1. بیت کوین چیست و چه کاربردی دارد؟ دانشنامه بیت کوین-011.1 درک بیت کوین
یک رمز ارز است که در ژانویهٔ 2009 در پی سقوط بازار املاک که خود عامل بحران اقتصادی بود به وجود آمد. ایده‌های این رمز ارز توسط شخصی ناشناس با نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” ایجاد شد. هویت این شخص تا به امروز مخفی مانده است.
بیت کوین به شما پیشنهاد انتقال ارزها در سراسر دنیا را با کارمزدی بسیار پایین ارائه می‌دهد. کارمزد این نوع انتقال، از روش‌های معمول انتقالِ آنلاینِ ارزها کمتر می‌باشد.
بیت کوین برخلاف سایر ارزها که هر یک توسط دولتی اداره می‌شود غیرمتمرکز است و هیچ کشوری نمی‌تواند ادعای تسلط کامل بر این شبکه را داشته باشد و یا تصمیم‌گیری‌ای برای آن انجام دهد.
هیچ بیت کوینی به‌صورت فیزیکی وجود ندارد، تنها زیرحساب‌ها هستند که به‌صورت دفتر کل و شفاف در دسترس همهٔ مردم قرار دارد.
برای پردازش این حجم عظیم از اطلاعات و تراکنش‌های مالی، نیازمند قدرت پردازشی بسیار زیادی برای شبکهٔ بیت کوین می‌باشیم.
بیت کوین توسط دولت‌ها و قدرت‌های مرکزی پشتیبانی نمی‌شود، به همین سبب است که دولت‌ها بیت کوین را به‌عنوان یک کالای رسمی و با ارزش محسوب نمی‌کنند.
با وجود اینکه بیت کوین یک پول رایج و قانونی نمی‌باشد، نمودارهای بیت کوین در بین معامله‌گران از طرفداران زیادی برخوردار است، و بیت کوین خودْ سببِ به‌وجود آمدن چندین رمز ارز دیگر تحت عنوان “آلت کوین” شده است. (ALTCOIN، به هر رمز ارزی به غیر از بیت کوین گفته می‌شود.)
آلت کوین Altcoin چیست؟
نکات کلیدی:
بیت کوین شامل مجموعه‌ای از کامپیوترهاست که به آنها “گره” گفته می‌شود. این کامپیوترها کُدهای بیت کوین را اجرا کرده و آنها را در فضایی به نام بلاک چین ذخیره می‌کنند.
بلاک چین‌ها را می‌توان به‌صورت مجموعه‌ای از بلوک‌های مکعبی شکل در نظر گرفت که در هر یک از آنها مجموعه‌ای از معاملات ذخیره شده است.
از آنجایی که تعداد بسیار زیادی از کامپیوترها به‌صورت هم‌زمان در حال اجرای این کُدها و ذخیره‌سازی کردن آنها در بلاک چین‌ها هستند و همان‌طور که اشاره کردیم، همهٔ افراد چه کسانی که گره‌ها را در اختیار دارند و چه افراد معمولی نیز می‌توانند به اطلاعات تراکنش‌ها به‌صورت شفاف و فیلترنشده دسترسی داشته باشند، پس می‌توان این نکته را بیان کرد که امکان تقلب در این شبکه در حدود صفر درصد می‌باشد.
برای انجام هرگونه اقدام خراب‌کارانه در این شبکه، شخص یا شرکت باید بتواند 51% از قدرت پردازشی کامپیوترهای بیت کوینی را در اختیار بگیرد.
بیت کوین در حال حاضر بیش از 10000 گره پردازشی دارد و تعداد این عدد نیز هر لحظه در حال افزایش است، این موضوع احتمال وقوع چنین حملاتی را بیش از پیش کاهش می‌دهد.
حتی اگر حمله‌ای به شبکه صورت بگیرد، گره‌های بیت کوین یا افرادی که با کامپیوترهایشان در شبکهٔ بیت کوین فعالیت می‌کنند، یک عملیات فورک به یک بلاک چین جدید را انجام می‌دهند، بدین ترتیب حمله بی‌اثر شده و چیزی به مهاجمان نمی‌رسد.
فورک – Fork (چنگال): به یک سری تغییرات مانند اضافه کردن ویژگی‌های جدید، ایجاد لایه‌های امنیتی، رفع باگ‌های شبکه و غیره گفته می‌شود که خود به دو دستهٔ سخت و نرم (Hard Fork و Soft Fork) تقسیم می‌شوند.
هارد فورک چیست؟
بیت کوین یک نوع رمز ارز است. صورت‌حساب‌های بیت کوین در توکن‌هایی به‌صورت کلیدهای عمومی و خصوصی نگهداری می‌شوند توکن به وسایل سخت‌افزاریِ امنیتیِ کوچکی گفته می‌شود که در اختیار کاربران یک شبکه قرار می‌گیرد تا با متصل کردن آنها به دستگاه‌شان، هویت‌شان شناسایی و تأیید شود این کلیدها خود شامل رشته‌ای طولانی از اعداد و حروف هستند که از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری پیچیده‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند.
کلید عمومی که می‌توان آن را با شماره‌حساب بانکی قیاس کرد به‌عنوان یک آدرس در سراسر شبکه و در کل جهان منتشر می‌شود و اشخاص می‌توانند به آن کلید عمومی، بیت کوین ارسال کنند و کلید خصوصی که می‌توان آنرا با رمزکارت‌های بانکی قیاس کرد نیز به‌عنوان یک عامل حفاظتی برای محافظت از حساب بیت کوین فرد و انتقالات مجاز بیت کوین استفاده می‌شود.
کلیدهای بیت کوینی را نباید با کیف پول‌های بیت کوین (Bitcoin Wallets) اشتباه بگیریم. کیف پول بیت کوین یک سخت‌افزار یا یک نرم‌افزار است که معاملات بیت کوین را تسهیل کرده و اجازه ردیابی مالکیت کوین‌ها را به افراد می‌دهد.
