مزایا و معایب روش ارزش گذاری استارتاپ ضرایب:
مزیت ارزش گذاری استارت آپ ضرایب ساده و کاربردی بودن آن است. این ارزش‌گذاری از جمله ارزش‌گذاری‌‌های کمی بوده و در نهایت نشان می‌دهد استارتاپ مورد نظر می‌تواند در کنار کمپانی‌های فعال در بورس به فعالیت و ادامه حیات بپردازد. ضریب‌های به دست آمده به صورت تخمینی بوده اما می‌توانند از آینده نه چندان دور استارتاپ اطلاعات موثری در اختیار قرار دهند. این ارزش گذاری استارتاپ می‌تواند نشان دهد که ایده مورد نظر می‌تواند مانند شرکتهای فعال بورسی دوام بیاورد و درآمدزایی داشته باشد یا خیر.
این روش ارزش گذاری استارتاپ معایب خاص خود را دارد. بسیاری از شرکتهای بورسی به کسب‌وکارهای ثابت تبدیل شده‌اند و به بلوغ تجاری رسیده‌اند اما استارتاپ‌ها به دلیل منحصر بفرد بودن حوزه فعالیتی از ثبات تجاری برخوردار نیستند و تنها مراحل رشد خود را پشت‌سر می‌گذارند. از سوی دیگر استارتاپ طرحهای نوآورانه‌ای هستند که به احتمال زیاد شرکتهای مشابه فعالیتی در بورس تهران و ایران نخواهند داشت. زیرا این شرکت‌ها اغلب فناورانه محور بوده و در نتیجه در بازار امروزی کشور ایران تعداد چنین کمپانی‌هایی بسیار کم است.
نحوه ارزش‌گذاری اختراعات هم ارز ارزش‌گذاری استارتاپ:
ارزش‌گذاری اختراعات روندی متفاوت تر از ارزش گذاری استارتاپ دارند. این محصولات فکری ابتدا بایستی به ثبت سازمان ثبت اختراع برسند و سپس برای تجاری سازی مورد ارزش‌گذاری قرار بگیرند. بر اساس استانداردهای جهانی ارزشیابی اختراعات اولین مرحله تجاری‌سازی آن‌ها را شامل می‌شود و در این مرحله بایستی موارد زیر مورد بررسی قرار بگیرند. باید به طور تخمینی بازار هدف اختراع مشخص گردیده و پذیرش جمعی آن مورد ارزیابی قرار بگیرد. برای ارزیابی بازار هدف می‌توان بدین مسئله توجه کرد که اختراع برای چه کسانی سودآور است و مصرف کنندگان از این وسیله یا فکر چه استفاده‌ای خواهند کرد.
دومین قدم بعدی برای ارزش‌گذاری اختراع تعیین کامل سهم بازار است. این که چه کسانی در چه رده سنی با چه علایق و نیازی و با چه میزان توانایی مالی قادر خواهند بود محصول مورد نظر را خریداری کنند و از مشتریان وفادار آن شوند. بعد از مشخص کردن گروه‌های مصرف کننده روند فروش اختراع در بازار مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. با چه تاکتیک‌های بازاریابی و کدام استراتژی‌ها می‌تواند در بازار حاضر شد و محصول را به فروش رساند. در این مرحله به طور کلی چرخه حیات اختراع توسط مشاوران فنی مورد بررسی قرار می‌گیرد و در کنار آن پروسه ساخت و به تولید انبوه رساندن چنین وسیله‌ای ارزش‌گذاری می‌شود. ممکن است در مراحل اولیه تولید محصول بنابر قطعات مورد نظر سودآور نباشد. برای جبران چنین معایبی می‌توان از بازاریان برای حضور موفق و قوی در بازار کمک گرفت.
یکی از مراحل حیاتی در روند ارزش‌گذاری اختراعات توجه ویژه به رقبا است. ممکن است پس از عرضه طرح در بازار کسانی به فکر تغییر طرح و ارائه آن در کشور باشند و در نتیجه سهم بازار اختراع را به خود اختصاص دهند. ممکن است آن‌ها با محصولاتی جایگزین وارد بازار شده و در نتیجه یک طرح را با شکست روبرو کنند. بنابراین تمامی این اثرات در سودآوری یک اختراع بایستی زیر نظر قرار بگیرد.
ارزش گذاری کسب‌وکار ممکن است متداول‌تر از ارزش گذاری استارتاپ صورت بگیرد زیرا اکثر افراد در حال مدیریت کسب‌وکار خود یا شراکت با افراد دیگر هستند و ممکن است زمانی به فکر ارزش گذاری کسب‌وکار خود باشند. برای انجام این کار بهترین گزینه ممکن سپردن این کار به افراد حرفه‌ای است تا بتوانند نرخ کسب‌وکار شما را به بهترین روش ممکن ارزیابی کنند.
برای اطلاع از ارزشیابی کسب‌وکار بهتر است بدانید که برای این کار چندین روش وجود دارد که یکی از آن‌ها مبتنی بر دارایی است. این نوع ارزشیابی بر اساس فرایندهای حسابداری صورت می‌گیرد که در آن تراز دارایی‌های حساب شده و پس از کسر بدهی‌ها ارزش خالص به دست می‌آید. این ارزشیابی برای موسسه‌هایی با مالکیت شخصی بسیار سخت است زیرا ممکن است افراد حساب‌های شخصی خود را از حساب کسب‌وکار جدا نکنند و در نتیجه ارزش خالص کسب‌وکار ممکن است دچار ابهام باشد.
رویکرد ارزشیابی کسب و کار مبتنی بر ارزش یکی دیگر از روندهای ارزش‌گذاری است. در این روش یک کسب‌وکار بر اساس میزان سوددهی در آینده مورد حساب قرار می‌گیرد. ابتدا دارایی‌های در حال حاضر کسب‌وکار محاسبه شده و میزان سودآوری آن در آینده( مدت زمانی چند ساله) حساب می‌شود. رویکرد ارزشیابی دیگری که شبیه ارزش گذاری استارتاپ است، روش قیاسی با عنوان رویکردهای ارزش بازاری است. این روش در قیاس با ارزش بازاری کمپانی‌های مشابه انجام می گردد.
منبع:
