این نوعی موسیقی است که توسط افرادی ایجاد شده است که در یک مکان خاص ساکن شده اند ، یا به خاطر صدای زیبای خود از طرف مردم خوانده نامیده شدند چنین موسیقی ردپای فرهنگ های محلی را در خود جای داده و نام آهنگسازان به طور کلی ناشناخته است.
موسیقی محلی ترکی بسیار معروف است زیرا ارزشهای متمایز فرهنگی همه تمدنهایی را که در آناتولی و سرزمینهای عثمانی زندگی کرده اند ، ترکیب کرده است. این یک ساختار منحصر به فرد که شامل اختلافات منطقه ای در زیر یک چتر است ، و ثروت و تنوعی را به وجود می آورد که به ندرت در هر جای دیگر جهان دیده می شود. با وجود آن تنوع گسترده از نظر ویژگی های منطقه ای ، موسیقی محلی ترک را می توان به طور گسترده در هفت گروه طبقه بندی کرد.
تعاریف
اصطلاحات موسیقی محلی، آهنگ محلی و رقص محلی را اکثرا در یکجا می شنویم. اینها اصطلاحات فولکلور است که در سال 1846 توسط ویلیام تامس، عتیقه فروش انگلیسی ، برای توصیف "سنت ها ، آداب و رسوم و خرافات طبقات مختلف اجتماعی" ابداع شد. این اصطلاح بیشتر از اصطلاح آلمانی volk گرفته شده است ، به معنای "مردم به طور کلی" که بیش از نیم قرن قبل توسط یوهان گوتفرید هردر روی موسیقی عامه پسند و ملی به کار رفته است. اگرچه قابل درک است که موسیقی محلی، موسیقی مردم است ( متعلق به مردم است.) ، اما ناظران تعریف دقیق تری را گریزناپذیر می دانند. برخی حتی موافق نیستند که از اصطلاح موسیقی محلی استفاده شود. موسیقی محلی ممکن است دارای ویژگی های خاصی باشد اما نمی توان آن را از نظر صرفاً موسیقیایی تفکیک کرد. معنایی که اغلب داده می شود این است که ("ترانه های قدیمی ، بدون آهنگسازان شناخته شده").
چنین تعاریفی بیشتر به فرآیندهای (فرهنگی) بستگی دارد تا انواع موسیقی انتزاعی به گوش مردم عادی برساند.
اگرچه این اصطلاح معمولاً فقط توصیفی است ، اما در بعضی موارد افراد از آن به عنوان نام سبک نیز استفاده می کنند. به عنوان مثال ، جایزه گرمی قبلاً از اصطلاحات "موسیقی سنتی" و "فولکلور سنتی" برای سنجش موسیقی محلی استفاده می کرد.
گذری بر تاریخ
تا قبل از قرن 20 ، مردم عادی معمولاً بی سواد بودند. آنها آهنگها را با حفظ کردن، به خاطر می شپردند و از خواندن متن ان عاجز بودند.
موسیقی اغلب مربوط به فرهنگ ملی بود. مناطق مختلف، قومیت های کوچک، مهاجران و... هرکدام برای خودشان آهنگ و موسیقی محلی داشتند. تا جایی که استرالیایی های یونانی ، سومالیایی های آمریکایی ، پنجابی های کانادایی و دیگران تلاش می کنند اختلافات خود را نیز از طریق آهنگ و موسیقی به گوش بقیه برسانند. آنها آوازها و رقص هایی را منتشر می کردند که از کشورهایی که پدربزرگ و مادربزرگ متعلق به آنجا بودند، نشعت گرفته.
آنها رویدادهای تاریخی و شخصی را گرامی می دارند. در روزهای خاصی از سال ، از جمله تعطیلات مانند کریسمس ، عید پاک و اول ماه مه را با آهنگ های خاصی جشن می گیرند. تولدها ، عروسی ها و مراسم خاکسپاری را می توان با آواز ، رقص و لباس های خاص نیز گرامی داشت.
حق چاپ در مورد آهنگ ها وجود نداشت و کسی به قانون کپی رایت اهمیتی نمی داد چرا که سازندگان آهنگ ها صرفا به دنبال نشر فرهنگشان از طریق آهنگ بودند نه فقط ثروت....
ریشه ها
قوم بختیاری از بزرگ‌ترین اقوام کشور ما به شمار می‌روند. شروین پناهی، کوروش اسد پور، استاد اسفندیار رنجبری، صابر داوودی و ... از جمله معروف‌ترین خوانندگان بختیاری به شمار می‌ایند.
آشوری ها با سازهای زورنا و داول ، سازهایی که به طور معمول برای موسیقی محلی و رقص خود استفاده می کنند ، می نواختند.
در ایران بیشتر از ر کشور دیگری انواع موسیقی محلی به چشم می خورد.
به خاطر قومیت های زیاد ان و گویش های متفاوت می توانیم طیف زیاد و جذابی از آهنگ های محلی را ببینیم.
کلام آخر
برخی بر این باورند که موسیقی محلی عین انعکاس شخصیت جامعه است و همراه با آن تغییر می کند.
موسیقی سنتی محلی غالباً شامل کلمات آوازی است، اگرچه سازهای مخصوص به خود را دارد و غالبا خواننده می تواند بدون ساز نیز آن را اجرا کند.
شما می توانید برای بهره مندی از تمام آهنگ های محلی و به ویژه دانلود گلچین آهنگ های شاد بختیاری سرویس آهنگ های وبسایت تاریخ ما مراجعه و از آن نهایت استفاده را ببرید.