البته واژه Wallet (کیف پول) کمی با طبیعت بیت کوین در تضاد است. زیرا که بیت کوین به‌طور ذاتی غیرمتمرکز است و برخلاف مفهوم واژهٔ “کیف پول” در یک نقطه ذخیره‌سازی نمی‌گردد و به‌صورت غیرمتمرکز در شبکهٔ بلاک چین می‌باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کیف پول بیت کوین می‌توانید از مطلب آموزشی «کیف پول بیت کوین» دیدن نمایید.
پی‌نوشت: با استناد به بنیاد رسمی بیت کوین، واژه Bitcoin با B بزرگ زمانی استفاده می‌شود که ما قصد اشاره به مفهوم یا موجودیت بیت کوین را داریم، در حالی که واژه bitcoin با b کوچک زمانی استفاده می‌شود که قصد اشاره به مقداری مشخص از این رمز ارز را داریم. واژهٔ جمع بیت کوین را نیز به هر دو صورت bitcoin یا bitcoins می‌نویسند. بیت کوین به‌صورت عمومی با سه حرفی BTC مخفف می‌کنند.
بیت کوین یکی از اولین رمز ارزهایی است که از سیستم peer to peer استفاده میکند. در این سیستم مجازی، اطلاعات بین دو فرد و بدون دخالت هیچ‌گونه قدرت و دولت مرکزی اتفاق می‌افتد.
استفاده از این سیستم باعث تسهیل پرداخت‌های آنی می‌شود. افراد و کامپیوترهایی که در شبکهٔ بیت کوین به‌عنوان “واحدهای پردازش اطلاعات” مشغول به فعالیت هستند را گره (Node) و یا ماینر (Miner، با معنی تحت‌اللفظی “معدن کار”) می‌نامند.
ماینرها افرادی هستند که در قبال انجام محاسبات مربوط به شبکه بیت کوین، جایزه‌هایی را به‌شکل آزاد شدن مقادیری از بیت کوین یا دریافت مبلغی در قالب بیت کوین برای حق‌الزحمهٔ فعالیت‌هایشان دریافت می‌کنند.
ماینرها را می‌توان به نیروهایی غیرمتمرکز تشبیه کرد که در تلاش برای هر چه معتبرتر کردن شبکهٔ بیت کوین هستند.
بیت کوین‌های جدید با اندازه‌ای یکسان برای ماینرها آزاد می‌شوند. البته نکتهٔ مهمی که باید در نظر داشت این است که نرخ آزادسازی این بیت کوین‌ها به‌طور مرتب در حال کاهش است.
یعنی هر بار مدت‌زمان بیشتری و تعداد محاسبات بیشتری باید انجام شود تا ماینر بتواند به بیت کوین‌های جدید دسترسی پیدا کند. زیرا که تعداد کل بیت کوین‌های موجود استخراج شده و نشده برابر با 21 میلیون واحد است.
استخراج بیت کوین
در حال حاضر، تنها 3 میلیون بیت کوین دیگر استخراج نشده‌اند. بیت کوین و رمز ارزهایی که با پروسه‌ای مشابه ساخته می‌شوند، یک مزیت نسبت به ارزهای رسمی دولت‌ها دارند، و آن اینکه تعداد آنها برخلاف ارزهای دولتی در طی زمان از حدی زیادتر نمی‌شود.
حال این سوال پیش میاید که بعد از استخراج تمامی 21 ملیون بیت کوین چه اتفاقی خواهد افتاد؟ برای دریافت پاسخ این سوال می‌توانید مقاله «بعد از استخراج تمام 21 میلیون بیت کوین چه خواهد شد؟» را مطالعه نمایید.
استخراج بیت کوین پروسه‌ای است که در طی آن مقادیری از بیت کوین وارد چرخهٔ خریدوفروش می‌شود. برای استخراج، کامپیوترها زمان زیادی را صرف حل کردن مسائل و پازل‌های ریاضیاتی بسیار پیچیده و مفهومی می‌کنند تا بتوانند یک بلوک جدید را کشف کنند، بلوکی که پس از کشف شدن به شبکهٔ بیت کوین می‌پیوندد.
در حین کشف بلوک‌ها، اطلاعات مربوطه در بلاک چین ثبت شده و همان طور که بالاتر اشاره شد، “همه از کشف شدن این بلوک جدید با خبر می‌شوند”.
در مشارکتی که این ماینرها در شبکهٔ بلاک چین دارند، ماینرها کارهایی مثل ثبت و تأیید نقل‌وانتقالات در شبکهٔ بلاک چین را انجام می‌دهند، یعنی ماینرها همان کارهای بانکی را اما به‌صورت غیرمتمرکز انجام می‌دهند.
در ازای اضافه شدن این بلوک جدید به شبکهٔ بلاک چین، ماینرها تعداد کمی بیت کوین را به‌عنوان هدیه دریافت می‌کنند.
میزان این جایزه نیز به‌ازای کشف هر 210000 بلوک نصف می‌شود. در سال 2009 که بیت کوین به‌تازگی معرفی شده بود، پاداش کشف به‌ازای هر بلاک 50 بیت کوین بود. این مبلغ در حال حاضر 6.25 بیت کوین است. به نصف شدن جایزهٔ کشف بلوک‌های جدید به اصطلاح Halving می‌گویند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هاوینگ بیت کوین می‌توانید از مطلب آموزشی «هاوینگ بیت کوین (Bitcoin Halving) چیست؟» دیدن نمایید.
تعداد زیادی از سخت‌افزارها را می‌توان برای پروسهٔ استخراج استفاده کرد، اما یک سری از این سخت‌افزارها کارایی بهتر و سرعتی بالاتر در حل معادلات مربوطه و کشف بلاک‌های جدید دارند.
چیپ‌های خاصی به نام مدارهای مجتمع ویژه کاربردی (ASIC: Application Specific Integrated Circuits) یک دسته از چیپسِت‌های کامپیوتری مؤثر در کنار “واحدهای پردازش گرافیکی Graphic Processing Units” هستند که می‌توانند کارایی بالاتری را در قیاس با سایر سخت‌افزارها داشته باشند.
