پارسال که من آیلتس دادم و نمرم خوب شد خیلیا پرسیدن چجوری چی کجا و اون زمان سرم خیلی شلوغ بود نشد توضیح بدم. الان یه کم خلوت تر شدم گفتم یه چیزایی بنویسم بلکه کمکی بشه به بقیه. راجع به این موضوع چند تا پست خواهم گذاشت توی این توضیح میدم که خودم چیکار کردم اگه دیدم خوشتون میاد و میخونین تو بعدی ها میگم شما چیکار کنین. تو این پست از دیدگاه ها و روشهای خودم پرده برداری میکنم.
اول برا کسایی که منو اینستاگرام فالو ندارن بگم که نمره من اورال ۸ شد (اسپیکینگ ۷.۵ رایتینگ ۷ لیسنینگ ۸.۵ ریدینگ ۸)
من پیامبر نیستم ولی پیامبر هارو از این جهت که میتونن حدیث صادر کنند دوست دارم و به همین دلیل از احادیثی که بعد از مرگم تو کتابهای دین و زندگی خوبه بنویسین اینه که
«به فرزندان خود شنا و زبان بیاموزید»
چون الان دیگه سوارکاری به درد کسی نمیخوره همه ماشین دارن ولی اگه یخ های قطبی اب بشن ممکنه دنیا بره زیر اب و شما و همه نیاز داشته باشین شنا کنید و انگلیسی حرف بزنید. نرم تو حاشیه میخواستم بگم سعی کنین تو سنین کم زبان رو یاد بگیرین که مدرک گرفتنش هم براتون سخت نباشه. من پدرم از بچگی به این حدیثی که گفتم معتقد بود و تاکید میکرد که یه زبان دیگه یاد بگیریم و با اینکه اون زمان حالم از اینکار به هم میخورد ولی حرکت خیلی مفیدی بود چون زبان فارسی رو تو دنیا پشکل هم حسابش نمیکنن باهاش حتی تو خود ایران هم یه سری جاها نمیشه حرف زد چه برسه مردم دنیا. خلاصه من از بچگی کنار فارسی با انگلیسی بزرگ شدم و حدود ۳ سال هم کلاس های کانون زبان رو میرفتم که با وجود اینکه به تحصیلات اکادمیک اعتقاد ندارم ولی انصافا کلاس هاشون خیلی خیلی دقیق و خوب و عالیه. کلاس زبان های دیگه هم رفته بودم هیچ کدوم به گرد پای کانون زبان هم نمیرسن
یه حدیث دیگه از من اینه که «کسی که آیلتس یا تافل نمره خوب داره زبان بلد نیست ولی کسی که زبان بلده قطعا تو این امتحان ها می تونه نمره خوب بیاره» هدف آزمون آیلتس اینه که میزان تسلط شما به زبان رو بسنجه ولی چون امتحانات نوشتاری رو میشه دور زد خیلی ها فقط میرن یاد میگیرن که چجوری امتحان بدن و نمره بگیرن و از جهتی چون امتحان دادن به طور کلی برای هرچیزی از بیخ و بن یک روش مسخره ی سنجیدن افراده، خیلی ها همینجوری نمره هم میگیرن.
یه سوالی که بعضی ها داشتن این بود که چرا تافل ندادی در جواب این باید بگم که امتحان تافل یک امتحان با سبکی قدیمیه که این باعث میشه حتی از امتحان آیلتس هم چرت تر باشه و از طرف دیگه بیشترش تستیه خیلی شبیه کنکوره و من به شخصه با امتحانات این سبکی نمیتونم کنار بیام. به علاوه اینکه برای ایلتس یه سری امتحان ماک تو ایران وجود داره که میتونه آدم خودشو بسنجه و برای تافل تقریبا وجود نداره. البته ناگفته نماند که هنوز وجود دارن یک سری دانشگاه های امریکا که فقط تافل رو قبول دارن و ایلتس رو دوست ندارن ولی با خودم گفتم اگه دانشگاهی انقدر مغزش پوکه من اون دانشگاه نمیرم اصلا. ضمنا تو همون آمریکا دانشگاه هایی مثل ام آی تی میگن که ما آیلتس رو ترجیح میدیم و خب این نشون میده که دانشگاه خوبی اند بقیه جاهای دنیا هم که کلا براشون آیلتس و تافل فرقی نداره
چون دیده بودم اطرافیانم که کلاس آیلتس میرن چقدر حرف های چرتی بهشون میزنن و جوهای مزخرفی بینشون هست هیچ کلاسی نرفتم و صرفا خودم خوندم. قاعدتا انگلیسیم خوب بود و کلی هم فیلم و سریال میبینم. پس فقط باید برای امتحان آماده شدم.
یک منبع لایتناهی اطلاعات آموزشی در حال حاضر یوتیوبه. شما تو یوتیوب سرچ کنین چگونه خود را دار بزنیم میبینین ۲۰۰ نفر براش ویدیو ساختن و توش خودشونو دار میزنن چه برسه به اینکه بخواین موضوع شایعی مثل امتحان آیلتس دادن رو یاد بگیرین. من حدود ۷۰٪ قضیه رو از یوتیوب یاد گرفتم.
میتونم بگم ۱۰٪ش مال فیلم و سریال بود. قبل از اسپیکینگ هر امتحان ماک یه اپیزود هاوس آو کاردز میدیدم که دایره لغاتم تو ضمیر ناخودآگاهم از لغات پیش پا افتاده به لغات قلمبه سلمبه تغییر پیدا کنه. حدود ۲۰٪ـش هم یک سری ایبوک و اپلیکیشن پیدا کرده بودم خوندم.
در مجموع هم حدود ۳-۴ ماه براش مطالعه کردم که البته اینطوری نبود که صبح تا شب بشینم بخونم بیشتر فقط استرسش رو داشتم و شب های امتحان ماک میشستم میخوندم که صبح امتحان رو خراب نکنم ?
تو پست بعدی بیشتر توضیح میدم راجع به منابع و چنل های یوتیوب و غیره
