در این سبک، از انواع استارتاپ های مقیاس پذیر مشابه و نزدیک به هم تمایل دارند که با یک دیگر هم گروه بشوند و هماهنگ فعالیت کنند. این سبک از کسب و کارها درصد کمی از انواع استارتاپ ها را تشکیل می دهند، اما به دلیل بازدهی زیادی که دارند، سرمایه گذاران ترجیح می دهند ریسک بالای سرمایه گذاری را بپذیرند و سهمی دریافت کنند، بنابراین دراکثر مواقع سرمایه شروع فعالیت ها خیلی زود فراهم می شود. همچنین این سبک از انواع استارتاپ ها خیلی سریع رشد می کنند و جهانی می شوند.
این گروه شامل انواع استارتاپ هایی می باشد که خیلی سریع وارد فاز طراحی و اجرا شده و به سرعت به فروش می رسند. در واقع می توان گفت که هدف کارآفرینان این سبک از انواع استارتاپ ها، ساخت یک میلیارد دلار جهت کسب و کار نیست، بلکه بعد از مدتی به یک شرکت بزرگ با قیمت ۵ تا ۵۰ میلیون دلار فروخته می شود.
در این گروه از انواع استارتاپ ها؛ تغییر در سلیقه مشتریان، فناوری های جدید، قوانین، رقبای جدید و غیره می توانند فشار زیادی وارد کنند تا نوآوری های جدیدی که معمولا از ریسک بالایی نیز برخوردارند برای ایجاد محصولات کاملا جدید برای مشتریان جدید در بازار های جدید، در شرکت های بزرگ (به عنوان مثال Google و Android) به فروش برسند. در واقع می توان گفت که در این سبک از انواع استارتاپ ها، کارآفرینان از اعتبار یک شرکت بزرگ مثل پیدایش برای راجت تر کردن مسیرشان استفاده می کنند.
این نوع از انواع استارتاپ های اجتماعی معمولا بر پایه نوعی خیریه بنا می شوند و بر خلاف انواع استارتاپ های مقیاس پذیر، هدف این نوع استارتاپ ها این است که جهان را به جای بهتری تبدیل کنند. در واقع کارآفرینان در این سبک از انواع استارتاپ ها به دنبال این که به سهم بیشتری از بازار دست پیدا کنند و یا این که برای بنیان گذاران آن ایجاد ثروت کنند، نیستند.
منبع:
