخصوصاً برای مهاجرت به آمریکا. آیلتس اما گزینه بهتری برای کشورهایی مثل کانادا، استرالیا و اروپاست. حتی نحوه نمره‌دهیشون هم فرق داشت. برام جالب بود که آیلتس روی هر مهارت جدا نمره می‌ده، ولی تافل یه نمره کلی داره. از خودم پرسیدم: "خب، کدوم برام منطقی‌تره؟" البته قبل از اینکه آزمون اصلی رو بخواهم بدهم از وبلاگ‌های آموزشی در مورد ماک تافل بیشتر خواندم.
یادمه وقتی فهمیدم توی آیلتس باید رو در رو با ممتحن صحبت کنم، یه لحظه شک کردم که می‌تونم؟ ولی بعد که درباره تافل خوندم، دیدم اسپیکینگش آنلاین ضبط می‌شه. گفتم: "اوکی، این شاید استرسمو کمتر کنه." ولی از طرفی، به نظرم مکالمه حضوری خیلی طبیعی‌تره. مخصوصاً برای آدمایی مثل من که موقع صحبت کردن حس و حالمون بهتر منتقل می‌شه. انگار داشتم همه این موارد رو با خودم می‌سنجیدم تا بفهمم کدوم به استایلم نزدیک‌تره.
آخر سر تصمیم گرفتم بر اساس شرایط و هدفم انتخاب کنم. مثلاً، اگه هدفت فقط مهاجرته و مقصدت مشخصه، شاید آیلتس گزینه بهتر باشه. ولی اگه دانشگاه‌های آمریکایی توی ذهنته، تافل انتخاب معقول‌تریه. مهم‌تر از همه این بود که فهمیدم هیچکدوم "بد" نیستن؛ فقط باید ببینی تو چی می‌خوای. انتخاب آزمون مهاجرت، یه بخشی از مسیر بزرگ‌تره. پس هر تصمیمی که گرفتی، فقط یادت باشه این یکی از قدم‌های رویاییه که می‌خوای بهش برسی. ❤️
وقتی به تافل فکر می‌کنم، اولین چیزی که به ذهنم می‌رسه، تکنولوژی و فضای آنلاینشه! همه چی دیجیتالی برگزار می‌شه و انگار با یه سیستم هوشمند طرفی. مثلاً تو بخش اسپیکینگ، هیچ‌کس مستقیم بهت نگاه نمی‌کنه؛ فقط میکروفونه و تو! همین باعث می‌شه استرسم کمتر بشه. ولی یه جاهایی هم هست که این روش سخت‌تر می‌شه، چون باید خیلی سریع و دقیق حرف بزنی تا جواب‌ها ضبط بشن. راستش، برای کسی مثل من که گاهی کلمات از ذهنم فرار می‌کنن، یه کوچولو چالش‌برانگیزه.
از یه طرف دیگه، تافل بیشتر روی مهارت‌های آکادمیک تمرکز داره. یادمه وقتی نمونه سوالاتش رو دیدم، احساس کردم بیشتر شبیه امتحان‌های دانشگاهه. ریدینگ‌هاش پر از متن‌های علمی بود و سوال‌هاش یه جوری بود که باید دقیق تحلیل می‌کردم. برای من که دوست دارم توی فضای دانشگاهی باشم، این عالی بود. ولی اگه هدفت فقط مهاجرته و با متن‌های سنگین خیلی حال نمی‌کنی، شاید تافل به دلت نشینه.
یکی از چیزایی که خیلی برام جذاب بود، اینه که تافل تقریباً تو همه جای دنیا شناخته شده و معتبره، مخصوصاً برای مهاجرت به آمریکا. ولی یه نکته مهم رو نباید نادیده بگیریم: هزینه آزمون! تافل معمولاً گرون‌تره و خب، اینم باید تو برنامه‌ریزی‌هات در نظر بگیری. با این حال، برای من، حس تکنولوژی‌محور بودن و ساختار مدرنش خیلی جذاب بود. اگر مثل من عاشق دیجیتال و سرعتی بودن باشی، ممکنه این آزمون برات یه تجربه متفاوت و هیجان‌انگیز باشه. 💻✨
وقتی نوبت به آیلتس رسید، یه چیز خیلی زود برام روشن شد: این آزمون یه حس انسانی‌تر داره. برخلاف تافل، توی بخش اسپیکینگ آیلتس با یه ممتحن واقعی حرف می‌زنی. راستش، اولش استرس گرفتم، چون نمی‌دونستم چطوری با یه نفر رو در رو صحبت کنم. ولی بعد با خودم گفتم: "هی، این مثل یه مکالمه عادیه، نه یه آزمون!" حتی حس کردم اینطوری می‌تونم با استفاده از لحن و زبان بدنم، منظورمو بهتر برسونم.