به این سخت‌افزارهایی که به‌صورت اختصاصی برای عملیات استخراج طراحی شده‌اند “تجهیزات استخراج – Mining Rigs” می‌گویند.
ماینرهای USB بیت کوین چگونه کار می کند؟
یک بیت کوین را می‌توان تا هشت رقم اعشار تقسیم نمود (صدمیلیونیوم یک بیت کوین). به کوچک‌ترین واحد از این رمز ارز، یعنی یک صدمیلیونیوم بیت کوین، یک ساتوشی گفته می‌شود.
بیت کوین را می‌توان حتی به واحدهایی ریزتر نیز تقسیم نمود، البته زمانی که این عمل لازم باشد و ماینرها نیز با انجام این عمل موافقت خود را اعلام کنند.
18 آگوست 2008: سایتی تحت عنوان bitcoin.org ثبت شد. حداقل تا به امروز این دامنه با پروتکل WhoisGuard Protected محافظت می‌شود.
این بدین معنی است که هیچکس از اطلاعات ثبت‌کنندهٔ این دامنه در اینترنت خبر ندارد.
31 اکتبر 2008: یک شخص یا یک گروه تحت عنوان ساتوشی ناکاموتو، یک اعلامیه در وب‌سایت metzdowd.com منتشر میکند. در متن این اعلامیه به Peer to Peer بودن این سیستم و عدم حضور هیچ‌گونه طرف سوم در این پروژه اشاره شده است. به‌روزترین متن نیز در لینک (اینجا) موجود است. این متن از آن زمان به‌عنوان اساسنامه‌ای در خصوص نحوهٔ فعالیت بیت کوین تاکنون وجود دارد.
3 ژانویه 2009: اولین بلوک بیت کوین استخراج شد. نام این بلوک، بلوک شمارهٔ صفر بود. از این بلوک به‌عنوان “بلوک پیدایش” نیز یاد می‌شود. در متن مرتبط با آن تاریخ نیز آمده است: “صدراعظم آمادهٔ انجام دومین کمک مالی خود برای بانک‌ها است.” از این مطلب چنین استنباط می‌شود که اولین بلوک در آن تاریخ یا بعد از آن استخراج شده است. هرچند که این جمله دارای بارهای سیاسی نیز بوده است.
8 ژانویه 2009: اولین نسخه از نرم‌افزار بیت کوین در لیست ایمیل کریپتوگرافی معرفی می‌شود.
9 ژانویه 2009: بلاک شمارهٔ 1 استخراج می‌گردد، و استخراج بیت کوین‌ها با جدیت بیشتری دنبال می‌شود.
هیچکس خبر ندارد که چه کسی بیت کوین را اختراع کرده است. نام ساتوشی ناکاموتو نیز به یک شخص یا جمعی از افراد که در سال 2008 اساسنامه و در سال 2009 اولین نسخه از نرم‌افزار بیت کوین را منتشر کردند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در طی این سال‌ها، افراد بسیاری ادعا کرده‌اند که آنها ساتوشی ناکاموتوی معروف می‌باشند. تعدادی نیز ادعا کرده‌اند که این فرد مرموز را می‌شناسند، اما تا تاریخ نگارش این متن (5 تیر سال 1399) هنوز هویت واقعی شخص ساتوشی ناکاموتو مشخص نشده است.
هر چند که رسانه‌ها ساتوشی ناکاموتو را شخصیتی منزوی، نابغه و مبهم معرفی کرده‌اند که بیت کوین را از هیچ خلق کرد، اما باید در نظر داشته باشیم که چنین اختراعات عظیمی هیچ‌گاه خلق‌الساعه به وجود نیامده‌اند.
همهٔ کشف‌های برجسته دنیای علم، دارای یک سابقهٔ تحقیقاتی در خور بوده‌اند. برای بیت کوین می‌توان از پیشینیان زیر نام برد:
هَش چیست؟
در نامهٔ سفید (Whitepaper) بیت کوین، به‌طور مستقیم به Hashcash و B – Money اشاره شده است. حتی بسیاری از افراد فکر می‌کنند که تیمی متشکل از افراد نامبرده به همراه دیگر افراد خبره در توسعه و معرفی بیت کوین نقش مستقیمی داشته‌اند. این موضوع تا امروز تأییدنشده باقی مانده است.
می‌توان یک سری انگیزه را در مخفی ماندن هویت خالق یا خالقان بیت کوین مدنظر قرار داد. اولین مورد حریم خصوصی است.
از آنجایی که این رمز ارز هر روز در دنیا محبوب‌تر می‌شود، ساتوشی ناکاموتو مرکز توجه بسیاری از مردم، رسانه‌ها و دولت‌ها می‌شد.
یک دلیل دیگر را می‌توان در قابلیت‌های بیت کوین برای ایجاد اختلال در شبکه بانکی و سیستم‌های ارزی عنوان داشت.
اگر این ارز مورد اقبال عدهٔ کثیری قرار گیرد، می‌تواند از بسیاری سیستم‌های مالی دولتی پیشی بگیرد. این موضوعات می‌توانست موجب اقدامات قانونی و رسمی دولت‌ها بر علیه خالق بیت کوین باشد.
یک دلیل دیگر نیز امنیت است. تنها در سال 2009، 32489 بلوک استخراج شد، کل بیت کوین‌هایی که در سال 2009 با نرخ هر بلوک 50 بیت کوین به ماینرها پرداخت شد به‌اندارهٔ 1624500 بیت کوین بود. این مقدار بیت کوین در تاریخ 25 اکتبر 2019، 13.9 میلیون دلار ارزش داشت.
ساتوشی و احتمالاً تعدادی دیگر، استخراج‌های زیادی را طی سال 2009 انجام دادند و مقدار زیادی از بیت کوین‌های استخراج شده را ذخیره نموده‌اند.
شخصی با این حجم از ثروت می‌تواند به‌آسانی طعمه‌ای برای جنایت‌کاران قرار گیرد. به‌خصوص با توجه به این نکته که بیت کوین بیشتر شبیه به پول است نه سهام.
البته ساتوشی از قبل به فکر این موارد بوده و به همین علت است که تمامی معاملات را به‌صورت قابل‌ردیابی کُدنویسی کرده است. هر چند با تمامی این موراد نیز، برای دور بودن از هرگونه تهدید، بهتر است که هویت او مخفی بماند.
افراد می‌توانند از بیت کوین‌ها به‌عنوان ابزاری برای پرداخت‌ها استفاده کنند. اگر شما یک مغازهٔ مصالح‌فروشی هم داشته باشید، کافی است با نصب علامت “بیت کوین پذیرفته می‌شود” از مشتریان خود بیت کوین دریافت کنید. بسیاری از مشتریان‌تان نیز از این ایدهٔ شما استقبال خواهند کرد.
تراکنش مالی بیت کوین را می‌توان با بهره‌گیری از پایانه‌های سخت‌افزاری مخصوص یا استفاده از شماره حساب‌تان (یا همان کلید عمومی) انجام داد.
یک کسب‌وکار آنلاین نیز می‌تواند به‌سادگی و با اضافه کردن درگاه پرداخت بیت کوین برای مشتریان خود، به‌ازای محصولات یا خدماتی که ارائه می‌دهد بیت کوین دریافت نماید.
اگر شما هم مقداری بیت کوین ذخیره کرده باشید احتمالا با نوسانات قیمت‌ها به این فکر افتاده اید که بیت کوین خود را به فروش برسانید. دیجی کوینر برای تسلط کامل شما بر خرید و فروش بیت کوین مطالعه دو مقاله «چگونه بیت کوین بخریم؟» و «چگونه بیت کوین را بفروشیم؟» پیشنهاد می‌دهد.
افرادی که خودشان کار می‌کنند نیز می‌توانند دریافتی‌های خودشان را به واحد بیت کوین داشته باشند. سایت‌هایی در اینترنت وجود دارد که مؤسس آنها به‌ازای خدماتی که ارائه می‌دهد درخواست بیت کوین می‌کنند. از این وب‌سایت‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
بسیاری از حامیان بیت کوین بر این باورند که آینده از آنِ رمز ارزها است. بسیاری از کسانی که از بیت کوین حمایت می‌کنند، باور دارند که این سیستم به نقل‌وانتقالات سریع‌تر پول با کارمزدی کمتر در سراسر جهان کمک شایانی میکند.
هرچند که هیچ‌یک از دولت‌ها و بانک‌ها از بیت کوین پشتیبانی نمی‌کنند، اما بیت کوین را می‌توان با ارزهای سنتی مبادله نمود.
در واقع، نرخ تبدیل آن در برابر نرخ دلار باعث جذب شدن بسیاری از سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانِ علاقه‌مند به بازاری‌های ارزی می‌شود.
شایان ذکر است که یکی از اصلی‌ترین دلایل رشد رمز ارزهایی مانند بیت کوین، ایفای نقش‌شان به‌عنوان یک واحد جایگزین برای پول ملی یا کالاهایی مانند طلا می‌باشد.
در مارس 2014، IRS (سرویس درآمدهای داخلی – Internal Revenue Service، نهادی دولتی در ایالات متحده است که وظیفهٔ جمع‌آوری مالیات و اعمال قوانین مالیاتی را برعهده دارد.) خبر داد که از این به‌بعد تمامی ارزهای مجازی که شامل بیت کوین نیز می‌شوند، به‌عنوان “دارایی” اشخاص در نظر گرفته شده و به‌خاطرشان مالیات دریافت خواهد شد.
قبل از سرمایه گذاری در بازار رمز ارزها می بایست چه چیزهایی بدانید؟
سود یا زیان بیت کوین‌هایی که به‌صورت “سرمایه” نگهداری شده‌اند، تحت عنوان سود و زیان سرمایه‌ای در نظر گرفته می‌شود.
اما سود و زیان بیت کوین‌هایی که به‌صورت دارایی ثبت شده‌اند را در ردهٔ سود و زیان عادی دسته‌بندی می‌کنند. فروش بیت کوین‌هایی که شما استخراج نموده‌اید یا از اشخاص دیگر خریده‌اید، به مانند استفاده از بیت کوین‌ها به‌منظور پرداخت خدمات و کالا همگی شامل مالیات می‌شوند.
مانند بسیاری دیگر از دارایی‌ها، قاعده “خریدن در قیمت کم و فروختن در قیمت زیاد” در مورد بیت کوین نیز صادق است.
مشهور‌ترین روش برای جمع‌آوری بیت کوین، خرید آنها از طریق صرافی‌های بیت کوین است. اما راه‌های دیگری نیز برای کسب بیت کوین وجود دارند.
از آنجایی که بیت کوین به‌عنوان یک دارایی برای سرمایه‌گذاری طراحی نشده بود، به همین سبب نیز سهامی از آن در هیچ بازاری عرضه نشده است.
برخی از سرمایه‌گذاران پس از روند روبه‌بالای ماه می 2011 و نوامبر 2013 وارد دنیای بیت کوین شدند. بسیاری از مردم نیز بیت کوین را نه صرفاً به‌خاطر خاصیت ارزی‌اش بلکه به‌خاطر ارزش و پتانسیل سرمایه‌گذاری‌اش خریداری می‌نمایند.
هر چند، نبود هیچ‌نوع گارانتی‌ای در ثبات ارزش و البته طبیعت این رمز ارزها سبب شده است که خرید و نگهداری بیت کوین‌ها خود دارای یک ریسک ذاتی باشد.
تعدادی اخطار نیز از جانب کمیسیون سهام و بورس (SEC)، سازمان تنظیم مقررات صنایع مالی (FINRA)، دفتر حمایت مالی مصرف‌کنندگان (CFPB) و بسیاری از نهادهای دیگر به سرمایه‌گذاران این حوزه صادر شده است.
پذیرش ریسک سرمایه گذاری چیست؟
مفهوم ارزهای مجازی، مفهومی نو به‌شمار می‌رود و در مقایسه با روش‌های سنتی‌تر سرمایه‌گذاری، بیت کوین تا امروز نتوانسته ثبات و اعتبار خود را در شرایط مختلف اقتصادی و جهانی نشان دهد.
