عکاسی پرتره

عکاسی پرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود. عکاسی پرتره یک چالش مداوم است و نیاز به خلاقیت عکاسان دارد تا واقعاً به پرتره های زیبایی برسند. “عکاسی پرتره” یکی از مشهورترین انواع عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای انجام می شود. این نوع عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد. یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک های عکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی می گیرد.

عکس پرتره، یک عکس فوری محسوب نمی شود بلکه یک عکس ترکیبی از فردی است که آرام و ساکت در جایی قرار گرفته و مستقیم به عکاس نگاه می کند. از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست”تک چهره” برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید.

تاریخچه “عکاسی پرتره” :

تاریخچه عکاسی پرتره به اواسط قرن دوازده شمسی بر می گردد. در آن زمان، افراد مجبور بودند به روش (daguerrerptype) یک روش عکاسی قدیمی که با استفاده از صفحات نقره ای حساس به ید و بخار جیوه انجام می شد، عکس بگیرند اما با ظهور عکاسی پرتره، همه این موانع برداشته شده و عکاسی پرتره محبوبیت زیادی پیدا کرد. در این نوع از عکاسی پرتره، افراد در مقابل یک زمینه روشن نشسته و بالای سرشان نور ملایمی که از پنجره می تابید را منعکس می کردند. با گذشت زمان و پیشرفت تجهیزات مختلف عکاسی، زمان نشستن در برابر دوربین عکاسی کاهش یافته و حتی عکاسی در بیرون از استودیو نیز انجام می گرفت.

انواع عکاسی پرتره :

این نوع عکاسی خود شامل انواع مختلفی است:

پرتره تمام قد: کادر مناسب این سبک اغلب مستطیل عمودی است.

پرتره پرسنلی: ادارات دولتی، مدارس، راهنمایی و رانندگی، مدارس، ثبت احوال بیشترین نیاز را به عکس پرسنلی دارند.

پرتره هنری: اغلب مورد استفاده هنرمندان، بازیگران، نویسندگان و … قرار میگیرد.

پرتره سیاسی: در این سبک از پرتره، از نماد های ملی میهنی و بومی میهنی استفاده های فراوان میشود.

پرتره تبلیغاتی: بیشتر مصارف تجاری دارد.

پرتره خانوادگی: مناسبت های خانوادگی، مسافرت ها و جشن ها موارد اصلی این سبک به شمار می آید.

در عکاسی پرتره باید به این نکات توجه داشت:

استفاده از رنگ های جسورانه، نور جذاب و نکات منحصر به فرد چیزی است که در نهایت به کار عکاس کمک می کند تا در معرض دید قرار گیرد.

نتیجه ی عکس از چهره بایستی این باشد که عکس بتواند بیان عواطف و احساس سوژه را به بهترین و طبیعی ترین شکل ممکن نمایش دهد و نیز بتواند احساس شادی ، غم ، خشم ، عصبانیت شدید ، ترس ، دلهره ، اضطراب ، اشک ، شوق ، غرور و یا هر احساس حقیقی دیگری را در لحظه ثبت و این حقیقت به بیننده ی تصویر القا و به درستی درک شود .

چینش هنرمندانه ی نور و پردازش بازتاب آن در کنار ترکیب رنگ های همگون و تشخیص زاویه ای خلاقانه و انتخاب لنز و فیلترهای مناسب و ترکیب این المان ها ، نکاتی است که در کنار هم میتواند شما را تبدیل به یک عکاس حرفه ای کند.

وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی و نورپردازی. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژه با او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد.

معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است.بهتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود.

یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.