یکی از مهمترین درخواست ها در یک ساختمان، ضدآب سازی است. ضدآب سازی دوام بسیاری از سطوح مختلف را در سازه بهبود می بخشد.
پاسارگاد عایق پارس – علاوه بر این، برای اطمینان از راحتی و ایمنی خانه یا محل کار پس از اتمام ساخت، باید از مواد ضد آب سازی استفاده شود. بنابراین، ایده آل ترین مواد و مصالح ضد آب سازی کدامند؟ کدام مصالح ضد آب سازی برای کدام قسمت از خانه باید استفاده شود؟ می توانید پاسخ این سوالات را در مقاله ما بیابید.
**قبل از اینکه پاسخی برای این سوال پیدا کنیم که مصالح ضد آب سازی چیست، باید معنای عایق آب را از خود بپرسیم.
ضد آب سازی فرآیندی است که در آن یک شی یا سازه ضد آب یا مقاوم در برابر نفوذ آب می شود. به لطف این فرآیند، مواد یا ساختار عایق شده تحت تأثیر آب قرار نمی گیرند یا در شرایط مشخص در برابر نفوذ آب مقاومت می‌کنند. چنین اقلامی ممکن است در محیط های مرطوب یا در اعماق مشخص استفاده شوند. گاهی برای افزایش راحتی ساختمان ها در سطوحی مانند بالکن یا انباری که تصور می شود با آب در تماس هستند استفاده می شود. این سوال که مواد و مصالح مناسب عایق سازی چیست، باید متناسب با منطقه مورد استفاده ارائه شود.
ضد آب سازی در ساختمان ها عبارت است از ایجاد یک مانع نفوذ ناپذیر بر روی سطوح پی، سقف، دیوارها و سایر عناصر سازه ای برای جلوگیری از عبور آب از این سطوح. سطوح ساختمان در برابر آب مقاوم بوده و گاهی ضد آب هستند.
به عبارت دیگر، ضد آب سازی یک اقدام حفاظتی است که یک سطح را در برابر آب مقاوم می کند یا از نفوذ ناخواسته مایعات تحت سایر نیروهای خارجی مانند فشار هیدرواستاتیک و مویرگی جلوگیری می کند. این فرآیندی است که امکان نصب یک سیستم پیوسته با استفاده از غشاهای الاستیک و بادوام را فراهم می کند. این تکنیکی است که در صنایع ساختمانی و طراحی برای کاهش اثر نفوذ مایع بر سیستم ها استفاده می شود. عایق گذاری باعث افزایش دوام سطوح بتنی در ساختمان می شود.
?
روش های ضد آب سازی در مناطق روستایی و شهری متفاوت است. بنابراین پاسخ به این سوال که مصالح ایده آل ضد آب سازی کدامند نیز در مناطق روستایی و شهری تغییر می کند.
از آنجایی که مناطق روستایی یکنواخت هستند و کمتر از مواد و مصالح مختلف استفاده می شود، سبک‌های معماری خاصی می‌تواند رخ دهد که نمونه‌ای از مشکلات طبیعی منطقه است. استفاده از مواد طبیعی و محلی در دسترس، حذف سایش و پارگی از ساختار را به یک کار بسیار معمولی و محدود تبدیل می کند. کار در سطح عمومی انجام می شود تا به مشکلاتی که پیش می آید رسیدگی شود.
در مناطق شهری گوشه و کنارهای مختلفی وجود دارد. تغییرات کلان اقلیمی، آلودگی بیش از حد، استفاده بیش از حد از خاک، کمبود فضای سبز، استفاده بیش از حد از گازهای گلخانه ای و جاده ها از مهم ترین عوامل شرایط آب و هوایی هستند که فرآیند ضد آب سازی مناطق شهری را تحت تأثیر قرار می دهند. این واقعیت به این معنی است که این ماده به دلیل ضعیف شدن، تغییرات شدید در ترکیب و ترک خوردگی می تواند در برابر نوسانات دمایی بالا مقاومت کند. با این حال، در اغلب ساخت و سازها، مواد و روش ها پیشرفته هستند و بنابراین کنترل و بهبود آن آسان است.
