سخت ترین نوع رابطه ی کاری، ارتباط بخش خصوصی با دولتی است. این ارتباط به ناچار به وجود می آید، اگر بیمه و قانون کار این گره ارتباطی را نسازند؛ مالیات این رابطه را برقرار می کند. برای یک کسب و کار خصوصی بدترین حالت، داد وستد و ارائه خدمات با بخش دولتی است. در این حالت بخش خصوصی با ویژگی های مثل سرعت و چابکی در کار، تخصص و شادابی در نیروی انسانی و انعطاف در ساعات و روابط کاری، درگیر نهادی می شود کند؛ غیر متخصص، صلب و غیر شفاف در روابط .
نهاد دولتی اغلب در اخذ خدمات؛ بی حد و نصاب فراتر از قرارداد فی مابین توقع دارد و در زمان تسویه حساب بخش خصوصی را در گرداب حقوقی و قانونی متعددی می اندازد که سالم بیرون آمدن از این گرداب سخت است , در نتیجه در هنگام کار با بخش دولتی از ادارات گرفته تا دانشگاه ها( مخصوصا دانشگاه ها) یا بخش شبه دولتی مثل شهرداری، به نکات زیر توجه کنید:
1- هر چقدر قرار داد را محکم ببندید؛ یادتان باشد وظایف شما سنگین تر از قرارداد است و از آن سو تعهدات بخش دولتی باد هواست.
2-قیمت ها را حداقل سه برابر قیمت واقعی اعلام کنید؛ شما دربرآوردهای مالی خود با کارفرمای دولتی فکر این نکات نبوده اید: شیرینی مدیر فعلی و مدیران آینده ؛ رشوه به کارمندان؛ وظایف نانوشته که اصولا بر عهده شما نیست، تاخیر در پرداخت که گاهی این تاخیر دو ساله است .
3- به پشتیبانی روز اول مدیر دولتی دلگرم نباشید؛ بعد از امضای قرارداد شما با خیل کارمندان تنبل و پرتوقع و رشوه گیر و در بهترین حالت سنگ انداز تنها خواهید ماند در ضمن مدیر هر لحظه ممکن است عوض شود.
4- حتما در پروژه استخوانی لای زخم بگذارید تا اولا تضمینی برای پرداخت تمام و کمال مبلغ قرارداد در دست داشته باشید و بعد ها هم بتوانید سیستم را بدوشید.
5- از همه مهمتر اگر کارآفرین سالمی هستید با بخش دولتی کار نکنید.
