برای برنامه نویسی در بیشتر زبان ها، شما نیاز به یک محیط نرم افزاری به نام IDE یا "محیط مجتمع توسعه" دارید. رایج ترین IDE برای توسعه اندروید Android Studio است، که به طور مستقیم از گوگل ارائه شده است. شما می توانید آن را از این لینک دریافت کنید.
یک IDE چیزی است که به شما UI اصلی را ارائه می دهد تا کد را در آن وارد کنید (طبیعتاً نمی توانید شروع به نوشتن در دفترچه یادداشت و یا تایپ در Notepad نمایید). این محیط نکاتی را که شما اشتباه می کنید نشان می دهد، پیشنهادات را ارائه می دهد و به شما اجازه می دهد تا کارهای خود را به راحتی انجام دهید و آزمایش کنید. این محیط همچنین فایل هایی را که نیاز دارید ایجاد می کند، طرح های پایه ای را ارائه می دهد و به طور کلی باعث صرفه جویی زیادی در زمان و تلاش شماست.
در مورد اندروید استودیو مهمترین ویژگی این است که به طور خاص برای برنامه نویسی و توسعه برنامه نویسی اندروید طراحی شده است (بر خلاف دومین گزینه محبوب یعنی Eclipse). این در واقع بدان معنی است که هنگامی که شما نرم افزار را دانلود می کنید، همه جزئیات ملزومش را نیز دریافت خواهید کرد، از قبیلAndroid SDK (مجموعه ابزارهای لازم از جمله خود پلت فرم اندروید) وAndroid Virtual Device که شبیه ساز بوده و می توانید برنامه هایتان را با آن آزمایش کنید. هنگام نصب مطمئن شوید که تیک ها را به منظور تایید این که این اجزاء اضافی را می خواهید، فعال کرده اید. البته بعداً می توانید آنها را به صورت دستی اضافه کنید، اما این کار دردسر بیشتری دارد.
همانطور که اشاره شد، بعضی از گزینه ها هم به جای Android Studio وجود دارد. Eclipse یک IDE قدیمی تر است که می تواند برای توسعه سایر موارد (مانند برنامه های iOS) مورد استفاده قرار گیرد و به طور کلی انعطاف پذیرتر است. این برای شروع کار مبتدی ها، بیش از حد مشکل به نظر می رسد و چندان برای تازه کارها مانوس نیست. یکی دیگر از گزینه ها Basic4Android است. Basic4Android یک IDE است که به شما اجازه می دهد کد برنامه های اندروید را با زبان برنامه نویسی BASIC بنویسید. این امر باعث می شود که همه چیز به سادگی و به روش های دیگری نیز گسترش پیدا کند و بر پیشرفت سریع تمرکز دارد.
گزینه های دیگر نیز وجود دارد، مانند Unity3D و بسیاری برنامه های متعدد دیگر، که هر کدام دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند که بسته به آنچه که در حال برنامه ریزی برای ساختن آن هستید، ممکن است به کارتان بیاید. به هر حال، به خاطر ساده بودن، ما روی Android Studio متمرکز هستیم؛ زیرا این روش اصلی برای ساخت و طراحی اپلیکیشن های اساسی و تقریباً استاندارد، در این صنعت است. اگر فکر می کنید که ممکن است روزی تجارتتان را بفروشید، اگر می خواهید خود را انعطاف پذیر تر کرده و کنترل دقیق تری روی آن داشته باشید یا اگر مایل به تبدیل شدن به یک توسعه دهنده حرفه ای اپلیکیشن موبایل هستید، به این ابزار نیاز دارید.
خوب، خلاصه، ما اکنون Android Studio را دانلود و نصب کرده ایم. اما، آن را اجرا نکنید تا گام دوم را بخوانید ! تا کنون همه چیز خوب است، اما دگر چه چیزی باید بدانیم؟
تا همین جا که شما Android Studio را نصب کرده اید، اولین گام جدی برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس را برداشته اید ! بسیاری از مردم فقط تا اینجا پیش می آیند و بعد از چندین ماه که این نرم افزار را در کامپیوتر خود نصب می کنند، هر بار که آن را در منوی شروع می بینند، احساس گناه می کنند. در نهایت آنها بنا به هر دلیلی آن را حذف کرده و به همین ترتیب تمام قضیه متاسفانه به پایان می رسد. شما مانند آنها نباشید. اکنون زمان برخی اقدامات مثبت بیشتر است!