بیت کوین‌ها، هر روز معروف‌تر می‌شوند و دیگر به آنها به چشم یک ارز آزمایشی نگاه نمی‌شود. پس از 10 سال، مثل همهٔ رمز ارزهای دیگر، بیت کوین نیز هنوز در حال طی کردن مراحل پیشرفت و تکامل خود می‌باشد.
بَری سیلبرت، مدیر عامل شرکت Digital Currency Group می‌گوید: «سرمایه‌گذاری در بیت کوین، یک سرمایه‌گذاری با ریسک بسیار بالا، یا یک سرمایه‌گذاری با بازگشت مالی بسیار بالا می‌باشد که می‌توانید انجام دهید.». این شرکت در استخراج و سرمایه‌گذاری در بیت کوین و شرکت‌های فعال در حوزهٔ بلاک چین فعالیت میکند.
سرمایه‌گذاری در بیت کوین و مشتقات آن را نمی‌توان به‌عنوان راهی برای گریز از ریسک‌های سرمایه‌ای دانست. بیت کوین‌ها به‌عنوان یک رقیب برای ارزهای دولتی به‌شمار می‌روند و می‌توانند به‌جهت فعالیت در بازارهای سیاه، پولشویی، فعالیت‌های غیرقانونی یا فرارهای مالیاتی مورد استفاده قرار گیرند.
در نتیجه، دولت‌ها به دنبال انجام قوانین نظارتی و یا منع فعالیت‌های خریدوفروش بیت کوین هستند که البته این اتفاق در برخی از نواحی رخ داده است.
در سال 2015 دپارتمان سرویس‌های مالی نیویورک قوانین نظارتی‌ای را اجرایی کرد که طبق آنها شرکت‌های عرضه‌کننده و صرافی‌های آنلاین موظف به ثبت معاملات انجام شده مشتریان آنها و ارائهٔ مدارک مورد نیاز نهادهای قانونی هستند. همچنین، تراکنش‌های بالای 10000 دلار نیز باید ثبت شده و به نهادهای مربوطه گزارش گردد.
نبود قوانین نظارتی جامع در مورد بیت کوین‌ها و سایر ارزهای مجازی باعث ایجاد سؤال‌هایی در مورد طول عمر، نقدشوندگی و جامعیت این ارزها شده است.
بیشتر افرادی که از بیت کوین استفاده می‌کنند توکن‌های خود را از طریق انجام عملیات استخراج به‌دست نیاورده‌اند. بلکه، آنها خریدوفروش بیت کوین را در سایت‌های صرافی آنلاین انجام داده‌اند.
این سایت‌ها سامانه‌هایی کاملاً دیجیتال و مجازی هستند که به‌مانند هر سامانهٔ مجازی دیگری، خطر حملات هک، بدافزارهای مخرب و اشکالات فنی، آنها را تهدید میکند.
اگر یک دزد به هارد درایو کامپیوتر شخص مالک بیت کوین‌ها دسترسی پیدا کند، می‌تواند کلید خصوصی او را دزدیده، وارد حساب کاربری او شده و بیت کوین‌ها را به کیف پول شخصی خودش انتقال دهد.
البته برای جلوگیری از این نوع دزدی، کاربران می‌توانند از کامپیوترهایی استفاده کنند که متصل به اینترنت نبوده یا از یک کیف پول کاغذی بهره ببرند.
در این روش پرینت کُدها و اطلاعات مورد نیاز فرد در کاغذ انجام شده و دیگر نیازی به نگهداری این اطلاعات مهم در کامپیوتر نمی‌باشد.
چگونه بیت کوین های خود را در برابر سرقت و هک حفاظت کنیم؟
هکرها می‌توانند صرافی‌های بیت کوین را نیز هدف حملات خود قرار دهند. این حملات به آنها اجازه دسترسی به بیش از هزاران کیف پول و اطلاعات کاربری را می‌دهد.
در سال 2014، صرافی Mt. Gox در ژاپن مجبور به تعطیلی شد، زیرا که میلیون‌ها دلار از دارایی‌هایش از این طریق سرقت شده بود.
مشکل اصلی زمانی رخ می‌دهد که بدانید موقعی که انتقال بیت کوین رُخ داد دیگر قابل‌برگشت نیست. بیت کوین‌ها را تنها زمانی می‌توانید پس بگیرید که شخصی که آنها را دریافت کرده است خودش بیت کوین‌ها را به شما برگرداند.
شخص ثالث یا پردازندهٔ پرداخت متمرکزی وجود ندارد که این کار را انجام دهد. بنابراین هیچ مرجع محافظتی یا رسیدگی به شکایات وجود ندارد.
علاوه بر مطالبی که بیان شد، میزان امنیت رمز ارزها با هم تفاوت دارند. برای آشنایی بیشتر با رمز ارزهای برتر در حفظ حریم خصوصی می‌توانید مطلب «پنج رمزارز برتر در حفظ حریم خصوصی کدامند؟» مطالعه نمایید.
برخی از سرمایه‌گذاری‌ها توسط “شرکت حمایت از سرمایه‌گذاران” بیمه شده‌اند. حساب‌های بانکی عادی نیز تا سقف معینی که قانون تأیید نموده توسط “شرکت بیمه سپرده‌گذاری فدرال – Federal Deposit Insurance Corporation – FDIC” بیمه می‌شوند.
اما رمز ارزها تحت هیچ پوشش بیمه‌ای قرار نمی‌گیرند. در سال 2019، کارگزار مشهور و صاحب پلتفورم معاملاتی SFOX، اعلام کرده است که می‌تواند سرمایه‌گذاران بیت کوین را با FDIC بیمه کند، اما تنها آن بخش از سرمایه‌شان بیمه می‌شود که شامل وجه نقد نیز باشد.
