سفر رفتن برای بعضی‌ها عادته، برای بعضی دیگه تنها تفریح زندگی، برای بعضی‌ها مهم به اندازه نون شب و برای بعضی‌ها مثل منم اونقدر مهم نیست. چرا میگم مهم نیست، چون الان سه ساله هیچ سفری نرفتم و پامو از استان تهران که توش زندگی می‌کنم بیرون نزاشتم و همچنان هیچ خلع و کمبود و نیازی به سفر در وجودم حس نمی‌کنم. کلا من سعی می‌کنم ادای کمال‌گراها (Perfectionists) رو تو هر چیزی در بیارم و برام کیفیت سفر از تعددش خیلی خیلی مهم‌تره و با این وضع اقتصادی و البته نداشتن پای سفر، ترجیحم اینه سفری نرم که کیفیتش پایین باشه و مثلا مجبور باشم به خوردنی‌های خوشمزه اون شهر نگاه کنم ولی بودجه سفرم اجازه نده که اون چیزی رو که پسندیدم به دست بیارم. همه این اطلاعات رو در مورد خودم گفتم تا همه سفر بروها، اینفلوئنسرهای سفر، اینفلوئنسرهای غذا که میرن سفر و غیره و ذالک نگن چرا گفتی برای بعضی‌ها مهم نیست. از موضوع دور نشیم، اینایی که گفتم مقدمه‌ای بود برای این این مطلب که می‌خوام بگم شرایط اقتصادی کشورمون چطوره و چجوری میشه اقساطی برید سفر و آیا اصن میارزه یا نه.
اگر مقدمه رو خوندین و تا اینجای مطلب اومدین، یعنی سفر براتون مهمه یا حداقل ی جوری این مطلب بهتون مربوطه و از اونجایی که ویرگول و مداد و مدیوم و الی آخر پر شدن از پست‌های تبلیغاتی که فقط بخاطر لینک داده شدن به سایت خود نویسنده، نوشته میشن، احتمالا اول از همه به این فکر کنید نکنه تبلیغاتی باشه و قراره چندین و چند لینک ببینم تو مطلب؟ خب کاملا درست فکر کردین، قراره چندتا لینک هم بدم به سایتم ولی این مطلبی که می‌خونید مطمئن باشید جای دیگه تو اینترنت نیست و در کنار دو تا لینک ریزی که میدم به سایتم، چندتا نکته هم میگم که شاید بدردتون بخوره و اگه عاشق سفر هستین و کمال گرا نیستید و پول زیادی هم ندارید که بخواید یکجا برای سفرتون خرج کنید، از خونه موندن رها بشید. این که میگم پول زیادی، لطفا بهتون برنخوره، من رو حساب حداقل حقوق کارگر ساده و نسبت با دلار 29000 تومانی امروز (13 آبان 99) میگم. الان انقدر دلار رفته بالا که دیگه هرکسی نمی‌تونه تابستونش رو بره استانبول و دبی یا با پول تور اروپا الان نهایت بتونه بره بالی و سنگاپور و آنتالیا. اگه صلاحیت نوشته براتون احراز شد، بیاید یکم پایین‌تر و صلاحیت نویسنده رو هم بخونید تا مطمئن بشید، اینایی که میگم الکی نیست.
بزارید خیالتون رو راحت کنم، ساعت 3:30 - 4 صبح، بیکار نیستم الکی بیام ی متنی بزارم تو ویرگول و برم پی کارم، اومدم دوتا نکته خوب در مورد تورهای قسطی و سفر نسیه بگم و همونطور که بالا اشاره کردم به هدف شوم تبلیغاتیم برسم. ولی جدا از شوخی، من چند ساله تو آژانس‌های مسافرتی کارم دیجیتال مارکتینگه و با این تجربه‌ای که دارم، بیشتر حرف‌هایی که میزنم به واقعیت نزدیکه. از یک طرف شاید بگید خب اومده دو تا تورش رو بندازه به بچه‌های ویرگول (یا کسایی که فقط گذرشون به این مطلب خورده)، نه واقعا. الان بیشتر تورها برگزار نمیشه، خیلی مرزها مثل مرز زمینی برای رفتن به وان بسته‌اس و وضعیت کرونا به حدی دوباره جدی شده که مردم از ترسشون خیلی خیلی کمتر به مسافرت فکر میکنن، پس اگر این مطلب تبلیغاتی بود، اصلا زمان مناسبی برای تبلیغ تور استانبول 2 تا صد تومن نبود.