یکی از چیزایی که عاشقش شدم، تنوع نمره‌دهی آیلتسه. اینکه هر مهارت (ریدینگ، لیسنینگ، رایتینگ و اسپیکینگ) یه نمره جدا داره، به نظرم خیلی منصفانه‌ست. یعنی اگه توی یه مهارت ضعیف‌تر باشم، کل نمره‌م خراب نمی‌شه. از طرفی، متن‌ها و سوالاتش بیشتر شبیه زندگی روزمره‌ست تا آکادمیک. مثلاً، توی ریدینگ ممکنه با یه مقاله ساده درباره سفر یا تکنولوژی مواجه بشی. اینجوریش برام خیلی دوست‌داشتنی‌تر بود، چون حس نمی‌کردم توی یه فضای خشک و جدی گیر افتادم.
ولی خب، آیلتس هم چالش‌های خودشو داشت. مثلاً اینکه آزمونش معمولاً کاغذی برگزار می‌شه (البته نسخه کامپیوتری هم داره، ولی همه‌جا نیست)، برام یه کم قدیمی به نظر می‌رسید. اینکه باید همه‌چی رو با دست بنویسم، مخصوصاً توی بخش رایتینگ، برام زمان‌بر بود. با این حال، آیلتس به‌خاطر اینکه توی کشورهای مختلف مثل کانادا، استرالیا و اروپا معتبرتره، یه انتخاب مطمئن به نظر می‌رسید. اگه مثل من دنبال جایی هستی که بیشتر پذیرش جهانی داشته باشه، آیلتس گزینه خیلی جذابیه. 🌍✨
بعد از کلی تحقیق و خوندن درباره تافل و آیلتس، فهمیدم که انتخاب آزمون مناسب یه تصمیم شخصیه که کاملاً به شرایط و هدفای خودت بستگی داره. اول از همه، باید به این فکر کنی که مقصد مهاجرتت کجاست. مثلاً اگه روی آمریکا تمرکز داری، تافل انتخاب منطقی‌تریه. ولی اگه می‌خوای به کانادا، استرالیا یا اروپا بری، آیلتس بیشتر برات کارآمده. من برای خودم یه لیست از کشورها و قوانین زبانی‌شون نوشتم که خیلی کمکم کرد تا بفهمم کدوم مسیر برام هموارتره.
یکی دیگه از نکات مهمی که بهش رسیدم، این بود که روش یادگیری و سبک آزمون هم باید با شخصیت و عادت‌های من جور باشه. اگه مثل من با تکنولوژی راحتی و فضای آنلاین رو دوست داری، شاید تافل انتخاب راحت‌تری باشه. ولی اگه عاشق تعامل انسانی هستی و ترجیح می‌دی اسپیکینگت رو رو در رو انجام بدی، آیلتس برات ایده‌آل‌تره. حتی نحوه پاسخ دادن به سوالات (مثل نوشتن روی کاغذ یا تایپ کردن) هم می‌تونه توی انتخاب تأثیر زیادی داشته باشه.
در نهایت، چیزی که واقعاً کمکم کرد، این بود که چند نمونه آزمون از هر کدوم رو امتحان کردم. دیدم کدوم سوال‌ها برام راحت‌تره و کجاها احساس بهتری دارم. این به من نشون داد که هیچ آزمونی "بهتر" نیست؛ فقط باید ببینی کدوم به تو و هدف‌هات نزدیک‌تره. اگر تو هم مثل من سر این انتخاب مردد هستی، پیشنهاد می‌کنم یه روز وقت بذاری و خودت رو با هر دو آزمون محک بزنی. قول می‌دم انتخابت برات خیلی واضح‌تر و آسون‌تر می‌شه! 💡✨
یکی از چیزایی که توی انتخاب بین تافل و آیلتس برام خیلی جالب بود، تفاوت ساختاری این دو آزمونه. تافل بیشتر شبیه یه ماجراجویی آنلاین بود! همه چیز از طریق کامپیوتر انجام می‌شه: لیسنینگ، ریدینگ، اسپیکینگ و رایتینگ. انگار داری یه بازی کامپیوتری انجام می‌دی! ولی آیلتس یه حس کلاسیک‌تر داشت؛ مخصوصاً توی نسخه کاغذیش که همه چی رو باید روی برگه می‌نوشتی. برای من، این تفاوت بزرگ بود، چون روش کار کردنم کاملاً تعیین می‌کرد که با کدوم آزمون راحت‌ترم.