?
یکی از دلایلی که از خود می پرسید مواد و مصالح ضد آب سازی چیست این است که می توانید از این مواد در ساخت و سازها بهره مند شوید. در این صورت باید به نحوه اعمال عایق رطوبتی در سازه ها دقت کرد.
کاربردهای ساختمانی یکی از حوزه هایی است که عایق کاری در آن رایج است. ضد آب سازی از طریق استفاده از غشاها و پوشش‌ها (مانند ایزوگام) برای حفظ ساختار، محتوا و یکپارچگی ساختاری حاصل می‌شود.
برای پاسخ درست به این سوال که مواد و مصالح ضد آب سازی چیست، ابتدا باید دلیل این نیاز را درک کنیم. هر ساختمان در صورتی که به درستی نگهداری نشود در معرض تخریب قرار می گیرد. به این ترتیب برخی از عوامل طبیعی مانند هوا، آب، وضعیت اقلیمی، باد و رطوبت قابل کنترل می شود. اگر سازه ای در برابر آب محافظت نشود، ممکن است با مشکلاتی مانند فرسودگی یا آسیب به سازه از فونداسیون تا گچ مواجه شود. ساختمان ها باید در برابر علل زیر، در مقابل آب عایق بندی شوند:
ضد آب سازی ساختمان فرآیندی است که برای جلوگیری از ورود آب به داخل ساختمان طراحی شده. به طور کلی، اقدامات ضد آب سازی گسترده ای برای کنترل رطوبت ساختمان در طول ساخت و ساز اضافه می شود و همچنین می توان ضد آب سازی را پس از ساخت ساختمان یا زمانی که به عنوان بخشی از فرآیند بهسازی یا نوسازی ساختمان به وجود آمد، انجام داد.
?
به منظور جلوگیری از نشت آب و تجمع آب، ضد آب سازی به صورت لایه ای در بالای سازه با حفظ ویژگی های تنفسی آن انجام می شود. در داخل، محتوای آب موجود در سازه را حذف می کند و از بیرون یک ساختار محافظ در اطراف خود ایجاد می کند. به طور معمول، سیستم ضد آب سازی ساختمان با ایجاد تعداد زیادی موانع ساخته می شود تا آب نتواند وارد ساختمان شود.
توسعه این لایه های چندگانه ساختاری را در اطراف ساختمان با مصالح و تکنیک های داخل آن تشکیل می دهد. این سازه را می توان با جلوگیری از خروج گرمای بیش از حد به بیرون، به عنوان یک ملک پایدار یا اقدامی برای تبدیل آن به ساختمان سبز در نظر گرفت. این کار را می توان با اعمال انواع رنگ ها، پوشش ها و سایر مواد پوششی که به ایجاد انتقال بین دمای خارجی و داخلی کمک می کند، انجام داد.
حداقل تفاوت بین دمای داخلی و خارجی ساختمان باعث بروز علائم سایش کمتر و محافظت از سازه می شود. این امر به گونه ای صورت می گیرد که اثر انقباض یا انبساط در ترکیب مواد مختلف ساختمان با تطبیق یا یکسان سازی دمای اتاق و دمای بیرون کاهش می یابد.
این موضوع فشار روی سیستم ضد آب سازی و سایر فرآیندهایی را که ساکنان دوست دارند برای قابل سکونت کردن دمای اتاق استفاده کنند، کاهش می دهد. این کاهش را می توان به مصرف برق، مصرف آب آشامیدنی و سایر صرفه جویی در مصرف منابع نسبت داد که باعث می شود ساختمان سازگارتر با محیط زیست باشد.