وضع دلار از نابسامان تغییر وضعیت داده به نابِفلان و سفر که با دلار 12 تومنی پارسال میشد 8 میلیون، الان میشه حدود 20 میلیون و خب آدم باید چقدر کار کنه که بتونه فقط برای خرید ی تور کمتر از یک هفته‌ای 20 میلیون پول بده. در کنار گرون شدن دلار، باید این نکته رو هم بگم که بلیط هواپیماها هم گرون شدن و اون ارز نیمایی سابق هم که برای بلیط‌های هواپیما در نظر گرفته میشد، کم کم داره از میادین خارج میشه و یا خیلی به قیمت دلار روز نزدیک میشه. بزارید روضه باز بخونم، وقتی می‌خواید از کشور خارج بشید با توجه به نوع سفر و دفعه سفرتون در سال باید ی هزینه‌ای بدین که میدونم برای خیلیامون اصلا تو کَت برو نیست. حالا بماند که باید سوغاتی بخرید، ناهار و شام و لباس جدید و نوشیدنی‌های مجاز و ... هم باید به دلار پرداخت کنید و نه دلار جهان...، بلکه به قیمت دلار نقدی یا همون دلار صرافی. همه اینا در کنار هم یک داستان تراژدی میسازه تا کسایی که در پس ذهنشون امید به سفر خارجی داشتن و الان ی جورایی نا امید شدن، الان با خوندن امکان سفر به صورت نسیه، ی لامپ صد بالای سرشون روشن شه و بگن ع اینم بد فکری نیست. سفر اقساطی بیشتر برای تورهای خارجی مرسوم بود تا زمانی که به خودمون اومدیم و دیدیم ای دل غافل، تور کیش شده حدود 2.5 میلیون تومن، اونم تو هتل کوروش، نه هتل داریوش و مارینا پارک. هتل ترنجم که جای خود داره. آدمم که تنها تنها نمیره کیش، حداقل باید یکی دیگه رو هم با خودت ببری و اگه بخواد خرجش با تو باشه، عددش، عدد کمی نمیشه. با ذکر این نکته که هزینه روزانه در کیش اصلا پایین نیست و انسان برای سالم موندن و لذت بردن نیاز به غذا خوردن و برای جابه‌جایی تو جزیره نیاز به ماشین داره. اگه حال داشتی و این پاراگراف رو خوندی، کامل فهمیدی چرا تور اقساطی تو گردشگری وجودش دیگه نه تنها مهم بلکه ضروری شده و اگر اون افراد متوسطی که قبلا میرفتن سفر، دیگه به راحتی نمی‌تونن برن سفر و سفر رو از سبد تفریحاتشون کنار گذاشتن شاید دوباره ی سفر رو در پیش خودشون داشته باشن. دیگه این که سفر رفتن برچیده بشه یا اختصاص پیدا کنه به ی قشر خاص، خودتون می‌دونید چه تبعاتی می‌تونه به پیکره اقتصاد بزنه و از نظر فرهنگی چقدر مضره.