یه چیزی که خیلی برام جالب بود، نحوه نمره‌دهی این دو آزمونه. تافل یه نمره کلی داره که از ۱۲۰ محاسبه می‌شه و تو باید مجموع امتیازت توی همه مهارت‌ها رو ببینی. اما آیلتس برعکس، برای هر مهارت (اسپیکینگ، ریدینگ، لیسنینگ و رایتینگ) یه نمره جدا می‌ده و در نهایت میانگینش رو به عنوان نمره کل می‌گیری. برام جذاب بود که آیلتس اینجوری یه تصویر واضح‌تر از توانایی‌های زبانیت می‌ده. حس می‌کنم این روش برای من که دوست دارم بدونم توی هر بخش کجای کارم، خیلی منصفانه‌تره.
بخش اسپیکینگ هم واقعاً بین این دو آزمون متفاوته. توی تافل، حرف‌هات رو به میکروفون می‌زنی و سیستم ضبطش می‌کنه، ولی توی آیلتس باید با یه ممتحن واقعی صحبت کنی. هر کدوم یه حال و هوای خاص خودش رو داره. برای من که توی مکالمه حضوری راحت‌ترم، آیلتس هیجان‌انگیزتر بود، ولی می‌دونم بعضیا ترجیح می‌دن کسی مستقیم بهشون نگاه نکنه و راحت‌تر توی فضای دیجیتال حرف بزنن. این تفاوت‌های ساختاری برای من یه جور ماجراجویی بود که باید خودمو توی هر دو امتحان می‌کردم تا بفهمم کدوم بیشتر به استایلم می‌خوره. 🌟
راستش وقتی برای انتخاب بین تافل و آیلتس نشستم و همه چیز رو بررسی کردم، یه سوال خیلی مهم توی ذهنم روشن شد: "کدوم برای من مناسب‌تره؟" اینجا بود که فهمیدم هیچ جواب قطعی‌ای وجود نداره. چون انتخاب آزمون نه فقط به قوانین کشور مقصد بستگی داره، بلکه به شخصیت و شرایط خودمون هم مربوط می‌شه. مثلاً من که از تعامل حضوری خوشم میاد، حس کردم آیلتس برای بخش اسپیکینگ می‌تونه بهتر باشه. ولی اگر تو آدمی هستی که با تکنولوژی راحت‌تری، شاید تافل به دلت بیشتر بشینه.
برای من، انتخاب آزمون بیشتر به هدفم برمی‌گشت. اگه هدفم صرفاً مهاجرت به کشوری مثل کانادا یا استرالیا بود، آیلتس یه انتخاب مطمئن‌تر بود. اما اگر به دانشگاه‌های آمریکا فکر می‌کردم، تافل برام منطقی‌تر به نظر می‌رسید. حتی به این فکر کردم که هر دو آزمون یه سری شرایط خاص دارن؛ مثلاً هزینه، دسترسی به محل آزمون، یا حتی تجربه‌ای که توی روز آزمون خواهی داشت. همه اینا رو نوشتم تا بتونم تصمیم بهتری بگیرم.
آخرش به این نتیجه رسیدم که هیچ انتخابی درست یا غلط نیست؛ فقط باید ببینی خودت چی می‌خوای. وقتی همه شرایط رو سبک و سنگین کنی و به خودت نگاه کنی، اون انتخابی که با شرایطت همخوانی داره، بهترینه. به خودم گفتم: "باید به جای اینکه دنبال جواب قطعی باشم، ببینم کدوم راه منو به رویام نزدیک‌تر می‌کنه." اینطوری بود که حس کردم از این مرحله استرس‌زا، یه قدم مطمئن‌تر به سمت آینده‌ام برداشتم. 😊🌈