قبل از اینکه شروع به کار کنید، برای اینکه بتوانید از Android Studio استفاده کنید، باید جاوا را روی دستگاه خود نصب کنید. به طور خاص، شما نیاز به نصب برنامه توسعه جاوا (JDK) دارید. در واقع جاوا زبان برنامه نویسی ای است که شما برای ساخت برنامه های خود از آن استفاده می کنید. لذا باید JDK را نصب کنید تا اندروید استودیو بتواند کد شما را تفسیر و کامپایل کند (کامپایل کردن به معنی تبدیل کد به چیزی است که برای CPU قابل درک است،ریعنی زبان ماشین). شما برنامه توسعه جاوا را می توانید از این لینک دریافت کنید. فقط کافی است دانلود کرده و دستورالعمل های نصب را دنبال کنید.
حالا شما می توانید بر روی اندروید استودیو کلیک کنید تا آن را راه اندازی کنید. هنگامی که آن باز می شود، با یک منو روبرو می شوید که در آن می توانید شروع به کار کرده و یا برخی از گزینه ها را پیکربندی کنید. چیز فوق العاده این است که همه چیز برای شما در این مرحله آماده استفاده است، اگرچه ممکن است بخواهید کمی بیشتر با مدیریتSDK (Configure > SDK Manager) آشنا شوید، چیزی که در آن شما SDK خود را برای پشتیبانی از نسخه های جدیدتر و همچنین دانلود چیزهایی مانند نمونه کدها یا پشتیبانی از Google Glass خواهید داشت. اما اگر اندروید استودیو می گوید چیزی را از دست خواهید داد، اکنون نگران نباشید، چرا که احتمالاً جایی در آینده باید برای پیدا کردن آن قدم بردارید.
بنابراین، هنگامی که از Android Studio برای ایجاد برنامه های خود استفاده می کنید، سه چیز اصلی وجود دارد :
♦خود اندروید استودیو که یک IDE است و برای شما یک رابط کاربری خوب برنامه نویسی فراهم می کند.
♦کدی که در جاوا نوشته اید و لحظاتی قبل نصب کرده اید.
♦ و SDK که شما از طریق کد جاوای خود و به منظور انجام کارهای نوع اندروید، به آن دسترسی خواهید داشت.
اگر همه اینها برایتان کمی پیچیده و دشوار است، خوب، شما در این راه تازه کار هستید.
هنگامی که نمونه های خود را نصب کرده اید، می توانید به اولین صفحه ای که در هنگام اجرای اندروید استودیو مشاهده کردید، بازگردید. حالا باید Start a new Android Studio Project را انتخاب کنید. جایی که در نهایت شروع همه چیز از آن اتفاق می افتد!
نامی را که برای برنامه خود انتخاب کرده اید و دامنه شرکت خود را وارد کنید. این عناصربه طور توام، برای ایجاد نام بسته شما با فرمت زیر استفاده می شود :
com.companyname.appname
این بسته، حاوی فایل کامپایل شده یا APK (‘Android Package File’) خواهد بود که شما در نهایت در فروشگاه Google Play آپلود خواهید کرد. راه هایی وجود دارد که مردم می توانند در نهایت این را ببینند، بنابراین اگر شما در حال برنامه ریزی برای ساخت چیزی هستید که در نهایت قصد انتشارش را دارید، سعی کنید از استفاده از کلمات نامناسب و غیر رسمی، اجتناب کنید.
آخرین فیلدی که باید وارد کنید، دایرکتوری ای است که در آن می خواهید تمامی فایل های مربوط به برنامه خود را ذخیره کنید. ذخیره در DropBox از این جهت که همواره مطمئن هستید که همیشه یک نسخه پشتیبان از کد دارید، بهتر است. دوباره روی Next کلیک کنید و... .
بعداً باید تصمیم بگیرید که برنامه شما برای کدام نوع دستگاه در حال توسعه است و در این صورت ما با گزینه تلفن و تبلت شروع خواهیم کرد. گزینه های دیگر Tv، Wear و Glass است. البته خوب است اگر بخواهید در آینده برای چندین پلتفرم توسعه یابید و این یکی از شگفتیهای اندروید است، اما ما فعلاً با چیزی ساده تر شروع می کنیم.
انتخاب دیگری که باید در این مرحله انجام دهید، حداقل SDK است. این پایین ترین نسخه اندروید است که باید از آن استفاده کنید. اما چرا نباید آخرین نسخه آندروید را در اینجا وارد کنید؟ خب، چون تعداد کمی از افراد در هر لحظه، آخرین نسخه موجود اندروید را بر روی دستگاه خود به صورت نصب شده دارند. شما لازم است از گوشی هایی که هنوز نسخه های قدیمی تر را اجرا می کنند پشتیبانی کنید تا بتوانند بیشترین مخاطب ممکن را پیدا کنید، مخصوصاً در خارج از کشور.
خوب، پس با این توجیه چرا فقط با آندروید 1.1 کار نمی کنیم؟ زیرا البته جدا از اینکه دیگر نمی توانید این کار را انجام دهید و Froyo قدیمی ترین نسخه ای است که اجازه دارید با آن کار کنید (2.2)، می توانید از نصب ویژگی های جدید فانتزی در آخرین به روز رسانی ها، جلوگیری نمایید.
بهترین کار در این مرحله این است که با گزینه های پیش فرض جلو بروید، پس این قسمت ها را همانگونه که هستند، رها کنید. در صفحه بعد، به شما این امکان داده می شود تا انتخاب کنید که برنامه شما در شروع، چگونه به نظر برسد. این مورد، نگاه و دیدگاه "ماژول فعالیت" اصلی شماست که اساساً صفحه اصلی برنامه شما می باشد. به برخی از این قالب ها نیز فکر کنید، مانند اینکه آیا می خواهید عنوان برنامه خود را در بالای صفحه قرار دهید یا از UI خود می خواهید تا کل صفحه نمایش را پر کند؟ آیا می خواهید از برخی از عناصر آماده و طراحی شده استفاده کنید؟ آیا برنامه شما عمدتاً از Google Maps استفاده می کند (چندان به اینجا نروید، موارد با خدمات Google Play پیچیده تر می شوند) و ... .
در نظر داشته باشید که یک برنامه می تواند فعالیتهای متعددی داشته باشد که مانند صفحات جداگانه در یک وب سایت عمل می کنند. به عنوان مثال شما ممکن است یک بخش "تنظیمات" و یک فعالیت "اصلی" داشته باشید. بنابراین هر فعالیت یک برنامه مستقل نیست، اما یک صفحه مستقل از برنامه شماست.
هرچند برای اولین برنامه، احتمالاً بهترین کار، ایجاد چیزی بسیار ساده است که فقط یک فعالیت اصلی را نشان دهد. ‘Basic Activity’ را انتخاب کنید تا چیزها را به ساده ترین شکل ممکن و همه منظوره نگه دارید، این اکنون برنامه شماست. دوباره روی Next کلیک کنید تا چند گزینه آخر را نیز طی کنید.
اکنون شما می توانید برای فعالیت و طرحتان، نام انتخاب کنید. اگر ‘Basic Activity’ را انتخاب کرده اید، گزینه عنوان و نام «menu_resource» را خواهید داشت. نام فعالیت این است که چگونه شما در کد خود به فعالیت های خود مراجعه می کنید، بنابراین انتخاب آن باید منطقی و خلاقانه باشد (که یک توصیه خوب برای برنامه نویسی به طور کلی است و نه فقط اندروید) مانند 'MainActivity' .
همین طور، نام طرح بندی (Layout)، یک فایل را تبیین می کند که شامل نوع طرح فعالیت است. این یک قطعه جداگانه از کد است که با کد اصلی فعالیت، تعریف می شود تا تعریف کند که عناصری مانند تصاویر و منوها کجا باشند و از چه فونت هایی استفاده شود. این در واقع زبان جاوا نیست بلکه صرفاً جهت اطلاع بدانید که XML یا Extensible Markup Language است.
