آیا تابه‌حال در ترافیک سنگینی که خودروها پشت سر هم صف کشیده باشند و هیچ گونه حرکتی نداشته باشند، گیر کرده‌اید؟ این اتفاق یک بار برای اوریل کاتز – بنیان‌گذار استارت‌آپ فناوری موسوم به NoTraffic – در سال ۲۰۱۷ رخ داد. این شرکت مدعی شده که سیستم کنترل ترافیک مبتنی بر هوش مصنوعی و خدمات ابری می‌تواند ساعات اوج ترافیک را در مناطق شهری پرجمعیت به نصف کاهش دهد، میزان انتشار سالیانه گاز کربن‌دی‌اکسید را در مناطقی از قبیل فونیکس و ماریکوپا به نیم میلیارد تُن تقلیل دهد و بودجه حمل‌ونقل را به %۷۰ برساند. در همین راستا، با یکی از شرکای راهبردیِ NoTraffic به نام تام کوپر تماس تلفنی برقرار کردم.
بیایید جزئیات کار را به اتفاق یکدیگر بررسی کنیم: حسگرها مسئولیت ادراک، شناسایی و تحلیل همه مسیرهای ترافیک را بر عهده دارند. آنها داده‌های جمع‌آوری شده را در فضای ابر به اشتراک می‌گذارند. زمان‌بندی و جریان ترافیک به طور مرتب تنظیم می‌شود تا الگوهای رفت‌وآمد، شرایط اضطراری و تخلیه ترافیک، عبور موقت دوچرخه‌سواران و غیره اولویت‌بندی شود. اگرچه بخش‌های الکترونیکی این نوع سامانه‌ها به‌طرز چشمگیری تکامل یافته‌اند، اما هوش مرکزی و قابلیت سازگاری آنها با محیط کماکان جای پیشرفت دارد.
در برخی تقاطع‌ها از دوربین‌ها یا دستگاه‌هایی استفاده می‌شود که عبور وسایل‌نقلیه اضطراری از قبیل آمبولانس را در اولویت قرار می‌دهند. این اقدامات کماکان بر اساس پیش‌بینی ساعتی جریان ترافیک انجام می‌شود. تامین‌کنندگان سامانه‌های موروثی نظیر زیمنس فناوری‌های مشابهی با کنترل متمرکز ارائه می‌دهند، هزینه‌های بالایی صرف نصب دستگاه‌های فیبر نوری و سایر اتصالات شبکه می‌کنند. امکانات فعلی فاقد استانداردهای کنترل پیشرفته حمل‌ونقل، انجمن ملی تولیدکنندگان برقی، سازمان حمل‌ونقل کالیفرنیا و غیره هستند.
استارت‌آپ NoTraffic تصمیم‌گیری‌های مربوط به ایمنی را با بهره‌گیری از دوربین یا حسگر راداری در تقاطع‌ها اجرا می‌کند. این دستگاه‌ها می‌توانند وسایل‌نقلیه، عابران پیاده و دوچرخه‌سواران را مورد شناسایی قرار دهند. این حسگرها به جعبه‌ای درون کابینه کنترل متصل شده‌اند که می‌تواند سیگنال‌های ورودی را از حلقه‌های فشار یا سایر زیرساخت‌های موجود دریافت کند. کنترل‌گر فقط به توان AC نیاز دارد و از طریق ۴G/5G/LTE به ابر وصل می‌شود؛ اما این اتصال صرفاً زمینه را برای تبادل داده‌هایی فراهم می‌کند که به طور مرتب زمان‌بندی سیگنالی تقاطع‌های نزدیک را تنظیم می‌کند. این داده‌ها با سرعت فیبر نوری انتقال داده نمی‌شوند. استارت‌آپ NoTraffic این نوید را می‌دهد که فناوری‌های پیشرفته‌ی هوش مصنوعی، حسگری ایمنی و ابزارهای اتصال شبکه را در امور ترابری به کار گیرد.
هزینه نصب این دستگاه‌ها در تقاطع‌ها با بودجه‌ی حفظ، نگهداری و تعمیر حلقه‌های القایی و دوربین‌ها در هر پنج سال برابری می‌کند، اما به نظر می‌رسد ابزارهای NoTraffic دوام بیشتری می‌آورند و حتی امکان ارتقای کیفی آنها نیز وجود دارد. این اقدام به تنهایی موجب صرفه‌جویی در %۷۰ هزینه‌ها می‌شود. NoTraffic مدعی شده که سامانه‌ی کاهش ازدحام این شرکت به ارتباطات «وسیله‌نقلیه با زیرساخت» یا نقشه‌های وِیز/گوگل/اپل نیاز ندارد. افزودن این ویژگی‌ها با به‌روزرسانی دستگاه‌های تعبیه‌شده می‌تواند جریان ترافیک آتی را بهبود بخشد. باید این سامانه به قدری تقویت شود که توان مقابله با هک را داشته باشد. در همین راستا، تجهیزات برقی هر جعبه کنترل جداسازی شده و مجهز به دیواره امنیتی می‌شود. کلیه سیگنال‌های دریافتی از حسگرهای محلی به طور کامل رمزگذاری شده‌اند.
دستگاه شرکت NoTraffic هم‌اکنون در کالیفرنیا، آریزونا و ساحل شرقی آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شرکت در نظر دارد تا پایان سال ۲۰۲۱ در ۴۱ بازار حضور فعال داشته باشد. شهر ماریکوپا بیشترین تعداد تقاطع NoTraffic را دارد. بر طبق پیش‌بینی‌ها، تجهیز تمام ۴۰۰۰ سیگنال در منطقه می‌تواند ۲/۱ میلیارد دلار صرفه‌جویی اقتصادی به همراه داشته باشد. اگر حجم ترافیک تا این اندازه کاهش یابد، می‌توان از انتشار ۹۲۹/۵۳۱ تن دی‌اکسید کربن به جو پیش‌گیری کرد؛ به تعبیری، گویی که از تردد ۶۴۷/۱۱۵ وسیله‌نقلیه (دارای موتور احتراق داخلی) در جاده‌ها جلوگیری به عمل می‌آید. بنا به گفته این شرکت، تبدیل کل سامانه ترافیک آمریکا می‌تواند به اندازه حذف سالانه ۲۰ میلیون وسیله‌نقلیه (دارای موتور احتراق داخلی) در کاهش انتشار گاز کربن دی‌اکسید نقش داشته باشد.NoTraffic نمی‌خواهد به ابزار اجرایی تبدیل شود و همه اقدامات منوط به تصمیم‌های دولت آمریکا می‌باشد.
انواع کاربردهای هوش مصنوعی در صنایع مختلف را در هوشیو بخوانید
منبع: هوشیو