با وجود اینکه بیت کوین برای احراز هویت از کلیدهای رمزنگاری شده استفاده میکند تا بتواند معاملات انجام‌شده را ثبت کند، کلاه‌برداران می‌توانند اقدام به فروش بیت کوین‌های تقلبی کنند، نوعی دیگر از کلاه‌برداری در زمنیهٔ فروش بیت کوین‌ها را می‌توان دستکاری در قیمت آنها و فروش‌شان به قیمت‌های بالاتر در نظر داشت.
مانند هر نوع سرمایه‌گذاری‌ای، بیت کوین نیز دچار نوسانات قیمتی می‌شود. البته، این رمز ارز در طی حیات کوتاه خود شاهد نوسانات شدیدی بوده است.
این رمز ارز علاوه بر حجم‌های معاملاتی بالا در خریدوفروش، حساسیتی بالا به اخبار بازار دارد. طبق گزارش CFPB، قیمت بیت کوین در سال 2013 تنها در یک روز شاهد افت 61 درصدی بود. هر چند که رکورد افت قیمتی این رمز ارز در یک روز، به سال 2014 برمی‌گردد که در آن روز بیت کوین شاهد افت 80 درصدی بود.
اگر مردم کمتری حاضر به پذیرش بیت کوین به‌عنوان یک ارز جدید باشند، ارزش این ارز کمتر شده و رو به سقوط قیمتی می‌رود.
“حباب بیت کوین” در اواخر سال 2017 و اوایل 2018 رُخ داد و این حباب که به علت توجه زیاد به بازار رمز ارزها ایجاد شده بود در اوایل 2018 ترکید و باعث افت قیمتی شدید بیت کوین شد.
در بازار رمز ارزها رقیبان زیادی وجود دارند، هر چند همین الان نیز بیت کوین با فاصله‌ای زیاد از سایر رقبا پیش افتاده است.
این پیشروی بیت کوین مدیون مشهور بودن نشانگان تجاری (بِرَند) آن و البته سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در استارتاپ‌های مرتبط به این حوزه بوده است.
برای مشاهده قیمت رمز ارزها می توانید از صفحه «قیمت رمز ارزها» دیدن نمایید. قیمت رمز ارزها در به صورت دقیقه ای (هر یک دقیقه) به روز رسانی می‌شوند. قیمت ها از صرافی های مختلف جمع آوری شده و میانگین قیمت‌ها نمایش داده می شود.
بیت کوین جزو دارایی‌هایی است که نمی‌تواند در لیست حساب‌های بازنشستگی قرار بگیرند. حساب‌های بازنشستگی شامل موارد معافیت از مالیات هستند که بیت کوین از این قاعده مستثنی است و مالیات شامل‌ش می‌شود.
در حال حاضر هیچ‌راه مناسب، مطمئن و قانونی‌ای برای معاف کردن دارایی‌های بیت کوینی از مالیات وجود ندارد.
در طی سال‌هایی که بیت کوین عرضه شده، تعداد زیادی از موارد عدم توافق در بین جناح‌های مختلف ماینرها پیش آمده است که باعث ایجاد جدایی‌های بزرگی در جامعهٔ رمز ارزها شده است.
در برخی از این موارد، گروهی از کاربران بیت کوین و ماینرها پروتکل‌های شبکهٔ بیت کوین را خودشان تغییر دادند. این پروسه را تحت عنوان فورکینگ فورک به معنای چنگال است، در اینجا مفهوم ایجاد انشعاب را می‌رساند می‌شناسند و معمولاً نیز سبب ایجاد نوع جدیدی از بیت کوین با نامی متفاوت می‌شود.
این جدایی می‌تواند به‌صورت هاردفورک رخ دهد که در آن تمامی اطلاعات و تراکنش‌های افراد فورک‌کننده در نقطهٔ جدایی با آنها حمل شده و در رمز ارز جدید نیز همراه آنها خواهد بود.
یعنی اگر شخصی قبل از فورک 10 بیت کوین داشته باشد، در فورک جدید نیز 10 بیت کوین یا معادلی برابر با آن را خواهد داشت.
از رمز ارزهایی که در نتیجه هاردفورک ایجاد شده‌اند می‌توان به بیت کوین کَش (Bitcoin Cash) در آگوست سال 2017، بیت کوین گلد (Bitcoin Gold) در اکتبر 2017 و بیت کوین SV در نوامبر 2017 اشاره کرد.
اما نوعی دیگر از تغییرات وجود دارد که آن را تحت عنوان سافت فورک می‌شناسند. سافت فورک شامل تغییراتی در سیستم یا پروتکل است که با سیستم قبلی سازگار است.
در این حالت هیچ ارز جدیدی ایجاد نمی‌شود. یکی از مثال‌های مشهور برای سافت فورک، افزایش سایز بلوک‌های شبکه است.
بیت کوین یک شبکه است که با اجماع عمومی کار میکند و کاربران را قادر می سازد تا در یک سیستم پرداخت کاملا دیجیتال فعالیت داشته باشند. بیت کوین اولین شبکه پرداخت همتا به همتا (پایاپای) می باشد که به کاربران خود بدون نیاز به واسطه خدمات می دهد.
شخص یا گروهی به نام ساتوشی ناکاموتوی در سال ۲۰۰۸ اساسنامه و در سال ۲۰۰۹ اولین نسخه از نرم افزار بیت کوین را انتشار دادند. از آن تاریخ به بعد این رمز ارز با توسعه دهندگان بسیاری از سراسر جهان رشد کرده است. امروزه هویت خالق بیت کوین مانند کسی است که کاغذ را اختراع کرده بود.
هیچکس به طور انحصاری مالک شبکه بیت کوین نیست، مانند فناوری ایمیل که هیچکس صاحبش نیست. بیت کوین توسط همه کاربران آن در سراسر جهان کنترل می شود.
آموزش معامله
آخرین به روز رسانی: ۱۰ مرداد ۱۴۰۱
۲۳,۰۶۱ خواندن این مطلب ۱۶ دقیقه زمان میبرد
ارز دیجیتال بیت کوین چیست؟ به بیان ساده یک نوع پول دیجیتالی جدید است. شما می‌توانید این ارز را مانند تراکنش‌های بانکی خود برای یک شخص دیگر ارسال کنید. با این تفاوت که دیگر بانک‌ها و مؤسسات مالی متمرکز یا حتی دولت‌ها نیز از معاملات شما باخبر نخواهند شد.
