میکروبلیدینگ روشی است که ادعا می کند ظاهر ابروهای شما را بهبود می بخشد. گاهی اوقات به آن "لمس پر" یا "میکرو نوازش" نیز گفته می شود.
میکروبلیدین توسط تکنسین آموزش دیده انجام می شود. بسته به ایالتی که در آن کار می کنند، ممکن است مجوز خاصی برای انجام این روش داشته باشند یا نداشته باشند. این فرد با استفاده از ابزاری خاص، ابروهای شما را با دقت می کشد. این روش شامل صدها ضربه کوچک است که بافتی شبیه موهای ابروی شما ایجاد می کند. نتایج میکروبلیدینگ می تواند 12 تا 18 ماه دوام داشته باشد که بخش بزرگی از جذابیت آن است.
میکروبلیدینگ پوست را در ناحیه ابروهای شما برش می دهد و رنگدانه را در بریدگی ها کاشت. اگر قصد انجام آن را دارید، باید چندین چیز در مورد نگهداری و مراقبت های بعدی میکروبلیدینگ بدانید. پوست شما پس از آن حساس خواهد شد و باید تا 10 روز پس از قرار ملاقات از لمس آن ناحیه یا خیس شدن آن خودداری کنید.
مراقبت از ناحیه ای از پوست که در آن میکروبلیدینگ انجام شده است مشابه مراقبت از خالکوبی است، البته اگر کمی فشرده تر باشد. رنگدانه بلافاصله بعد از عمل کاملاً تیره به نظر می رسد و پوست زیر آن قرمز می شود. حدود دو ساعت پس از میکروبلیدینگ، باید یک سواب نخی مرطوب را که در آب استریل شده آغشته شده است، روی آن ناحیه بمالید. با این کار هرگونه رنگ اضافی روی ابروهای شما از بین می رود. همچنین ناحیه را استریل نگه می دارد. بین 7 تا 14 روز طول می کشد تا پوست بهبود یافته و رنگدانه به رنگ معمولی خود محو شود.
اکثر تکنسین ها توصیه می کنند حداقل سالی یک بار ابروهای میکرو تیغه خود را "تاچ آپ" کنید. این لمس شامل افزودن رنگدانه به طرح کلی ابروهایی است که قبلاً دارید.
بعد از اینکه پوست شما به طور کامل بهبود یافت، باید با مراقبت از پوست خود از سرمایه گذاری میکروبلیدینگ خود محافظت کنید. استفاده از کرم ضد آفتاب روی ناحیه میکروبلید ممکن است به جلوگیری از محو شدن کمک کند. مانند درمان های زیبایی مشابه - مانند خالکوبی ابرو - میکروبلیدینگ دائمی است اما محو می شود. محو شدن ممکن است با سرعت بیشتری نسبت به خالکوبی ابرو به دلیل مقدار کمتر رنگدانه استفاده شده رخ دهد. دو سال بعد از عمل اولیه، به احتمال زیاد مجبور خواهید بود که این روش را به طور کامل تکرار کنید.
عوارضمیکروبلیدینگ ابرو
عفونت های پوستی ناشی از تحریک یا واکنش آلرژیکمنبع مورد اعتماد از رنگدانه یک عارضه احتمالی میکروبلیدینگ است.
داشتن مقداری درد و ناراحتی در طول عمل طبیعی است و ممکن است پس از آن احساس سوزش جزئی داشته باشید. پس از خروج از مطب تکنسین، داشتن درد شدید در ناحیه آسیب دیده طبیعی نیست. باید به دقت به ناحیه میکروبلید توجه کنید تا ببینید پف کرده یا برجسته می شود. هر نشانه ای از ترشحات زرد رنگ یا قرمزی بیش از حد می تواند نشانه شروع عفونت باشد.
اگر ناحیه متورم شد، پس از دو هفته به پوسته پوسته شدن ادامه داد، یا شروع به نشت چرک کرد، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. عفونت در ناحیه ابرو به خصوص اگر به جریان خون شما برسد نگران کننده است، زیرا این ناحیه بسیار نزدیک به چشم و مغز شما است. در صورت ابتلا به عفونت از میکروبلیدینگ، به درمان فوری با آنتی بیوتیک نیاز خواهید داشت.
افرادی که باردار هستند، مستعد ابتلا به کلوئید هستند یا پیوند عضو داشته اند، باید از میکروبلیدینگ به طور کلی اجتناب کنند. همچنین اگر کبد آسیب دیده یا بیماری ویروسی مانند هپاتیت دارید، باید مراقب باشید.
مهمترین کاری که می توانید برای جلوگیری از عفونت میکروبلیدینگ انجام دهید این است که با تکنسین خود تحقیق کنید. هر ایالتی نیازی به مجوز تکنسین ندارد. شما باید بپرسید که آیا آنها مجوز دارند و برای مشاهده مجوز. اگر مجوز ندارند، درخواست کنید تا مجوز شغلی یا بازرسی آنها را از اداره بهداشت ببینید. وجود هر یک از اینها باعث می شود که آنها به احتمال زیاد یک ارائه دهنده قانونی باشند.
ابزار مورد استفاده برای روش میکروبلیدینگ باید همیشه یک ابزار یکبار مصرف و یکبار مصرف باشد. اگر نمی‌بینید که تکنسین میکروبلیدینگ در زمان قرار ملاقات شما، یک دستگاه جدید باز می‌کند، بایستید و بروید!
در حالی که میکروبلیدینگ به طور کلی به اندازه سایر اشکال خالکوبی ایمن در نظر گرفته می شود، تحقیقات پزشکی یا مطالعات بالینی کمی برای تأیید این موضوع وجود دارد.