برای هر کسی که دارای پس زمینه در توسعه وب است، باید گفت کهXML مانند HTML یا CSS در صفحات وب عمل می کند. در ضمن، کد جاوا برای این فعالیت چیزی است مانند اینکه در وب وقتی روی عناصر روی صفحه کلیک شود، چه اتفاقی بیفتد و ... . خوب است که نام پیش فرض را در اینجا از 'activity_main' تغییر ندهید. در نهایت، یک نام برای منو و عنوان را انتخاب کنید. برای عنوان چیزی خوب انتخاب کنید، زیرا کاربران شما در برخی مواقع می توانند این را ببینند. روی Next کلیک کنید ... و حالا شما می توانید برنامه خود را ببینید !
برنامه خالی، بی فایده و ... و همه چیز فقط در حد شروع ! حال می بینید که چرا مردم دست می کشند؟ اما ما واقعاً می توانیم آن حس را با مرحله های بسیار اساسی زیر تغییر دهیم :
♦دانلود و نصب اندروید استودیو، مطمئن شوید که شامل SDK نیز هست
♦جاوا SDK را نصب کنید
♦یک پروژه جدید و جزئیات اساسی آن را انتخاب کنید
بنابراین واقعاً بد نیست ... و به یاد داشته باشید: هنگامی که همه اینها را یک بار انجام داده اید، می توانید آن را برای همیشه فراموش کنید و تمرکز خود را بر چیزهای سرگرم کننده تری مانند ایجاد برنامه ها بگذارید. پس، مرحله بعد مرحله مهمی است.
هنگامی که برنامه شما باز می شود، شما باید یک درخت دایرکتوری در سمت چپ با تمام فایل ها و پوشه های مختلف که برنامه شما را تشکیل می دهند و یک تصویر از یک گوشی با نمایش "Hello World!" در مرکز آن، ببینید.
(یک برنامه پایه ای که "Hello World" را نمایش می دهد همان چیزی است که در بسیاری از برنامه نویسان جدید که برای اولین بار یک زبان جدید را یاد می گیرند، عرف شده است. Android Studio پیشدستی کرده و خودش این کار را برای شما انجام می دهد).
شما ممکن است متوجه شوید که تب باز در بالای صفحه، activity_main.xml است، این همان چیزی است که یک گوشی بزرگ در صفحه نمایش خود، نشان می دهد. شما احتمالاً به یاد دارید که activity_main.xml کد XML است که دستورالعمل های طرح بندی برای فعالیت اصلی شما را تعریف می کند.
اگر هنگام شروع پروژه خود، ‘Basic Activity’ را انتخاب کردید، یک فایل XML دیگر نیز به نام 'content_main.xml' خواهید دید. در اکثر موارد، این دو کار مشابهی دارند، اما acitvity_main.xml حاوی طرح اولیه ای است که Android Studio برای شما در هنگام انتخاب ‘Basic Activity’ ایجاد کرده است. چیزهایی که می خواهید ویرایش کنید در content_main.xml است، بنابراین آن را باز کنید و در مورد آن نگران نباشید.
اگر این چیزی نیست که برای شروع باید باز کنید، از دایرکتوری سمت چپ برای باز کردن آن با انتخاب : app > res > content_main.xml استفاده کنید.
طرح (Layout)
اندروید استودیو در اینجا خود کدXML را نشان نمی دهد، بلکه به عنوان یک نمایش از طرح، بر روی صفحه نمایش ظاهر می شود. این یک ویرایشگر ویژوال و کمی شبیه Dreamweaver برای طراحی وب است و زندگی ما برنامه نویسان را کمی ساده تر می کند !!
شما همچنین یک دسته از گزینه هایی به نام " widgets" پایین سمت چپ دارید که می توانید به برنامه خود اضافه کنید. اینها چیزهای اساسی برنامه شماست؛ به عنوان مثال، اگر شما می خواهید یک دکمه OK را به «فعالیت» خود اعمال کنید، می توانید به سادگی آن را روی صفحه نمایش بکشید و هر جا که دوست دارید، قرار دهید. مثلاً می توانید دکمه "OK" را درست زیر "Hello World" رها کنید.
چیز دیگری که پیدا می کنید این است که میتوانید بر روی هر یک از این عناصر کلیک کنید تا متن و شناسه (ID) را تغییر دهید. منظور از شناسه این است که چگونه در کد جاوا به هر کدام از عناصر اشاره می کنید (که "View" نام دارد)، در حالی که متن، البته، همان چیزی است که شما به کاربر نمایش می دهید.
می خواهید عبارت Hello World را حذف کنید و متن روی دکمه را به Helloتبدیل کنید؟ به همین ترتیب، باید'id' دکمه را به مثلاً 'button1' تغییر دهید.
اکنون می توانید یک برنامه کوچک بنویسید ... همچنین توجه داشته باشید که هنگامی که یک view را انتخاب می کنید، گزینه هایی در پایین سمت راست برای تغییر رنگ و اندازه متن و غیره دریافت می کنید. اگر می خواهید قیافه دکمه را تغییر دهید، با این متغیرها بازی کنید.
حالا MainActivity.java را باز کنید. تب در بالای صفحه قرار دارد و اگر نیست، آن را در مسیر زیر پیدا کنید : App > Java.
این کد است که رفتار برنامه شما را تعریف می کند. در این مرحله یک کد گذرا بنویسید :
این درست زیر یک براکت بسته { و دقیقاً قبل از عبارات “@Override, Public Boolean” ظاهر می شود. یعنی باید این گونه باشد :
همه اینها چه معنایی میدهد؟ خوب، اساساً، هر چیزی که بعد از "void button" ظاهر می شود، زمانی انجام می شود که کسی روی دکمه کلیک کند. سپس دکمه را با کد “Button button1 = (Button) v;” پیدا کرده و متن را تغییر می دهیم.
البته راه های دیگری نیز وجود دارد که می توانید به همان هدف دست یابید، اما این روش، کار را خوب و ساده انجام می دهد و در نتیجه آسان است.
در بالای صفحه کلمه "import ..." دیده می شود. روی آن کلیک کنید تا کامل باز شود و مطمئن شوید که در جایی خط "import android.widget.Button" وجود دارد. این باید زمانی که شما آخرین بیت را تایپ کردید، خودش ظاهر شود (Android Studio هوشمند است)، اما اگر نبود، میتوانید آن را خودتان اضافه کنید.
توجه کنید که وقتی خطوط به پایان می رسد، ";" را درج کنید. این در قالب بندی اولیه جاوا تعریف شده است و اگر شما آن را فراموش کنید، یک پیغام خطا ظاهر می شود.
حالا به content_main.xml خود بازگردید و روی دکمه کلیک کنید. در گوشه سمت راست، جایی که پارامترهای خود را برای دکمه می بینید، باید بتوانید گزینه ای با نام پیدا کنید. بر روی این کلیک کرده و سپس خط « » را از منوی کشویی، انتخاب کنید.در قبال آنچه که انجام می دهید، به اندروید استودیو تفهیم شده است که می خواهید این قسمت کد را با دکمه ای که ایجاد کرده اید، مرتبط سازید (زیرا در آینده به تعداد زیادی دکمه اضافه خواهید کرد).
اکنون همه چیزی که باید انجام شود این است که برنامه ای که نوشته اید، اجرا شود. دربالا بر روی "run" بروید و سپس "run app" را از منوی کشویی انتخاب کنید. شما باید AVD خود (دستگاه اندرویدی مجازی) را نصب کرده باشید، اما اگر نباشد، می توانید از مسیر زیر بروید :
tools > Android > AVD Manager > + Create Virtual Device
فراموش نکنید که همچنین باید یک نسخه اندروید را بر روی دستگاه نصب کنید.
مراحل را دنبال کنید تا شبیه ساز، برنامه شما را اجرا کند. صبور باشید، گاهی اوقات ممکن است بارگیری طول بکشد. اگر آن هیچگاه بارگذاری نشود، می توانید برنامه را به منظور ایجاد یک APK در نظر بگیرید. این را روی دستگاه اندرویدی خود کشیده و آن را نصب و اجرا کنید.