یکی از اصلی ترین قسمت هایی که ضد آب سازی در ساخت و سازها روی آن اعمال می شود، اسکلت اصلی ساختمان است. این کار قاب اصلی ساختمان و سقف ساختمان را پوشش می دهد. از ساختمان در برابر باران، برف و یخبندان محافظت می کند. مصالح پشت بام معمولاً برای تخلیه آب از یک ضد آب طراحی می شوند.
در برخی موارد آنها همچنین مجهز به دفاع از ساختمان در برابر یخ زدگی هستند. به همین دلیل هم موقعیت جغرافیایی کلی خانه و هم نمای خانه در این عملکرد، عناصر بسیار مهمی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند. به عنوان مثال، اگر خانه در منطقه ای است که بارندگی دائمی دارد، سقف آن باید مطابق با آن طراحی شود. پاسخ به این سوال که بهترین مصالح ضد آب سازی برای سقف چیست، ارتباط مستقیمی با این ویژگی ها دارد. مطالعات امکان سنجی باید توسط کارشناسان انجام شود و افرادی که ساخت و ساز را انجام می دهند باید بر اساس آن هدایت شوند.
?
اگر به دنبال پاسخی برای این سوال هستید که مصالح ضد آب سازی چیست، باید با توجه به ویژگی های منطقه ای که می خواهید عایق رطوبتی را اعمال کنید راهنمایی شوید. مصالح ضد آب سازی مورد استفاده برای سقف و مصالح ضد آب سازی برای دیوار یکسان نخواهند بود. این به این دلیل است که میزان آبی که این سطوح در معرض آن قرار دارند متفاوت است. دیوارها همچنین باید دارای موانع بخار یا موانع هوا نیز باشند.
گاهی اوقات ممکن است هنگام ضد آب کردن دیوارهای برخی از خانه ها با مواد مناسب، مشکلات رطوبتی ایجاد شود. این ممکن است به این دلیل باشد که یک ماده مناسب برای عایق رطوبتی انتخاب نشده است. در چنین مواقعی پاسخ به این سوال که مصالح ضد آب سازی چیست اهمیت بیشتری پیدا می کند. عایق رطوبتی یکی دیگر از جنبه های ضد آب سازی است. دیوارهای سنگکاری برای جلوگیری از افزایش نم با شیوه مقاوم در برابر رطوبت ساخته شده اند و بتن در فوندانسون ها توسط یک پوشش مایع غشای ضدآب سازی زیرزمین ضد آب می شود. به این ترتیب، مشکل رطوبت وجود نخواهد داشت.
فضای دیگری که نیاز به ضد آب سازی ویژه دارد، تراس و بالکن است.
هنگام انتخاب مواد ضد آب سازی برای بالکن و تراس باید به چند نکته توجه کرد. اولین مورد تأثیر انبساط و انقباض بر سیستم های ضد آب سازی سقف ها و تراس ها است. تراس به طور مداوم با نوسانات دما تحریک می کند و به سیستم های عایق آب فشار وارد می کند.
یکی از دلایل اصلی خرابی سیستم تراس ضد آب، جابجایی زیرلایه ها است که فشار زیادی به غشاها وارد می کند و باعث از کار افتادن سیستم می شود. برای جلوگیری از این امر، استفاده از غشای ضد آب سازی مناسب، زهکشی مناسب شیب و مصالح ساختمانی مناسب ضروری است.
?
مصالح ایده آل ضد آب سازی برای یک مکان چیست؟ برای پاسخ محکم به این سوال، باید نگاهی دقیق تر به مصالخ ضد آب سازی بیندازیم.
بیایید با یکی از پاسخ های سنتی به این سوال که مصالح ضد آب سازی چیست شروع کنیم، ضدآب سازی بر پایه سیمان ساده ترین روش ضد آب کردن در ساخت و ساز است. مواد ضدآب سازی بر پایه سیمان به راحتی از تامین کنندگان مختلف در دسترس هستند و به راحتی مخلوط و اعمال می شود.
این روش اغلب در مناطق مرطوب خانگی مانند حمام و توالت استفاده می شود. این روش معمولاً یک نوع ضد آب سازی کاملاً یا نیمه انعطاف پذیر است. در مناطقی که نور خورشید و شرایط آب و هوایی را دریافت نمی کنند استفاده می شود.
ضدآب سازی بر پایه سیمان در سازه های زیر استفاده می شود:
در این مناطق از ضد آب سازی بر پایه سیمان استفاده می شود.
روش غشای ضد آب سازی مایع یک لایه نازک است که عموماً از یک لایه پرایمر و دو لایه پوشش رویی با اسپری، غلتک یا ماله استفاده می شود. انعطاف پذیری بیشتری نسبت به انواع ضد آب سازی مبتنی بر سیمان دارد. بنابراین امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
بنابراین، چگونه می توان از روش غشای ضد آب سازی مایع استفاده کرد؟ خواص کشیدگی پوشش می تواند تا ۲۰۰۰٪ برسد. دوام پوشش ضد آب بستگی به نوع پلیمری دارد که سازنده در ساخت عایق رطوبتی مایع استفاده می کند.
غشای ضد آب سازی مایع ممکن است یک غشای مایع با اسپری باشد که از آسفالت اصلاح شده پلیمری ساخته شده است. کیفیت های مختلف غشاهای اکریلیک مایع، هیبرید یا پلی اورتان برای پر کردن، نورد کردن یا پاشش نیز از تولید کنندگان مختلف موجود است.
پوشش قیری نوعی پوشش است که برای ضدآب سازی و پوشش محافظ انعطاف پذیر مطابق با درجه فرمولاسیون و پلیمریزاسیون استفاده می شود. انعطاف پذیری و محافظت در برابر آب می تواند تحت تأثیر نوع پلیمری و همچنین تقویت فیبر باشد.
پوشش قیری را پوشش آسفالتی نیز می گویند. رایج ترین کاربردهای پوشش های قیری شامل نواحی زیر کف است . این یک پوشش محافظ عالی و مواد ضد آب سازی بر روی سطوحی مانند فوندانسیون های بتنی است.
پوشش قیری از مواد پایه قیر ساخته شده و برای قرار گرفتن در معرض نور خورشید مناسب نیست. مگر اینکه با مواد انعطاف‌پذیرتری مانند پلی اورتان یا پلیمر اکریلیک اصلاح شود، در غیر این صورت، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نور خورشید آن را بسیار شکننده می‌کند.
انعطاف پذیری محصولات نهایی همیشه به محتوای جامد پلیمر اضافه شده بستگی دارد.
ضدآب سازی قیری به دلیل عملکرد ثابت شده آن روشی محبوب است که در سقف های کم شیب مورد استفاده قرار می گیرد. این یک غشای ضد آب سازی قیری و یک غشای خود چسبنده است.
علاوه بر ترکیبات خود چسبنده، آسفالت، پلیمرها و پرکننده‌ها، رزین‌ها و روغن‌های خاصی را می‌توان برای بهبود خواص چسب اضافه کرد. از آنجایی که خواص چسبندگی غشا با گذشت زمان کاهش می یابد، نوع خود چسب دوام ضعیفی دارد.
روش ضدآب سازی با غشای مایع پلی یورتان برای مناطق مسطح سقف و در معرض شرایط آب و هوایی استفاده می شود. این روش آب بندی در مقایسه با روش های دیگر گران است.
غشای پلی یورتان مایع می تواند انعطاف پذیری بیشتری ایجاد کند، پلی یورتان به رطوبت موجود بسیار حساس است، بنابراین هنگام ارزیابی رطوبت دال بتنی قبل از اجرا باید دقت زیادی داشت، در غیر این صورت ممکن است غشاها به مرور زمان کنده شوند یا بچسبند.
