انبوه ساز یک فرد قانونی یا واقعی است که دارای مجوز ساخت و ساز انبوه ساختمانی است. از سوی دیگر تعاریف نادرستی در میان سازندگان ساختمان وجود دارد! در ایران انبوه سازها به اشتباه به عنوان افراد یا شرکت هایی در نظر گرفته می شوند که فرایندهای ساخت و ساز را با بلوک های ساختمانی متعدد و بسیار زیاد به انجام می رسانند، اما انبوه سازی اثری است که میزان حجم آن به گونه ای است که فناوری های جدیدی را در صنعت ساخت و ساز ایجاد می کند.
بر اساس تعریف قانون نظام مهندسی و قانون کنترل ساختمان های مصوب ۱۳۷۴ در مجلس شورای اسلامی: «انبوه سازها به افراد حقیقی و یا به افراد حقوقی گفته می شود که توانایی مدیریت، به عهده گرفتن مسئولیت و ایجاد پروژه ها، توانایی تأمین و جذب سرمایه، مدیریت تولید و عرضه مسکن و ساختمان ها را با استفاده از فناوری های جدید صنعت ساختمان و در چارچوب مقررات ملی ساختمان و سایر قوانین مرتبط دارند
بر اساس تعریف قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان های مصوب ۱۳۷۴ مجلس شورای اسلامی: «انبوه سازها به افراد حقیقی و حقوقی گفته می شود که توانایی مدیریت کردن و به عهده گرفتن مسئولیت و همینطور ایجاد پروژه ها، توانایی تأمین و جذب سرمایه، مدیریت تولید و عرضه مسکن و ساختمان ها را با استفاده از فناوری های جدید صنعت ساختمان و در چارچوب مقررات ملی ساختمان و سایر قوانین مرتبط ، دارند.
شرکت‌های مختلف برای دریافت پروانه اشتغال ، به جهت ورود به انبوه سازی باید حتماً شرایط زیر را دارا باشند:
ثبت شرکت در اداره ثبت و مالکیت صنعتی (ارائه آگهی تأسیس شرکت در روزنامه‌های رسمی کشور و داشتن اساسنامه که انجام یکی یا تمامی خدمات مربوط به انبوه ساز در آن آمده باشد.)
در اینکه یک شرکت یا شخصیت حقوقی ، می‌تواند به عنوان انبوه ساز در زمینه مسکن فعالیت کند، شکی نیست اما اشخاص حقیقی نیز امکان فعالیت در این حوزه را دارند. شرایطی که لازم است یک فرد با دریافت پروانه کار در زمینه انبوه سازی مسکن مشغول به فعالیت شود شامل موارد زیر است:
صلاحیت انبوه ساز با استفاده از میزان دریافت امتیاز مشخص می‌شود. موارد امتیازدهی به شرح زیر هستند:
انبوه ساز باید نکات زیر را در مورد حدود صلاحیت خود در نظر بگیرد:
منابع :