هنگامی که در نهایت بالا آمده و اجرا می شود، می توانید با این برنامه جالب، سرگرم شوید. آنچه شما باید پیدا کنید این است که وقتی روی دکمه کلیک می کنید، چه اتفاقی می افتد؟ آیا متن «Hello» ظاهر می شود؟
اگر این اتفاق نمی افتد ... چیزی اشتباه شده است. متن قرمز کد خود را دیده و موس را روی آن بگذارید تا پیشنهاداتی از آموزش Android Studio دریافت کنید.
در حال حاضر برنامه ما بسیار ساده ساخته شده است. دلیل شروع با این برنامه، این است که شما پایه برنامه نویسی را بیاموزید. شما یک کنش و یک واکنش را حس می کنید، فشار دادن بر روی یک دکمه و اتفاقی که در پی آن می افتد. برخی از متغیرها و ریاضیات را دخیل کنید، برخی از تصاویر زیبا و یک تابع مفید را اضافه کنید و این به اندازه کافی برای ایجاد یک برنامه بسیار اساسی، کافی است.
قدم بعدی چیست؟ خیلی چیزهای بیشتری برای یادگیری وجود دارد : ما به Android Manifest هنوز نگاهی نکرده ایم، ما در مورد keyign private صحبت نکرده ایم (و یا اینکه چقدر سرگرم کننده خواهد بود، اگر آن را از دست بدهید)، حتی برنامه lifecycle اندروید را مطالعه نکرده ایم. مسائل مربوط به پشتیبانی از اندازه های مختلف صفحه نمایش وجود دارد و ... .
متاسفانه، یک کتاب لازم است تا کل برنامه نویسی اندروید را به شما بیاموزد. البته این یک روش خوب برای شروع است : یک کتاب بخرید !
اما مهمتر این است که فقط بازی کنید و چیزها را امتحان نمایید. به فکر برنامه ای برای تغییر جهان نباشید، در عوض، تمرکز بر روی ساختن چیزی ساده و صریح داشته باشید. سعی کنید متن طرح را تغییر دهید و سعی کنید با اضافه کردن دکمه های بیشتر و قوانین بیشتر، برنامه مفیدتری ارائه کنید.
در نهایت، شما ممکن است به مواردی بر بخورید که نمیتوانید آن را خودتان بفهمید. مثلاً شاید شما بخواهید برای زمانی که کسی روی دکمه شما کلیک کند، یک صدا پخش کنید. این جایی است که یادگیری واقعی شروع می شود. اکنون همه چیزهایی که باید انجام دهید این است که در گوگل جستجو کنید: "نحوه پخش صدا در Android ".
شما یک دسته از پاسخ های پیچیده را پیدا خواهید کرد، اما در نهایت کسی پیدا می شود که پاسخی ساده را برای شما بیان کند. سپس آنچه شما انجام می دهید این است که کد را کپی می کنید و آن را در برنامه خود قرار می دهید و چندین تغییر دیگر را انجام می دهید.
به همین ترتیب، برخی از نمونه های کد موجود را از طریق اندروید استودیو امتحان کنید. ببینید که چگونه کار می کنند، سعی کنید چیزها را عوض کنید و فقط نتایج را تجربه کنید. اشتباهاتی پیش می آید و پیام های خطا ظاهر می شوند، اما در اکثر موارد، اگر شما فقط دستورالعمل ها و راهنماییها را دنبال کنید، رسیدگی و برطرف کردن آنها به اندازه کافی آسان است. این رویه، کاملاً روند یادگیری برنامه ها را تسهیل می کند. بسیاری از این روش به نوعی از مهندسی معکوس، تعبیر می کنند.
برای شروع، سپس فقط یک نمونه کد را که نزدیک به چیزی است که می سازید پیدا کنید و آن را تغییر دهید. هیچکس قادر به توضیح دادن همه موضوع به شما نیست و اگر همه چیز را برای یادگیری و آموزش مستقیم بگذارید، هرگز به جایی نخواهید رسید ! بنابراین، خود را با مساله درگیر کرده و وارد گود شوید. ابتدا پیچیده و ناامید کننده است اما در نهایت بسیار ارزشمند خواهد بود، ارزش و پاداشی فراتر از تلاش اولیه شما !