سفر قسطی یعنی شمایی که چک یا سفته داری، بری یکی از آژانس‌های مسافرتی که تو کار تورهای قسطین و تور رو از اونا بخری. شرایط اقساط هم تو هر آژانس متفاوته و نمیشه گفت همه جا ی چیزو ازت میخوان. حالا اگه میتونی وام هم بگیری بری سفر، اونم ی نوع سفر نسیه‌اس فقط به جای این که چک بدی و اگه چک رو پاس نکنی، اونی که چک رو گرفته کلی بدبختی برای شکایت و ... بکشه، خود بانک عزیز سر ماه از حساب ضامن عزیزت کم میکنه و حساباتو مسدود میکنه. تو تور قسطی، اول میری سفر، بعد که برگشتی ماه به ماه چک‌هایی که بابتش دادی رو پاس می‌کنی. سفر نسیه، تاریخچه درست و درمونی نداره ولی من خودم سه سالی هست که میدونم انجام میشه.
این که میارزه یا نه شاید برای هر کسی متفاوت باشه، ولی اگر پول ندارید و ناچارید، کاری به این که میارزه یا نه نداشته باشید ولی از ی جنبه میشه بررسیش کرد، اونم از نظر مالی:
اگر قیمت کل تور باشه 10 میلیون تومان
شما ابتدا باید 20 درصد رو به عنوان پیش پرداخت بدین، که میشه 2 میلیون تومان
و 8 میلیون تومان مابقی رو میتونی تو اقساط 4 تا 10 ماه پرداخت کنی
هر چی تعداد ماه‌ها بیشتر باشه، کارمزد اقساط هم به همون میزان میره بالا
کارمزد اقساط تورها معمولا 3 درصد ماهیانه‌اس
با این حساب:
اگر 4 قسطه پرداخت کنید، با احتساب کارمزد کل مبلغ تور میشه 10 میلیون و 960 هزارتومان
و مبلغ هر کدوم از اقساط میشه 2 میلیون و 240 هزارتومان
اگر 10 قسطه پرداخت کنید، مبلغ کل تور اقساطی میشه 12 میلیون و 400 هزارتومان
و مبلغ هر قسط میشه 1 میلیون و 40 هزار تومان
حالا فکراتونو بکنید، آیا با این وضع تورمی که ما تو کشورمون داریم و قیمت‌ها لحظه‌ای میرن بالا، آیا میارزه که سه درصد کارمزد رو قبول کنیم و تا ده ماه بعد پرداخت کنیم یا نه. از طرفی باید حواستون باشه اگر بخواید پولاتونو جمع کنید بعدا برید سفر، قیمت تور هم شاید بره بالا و به همین اندازه که الان کارمزد میدین باید بیشتر پرداخت کنید. نکته منفی که سفر نسیه داره، همون حس منفی‌ای هست که خیلیا موقع خرید و استفاده از ی جنس نسیه دارن، یعنی ممکنه سفر بهشون اونجور که باید و شاید نچسبه چون به فکر اینن که چند ماه باید ی مقداری از حقوقشون رو اختصاص بدن به این سفری که الان لذتش رو بردن و تموم میشه.
مرسی اگه با من تو این نوشته همراه شدین و تا آخر مطلب اومدین پایین. امیدوارم شوخی‌هام بیش از حد نبوده باشه و حوصلتون سر نرفته باشه. اگر خوب بود نوشته‌ام ی کامنتی بزارید، ی فالویی کنید، ی فیدبکی چیزی بدین، که بدونم چهارنفر مطلب رو خوششون اومده و بدردشون خورده، تا بیشتر در مورد سفر و آژانس و گردشگری و چیزایی که فکر می‌کنم می‌تونه مفید باشه بنویسم. تو این مطلب سعی کردم خیلی سطحی توضیح بدم و مطمئنا روش فروش خدمات گردشگری به صورت اقساطی، می‌تونه ی بحث خیلی جذاب باشه که حتی وضعیت گردشگریمون رو هم رونق ببخشه. سوالی هم اگه دارید حتما بپرسید، جواب میدم کامل. نظرتون هم بگید، آیا سفر اقساطی میرید یا نه؟ اگر نه چرا؟
اگرم حال کردین وارد لینک زیر بشید و از سایتمون بازدید کنید، مخصوصا مجله گردشگری سایتمون که مطالب جذابی رو توش میزاریم.
منبع: کایت