تعریف‌های مختلفی از این توکن شده است که لزوماً همه‌ی آنها درست یا کامل نیستند. یک ارز جایگزین، یک سیستم مالی موازی، یک روش جدید برای زندگی. همه‌ی این تعریف‌ها درست هستند اما می‌توانند کامل‌تر باشند. در این مقاله والکس می‌توانید هرچه درباره‌ی ارز بیت کوین لازم است بدانید را بخوانید.
فهرست مطالب
به زبان ساده، این ارز یک ارز دیجیتال مانند پول رایج کشورها است و کارکرد عمده‌ی آن انجام تبادلات مالی بین افراد است. کارکرد کلی این ارز مشابه دلار آمریکا و ریال ایران است. اما بین این ارز و ارزهایی مانند دلار تفاوت‌های مهمی نیز وجود دارد. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها این است که این توکن توسط دولت‌ها و نهادهای مالی ایجاد نشده است و پشتوانه‌ای جز مقبولیت عمومی ندارد.
این ارز توسط یک الگوریتم ریاضی تولید می‌شود و کار میکند. در این ارز دیجیتال وظیفه ثبت و نگهداری تراکنش‌ها بر عهده‌ی دستگاه‌های محاسباتی است که کار تولید را نیز برعهده دارند. الگوریتم ریاضی این ارز در واقع یک تکنولوژی رمزنگاری شده بر پایه بلاک چین است که هم‌زمان با فراهم کردن شفافیت شبکه، حریم خصوصی کاربران را حفظ میکند. به این معنا که باوجود فراهم بودن امکان ناشناس بودن در شبکه، همه‌ی کاربران به جزئیات اطلاعات تراکنش‌ها دسترسی دارند.
شاید شنیده باشید در گذشته، ارزش پول هر کشور را ذخایر طلای آن کشور مشخص می‌کرد. به همین دلیل کشورهایی که از طلای بیشتری به صورت ذخیره داشتند، ثروتمندتر بودند. اما این توافق جهانی حالا تغییر کرده است. در حال حاضر ارزش پول کشورها را بر اساس توان اقتصادی و سیاسی کشور مشخص می‌کنند. بنابراین بحران‌های اقتصادی می‌توانند بسیار بر ارزش پول هر کشور تأثیر بگذارند.
تاریخچه بیت کوین نشان می‌دهد که این ارز نوعی پول دیجیتال است که بعد از بحران مالی سال ۲۰۰۸ آمریکا به وجود آمد. بحرانی که یکی از عمیق‌ترین بحران‌های اقتصادی آمریکا و جهان در طول تاریخ بود. ارزی که فارغ از بانک‌ها و بحران‌های اقتصادی، تلاش میکند که ارزش پول کاربرانش را حفظ کند و حتی آن را افزایش دهد.
ساتوشی ناکاموتو، وایت پیپر بیت کوین را در سایتی با دامنه‌ی bitcoin.org منتشر کرد. او در ۳ ژانویه سال ۲۰۰۹ اولین بلاک بلاکچین را استخراج کرد. در اولین بلاک نوشته شده بود: «در تاریخ ۳/۱/۲۰۰۹ نخست‌وزیر در آستانه دومین کمک مالی به بانک‌ها است.
بیت کوین یک ارز دیجیتال است که از کلید عمومی رمزنگاری شده (آدرس عمومی) استفاده میکند. این ارز دیجیتال در واقع یک شبکه‌ی همتا به همتا است که با الگوریتم اجماع اثبات کار انجام تراکنش‌ها را تأیید میکند. به زبان ساده‌تر این ارز از یک آدرس به آدرس دیگر ارسال می‌شود و در ازای این انتقال‌ها از کاربران کارمزد دریافت می‌شود. هر کاربر به طور بالقوه می‌تواند تعداد زیادی آدرس داشته باشد.
هر تراکنش پرداختی به کل اعضای شبکه اعلام می‌شود تا بیت‌کوین‌های موجود دو بار خرج نشوند. بعد از تأیید توسط نودهای شبکه، تراکنش توسط نودهای شبکه مهر زمان دریافت می‌کنند تا اطلاعات کاملشان در بلاک چین ذخیره شود.
هر تراکنش با قدرت کامپیوتری و پردازشی بالایی ثبت می‌شود که به آن «اثبات کار» می‌گویند. با استفاده از این قدرت پردازش، این ارز یک شبکه‌ی پرداخت سریع و قابل اعتماد ایجاد میکند که هر کسی می‌تواند از آن استفاده کند.
با این حال به عنوان کاربر تازه کار، شما عملاً به این اطلاعات نیاز ندارید. می‌توانید با نحوه خرید بیت کوین از صرافی ارز دیجیتال و انتقال آن به یک کیف پول شخصی کار با شبکه‌ی این ارز را آغاز کنید.
یکی از بهترین فرصت‌های سرمایه گذاری و کسب درآمد، استفاده از تکنولوژی‌ها و بازارهای نوظهور است. این ارز فرصتی ارزشمند در اختیار کاربران قرار داده است.
در مورد این مطلب
به طور کلی روش‌های کسب درآمد از این ارز بسیار متنوع است. کسب درآمد رایگان از بیت کوین تا سرمایه‌گذاری و هولد بلندمدت از جمله این روش‌ها است. ما در ادامه‌ی این مقاله به بررسی مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد خواهیم پرداخت.
ترید (معاملات در بازه‌های زمانی کوتاه) و سرمایه‌گذاری بلندمدت دو روش محبوب کسب درآمد از این رمزارز هستند. تریدرهای با کمک نوسان‌های بازار تلاش می‌کنند تا از این طریق سود کسب کنند. هرچند ایده اولیه این کار آسان به نظر می‌رسد اما نیازمند شناخت زیاد از بازار و آشنایی با انواع روش‌های تحلیل تکنیکال و فاندامنتال است. با وجود ریسک زیاد و میزان تلاش مورد نیاز زیاد برای این روش، تاکنون برای تریدرهای زیادی سود زیادی در پی داشته است و از محبوب‌ترین روش‌ها است.
