تعریف استارتاپ در لغت به معنای “شروع به کار” یا “شروع کننده” می باشد و یا به عبارت دیگر در تعریف استارتاپ می توان گفت : “عمل یا روند تنظیم چیزی در حرکت است…”. دنبال کردن اخبار استارتاپ به شما کمک می کند به تعریف بهتری از استارتاپ برسید.
آلدورا که مؤسس و مدیر شرکت هومجوی، یکی از پر طرفدارترین استارتاپ های ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ است، در تعریف استارتاپ می گوید: “استارتاپ یک موقعیت ذهنی است.” و این زمانی اتفاق می افتد که مردم به امید رشد فوق العاده و هیجان تأثیر کوتاه مدت و سریع، از ثبات در موقعیت های دیگر ( مشاغل دیگر) دست می کشند و به شما می پیوندند.”
به گفته مریام وبستر، استارتاپ به معنی ” عمل یا فعالیت های سازماندهی شده در حال حرکت است” و یا به عبارت دیگر استارتاپ “یک شرکت کسب و کار نوپا” است.
فرهنگ لغت میراث آمریکایی می گوید که “استارتاپ یک کسب و کار و یا یک نیت در جهت تبدیل به کسب و کار است که اخیرا عملیات آن آغاز شده است.”
اما اخبار استارتاپ امروزه در بیشتر موارد برای تعریف استارتاپ می گویند که: “استارتاپ یک کسب و کار است که به تازگی ایجاد شده است.” و یا ” استارتاپ یک شرکت فناوری است که به تازگی و با کمتر از ۱۰۰ نفر شروع به کار کرده است.”
تعریف استارتاپ و کارآفرینی بسیار مشابه و نزدیک به یکدیگر هستند. اما کارآفرینی به همه کسب وکار های جدید گفته می شود که افراد یا صاحبان آن، خودشان همه کار های راه اندازی را انجام داده اند و هدف اصلی آن ها هیچ وقت رشد و گسترش و یا بزرگ شدن و تبدیل به یک برند شدن نیست، در حالی که در تعریف استارتاپ می توانیم بگوییم، کسب و کار های جدیدی هستند که اهداف والاتر و گسترده تری نسبت به یک شرکت و یا موسسه انفرادی دارند. بطور کل اخبار استارتاپ کمک بیشتر به تعریف استارتاپ می نماید.
در واقع هدف نهایی بنیان گذاران از تعریف استارتاپ جدید، رشد و گسترش یک کسب و کار بسیار بزرگ و حرفه ای می باشد که کارمندان زیادی دارد و حتی ممکن است که روزی جهانی نیز بشود.
در ادامه مطلب گفته شده، قصد داریم به چند مورد از تفاوت های بارز استارتاپ ها و کارآفرینی اشاره کنیم؛
– کارآفرینی تولید و یافتن روش های جدید برای افزایش بهره وری در انجام کار های جاری است اما در استارتاپ روی یک ایده جدید کار می شود که هیچ راه و روشی از قبل برای آن تولید نشده و همه جدید هستند.
– در کار آفرینی در واقع طرح اصلی کسب و کار از قبل واضح است و کار آفرین می داند که چه کاری می خواهد انجام دهد اما در استارتاپ ها مسیر پیش رو مبهم است و فرد فقط ایده ای را دارد که باید روی نوآوری کردن و محقق کردن آن کار کند و بسیار از سوالات مانند چه محصولی می خواهد تولید کند؟ کدام نیاز جامعه را می خواهد برطرف کند؟ چگونه پول در بیاورد از طریق این ایده؟ و…. را باید پاسخ دهد.
استارتاپ به کسب و کار هایی گفته می شود که مقیاس پذیر و تکرار پذیر باشند و بر پایه فناوری راه اندازی شده باشند. بسیاری از کسب و کار های کوچک اشتباها استارتاپ طلقی می شوند. کسب و کارهایی مانند سوپر مارکت ها، مراکز فروش بلیط حضوری، مراکز آموزش زبان، رستوران های فروش حضوری و… که قابلیت مقیاس پذیری ندارند. مثلا رستورانی با ۱۰۰ نفر ظرفیت، اگر قصد سرویس دهی به ۲۰۰ نفر را برای افزایش درآمد داشته باشد، باید تجهیزاتی مانند میز و صندلی ، کارکنان، مکان رستوران و… را افزایش دهد که به هزینه های آن افزوده می شود. اما اپلیکیشن هایی مانند اینستاگرام، تلگرام و… اگر برای افزایش ارزش و درآمد خود قصد ارتقا داشته باشند، نیازی به افزایش کارکنان و بزرگ کردن مکان و… ندارند و به راحتی با همان امکانات قبلی می توانند رشد خود را داشته باشند. این کسب و کار مقیاس پذیر هستند و سقفی برای پیشرفت و هزینه های خود ندارند.
منبع:
