مقاله حاضر در صددِ بررسی اثرات هوش مصنوعی بر مشاغل و سازمانها است. شیوع بیماری کووید-۱۹ در سراسر جهان به تغییر شیوه کار منجر شده است. رد پای هوش مصنوعی در خودکارسازی و ایجاد محیط کار ترکیبی قابل چشمپوشی نیست. همچنانکه کارفرمایان در حال انتخاب بهترین روش برای بهینهسازی کارها هستند، نیمنگاهی نیز به استفاده از فناوریهای هوش مصنوعی دارند تا تغییرات ملموسی در محیط کار پدید آورَند.
بیتردید، بقای تعداد کثیری از مشاغل با ظهور هوش مصنوعی به مخاطره افتاده است. البته این مسئله هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد که آیا هوش مصنوعی به بهبود مشاغل کمک خواهد کرد یا خیر.
سنگاپور چارچوب نمونهای برای حاکمیت هوش مصنوعی ارائه کرده است. این چارچوب میتواند نقش موثری در فهم مسائل مرتبط با اثرات هوش مصنوعی بر مشاغل داشته باشد. دو عامل کلیدی در این چارچوب عبارتند از:
• احتمال بروز آسیبهای ناشی از هوش مصنوعی
• شدت آسیبهای ناشی از هوش مصنوعی
در ابتدا لازم است به بررسی خطرات و آسیبهای احتمالی و دیگر اثرات هوش مصنوعی بر مشاغل بپردازیم. در این صورت، به درک بهتری از پیامدهای هوش مصنوعی بر مشاغل دست خواهیم یافت. سه سناریوی اصلی برای همکاری انسان و هوش مصنوعی در نظر گرفته شده است. در صورت بروز اختلاف نظر یا عدم موفقیت هوش مصنوعی، انسان میتواند وارد عمل شود و میانجیگری کند.
اگر احتمال یا شدت آسیب بالا باشد، ممکن است سیستم هوش مصنوعی به مداخله انسان نیاز داشته باشد. با این حال، اگر انسانها به این موضوع بیاعتنایی کنند، هوش مصنوعی بدون مداخله انسان به کارش ادامه خواهد داد.
سیستمهای پیشبینی ترافیک: اکثر مواقع، هوش مصنوعی نزدیکترین مسیر را برای عزیمت به مقصد بعدی پیشنهاد میدهد. اگر انسانها بخواهند در این امر مداخله کنند، میتوانند تصمیم دیگری بگیرند.
فرض کنید شرکتی دارید که در حوزه داده فعالیت میکند، اما داده ها از امنیت بالایی برخوردارند و رمزنگاری شدهاند. بعید است هکرها قادر به نفوذ به دیواره آتشین شما باشند و پرده از این دادههای رمزنگاریشده بردارند. اما اگر موفق به انجام این کار شوند، شدت حمله بسیار مهلک خواهد بود. در برخی موارد، از قبیل کشف حملات جدید، انسانها وارد عمل شده و سعی در موشکافی قضیه دارند. باید راهکارهای امنیت سایبری را که بر پایه هوش مصنوعی قرار دارند، در دستور کار قرار دهید. به این ترتیب، امکان پیشگیری و مقابله با این نوع از حملات فراهم خواهد شد.
احتمال آسیب بالاست زیرا ممکن است سیستم با کاستیهایی همراه باشد. اما شدت آسیب پایین است زیرا احتمال میرود شرکت اجازهی بررسی و تصحیح این نقیصه را داشته باشد. برخی مواردِ حسابرسی اهمیت بیشتری دارند. انسانها میتوانند بر حسب اهمیت مسئلهی مورد نظر تصمیم به مداخله بگیرند. اگر احتمال و شدت آسیب پایین باشد، سیستم برای تصمیمگیری به انسان نیاز ندارد. در این سناریو، هوش مصنوعی بدون نظارت انسان به فعالیت خود ادامه میدهد. شرایط زمانی پیچیده میشود که سیستمهای هوش مصنوعی به صورت خودمختار عمل نمایند.
موتورهای توصیهگر به مشتری کمک میکند تا تصمیم بهتری در زمان خرید اتخاذ کند. تعداد کثیری از سایتهای تجارت الکترونیک در نقش راهنمای خرید مشتری عمل میکنند. افزون بر این، شرکتهایی نظیر اسپاتیفای آهنگهایی را با توجه به سلقیه موسیقیایی افراد به آنها پیشنهاد میکند. احتمال آسیب در موتورهای توصیهگر پایین است. همچنین، احتمال میرود کاربران کمتر با کفشهای ناسازگار با سلیقهشان روبرو شوند.
به جز در برخی موارد فوقالعاده حساس، سیستمهای ترجمه هوش مصنوعی با چنان سرعت بالایی در حال رشد هستند که به زودی بینیاز به مداخله انسانی خواهند بود. هوش مصنوعی در حال یادگیری انجام ترجمه پایه است و معانی واژگانها و اصلاحات را ترجمه میکند. علاوه بر این، برخی از سیستمهای هوش مصنوعی در حال یادگیری این هستند که زبان بدن، حالات چهره و تُن صدا را نیز تشخیص دهند. هوش مصنوعی با هدفِ آسانتر کردنِ تصمیمات انسان طراحی شده است. این نوع فناوری گاهی با عنوان هوش مصنوعی افزوده نیز خوانده میشود. زمانی که شدت و احتمال آسیب بالا باشد، باید سیستمی را طراحی کرد که انسان نیز در آن نقش تصمیمگیرنده را داشته باشد. این نوع هوش مصنوعی توصیههای لازم را در اختیار انسان قرار میدهد. اگر انسان در امر تصمیمگیری به ایفای نقش نپردازد، هیچ اتفاق بهخصوصی رخ نخواهد داد.
منبع: هوشیو