سرمایه‌گذاری بلند مدت در بازار نیز مشابه ترید کردن است. با این تفاوت که در سرمایه‌گذاری بلندمدت مدت زمان بین معاملات خرید و فروش بین چند ماه تا چند سال است. برای مثال اگر در سال ۲۰۱۰ در بازار سرمایه‌گذاری کرده بودید اکنون حدود ۶.۵ میلیون دلار سرمایه داشتید. قیمت این رمزارز در زمان نگارش این مقاله حدود ۲۹ هزار دلار و دامیننس این ارز ۴۴.۶ درصد است.
اگر قصد دارید با سرمایه اولیه صفر، از یان رمزارز درآمد داشته باشید روش‌هایی برای شما وجود دارد. برای مثال می‌توانید با دیدن تبلیغات کلیکی در سایت‌های مخصوص این کار درآمد کسب کنید یا حتی بلاگر حوزه‌ی بلاک چین شوید. روشی که برای کسب درآمد از این ارز انتخاب می‌کنید ریسک فعالیت، سختی و درآمدتان را تغییر می‌دهد. با این حال دریافت بیت کوین رایگان این روزها به سادگی گذشته نیست و معمولاً درآمد این کار هم چندان زیاد نیست.
پیشنهاد میکنم مقاله بیت کوین رایگان در رمز ارز مارکت را مطالعه فرمایید.
محبوب‌ترین راه کسب درآمد بعد از ترید و سرمایه‌گذاری، استخراج است. استخراج بدون نیاز به دانش فنی خاصی، صرفاً با راه‌اندازی یک دستگاه ماینر و نود استخراج و وصل کردن آن به کیف پول بیت کوین امکان‌پذیر است. اما در این روش نیز ریسک‌های مختلفی وجود دارد. از جمله: قوانین داخلی کشور برای استخراج، هزینه‌های بالای استخراج، سختی شبکه این کوین که کار استخراج را سخت‌تر کرده است و در نهایت هزینه‌های برق و دستگاه‌های خنک‌کننده.
استخراج در حال حاضر با وجود قیمت بالای این ارز دیجیتال همچنان برای بسیاری از کاربران محبوب است و روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنند. در ادامه‌ی مقاله به این بحث به صورت مفصل‌تر خواهیم پرداخت.
بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال با کمک کامپیوترها و دانش فنی برنامه نویسی به وجود آمده‌اند. یک واحد از این کوین در واقع رشته کد رمزنگاری شده و ثبت شده در شبکه‌ی بلاک چین است. رشته کد ذکر شده تمامی سوابق تراکنش‌ها، مشخصات همه‌ی واحدهای ارز و گذشته‌ی معاملات را در خود ذخیره دارد.
برای این که بلاک چین بتواند اطلاعات جدید شبکه را ثبت و ضبط کند، نیاز دارد که به صورت منظم بلاک‌هایی برای ثبت اطلاعات به آن اضافه شود. بنابراین استخراج به زبان ساده فرایند حل معادلات ریاضی بلاک چین برای اضافه کردن یک بلاک است. استخراج‌کننده یا ماینر کسی است که برای تأیید تراکنش‌های شبکه و امنیت آن، توان محاسباتی و زمان فعالیت کامپیوتر خود را اختصاص می‌دهد. کار دیگری که استخراج کننده انجام می‌دهد، ایجاد یک واحد جدید از بلاک از طریق انجام این محاسبات است. در پایان، شبکه در ازای خدماتش، به او پاداشی از همان رمزارز می‌دهد.
در حال حاضر پاداش استخراج یک بلاک در بلاک چین معادل ۶.۲۵ BTC است. اما با توجه به سختی شبکه و رقابت بسیار زیاد، معمولاً ماینرها به استخرهای استخراج می‌پیوندند. در استخرها، کاربران توان پردازشی خود را با همدیگر به اشتراک می‌گذارند تا شانس بیشتری برای استخراج یک بلاک داشته باشند. در نتیجه پاداش بلاک بین ماینرهای استخر نسبت به سهمشان از پردازش استخر تقسیم می‌شود. هاوینگ بیت کوین نیز تا حدودسی سعی کرده است شرایط استخراج را برای بیت کوین ساده‌تر کند.
بیت کوین یک ارز دیجیتال بر بستر بلاک چین و اینترنت است. بنابراین منطقی‌ترین راه خرید و فروش این ارز نیز روش آنلاین است. افراد مختلف برای خرید و فروش راه‌های متفاوتی را ترجیح می‌دهند. در ادامه روش‌های محبوب خرید و فروش را بررسی خواهیم کرد:
برخی از کاربران ترجیح می‌دهند همان‌طور که این ارز عملکردی همتا به همتا دارد، میزان ارز مدنظر خود را نیز از یک شخص حقیقی بخرند. اگرچه در این روش، خرید بیت کوین بدون احراز هویت انجام می‌شود، با این حال این روش به خاطر کارمزد بالای شبکه برای انتقال لحظه‌ای، چندان به صرفه نیست و روز به روز استقبال از آن کاهش پیدا میکند.
کاربران ایرانی بازار ارز دیجیتال می‌توانند با کمک صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی ایرانی مانند والکس، این کوین را خرید و فروش کنند. برای مثال پلتفرم مبادلات ارز دیجیتال والکس با ارائه پایه بازارهای مختلف مانند ریال و تتر امکان خرید و فروش این ارز با قیمت جهانی را فراهم کرده است.
بخشی از کاربران ایرانی نیز ترجیح می‌دهند در بازارهای جهانی مانند بایننس، خرید و فروش کنند. داشتن عمق بازار بالاتر و انجام سریع‌تر معاملات از جمله مزایای صرافی خارجی به بازارهای ایرانی است. شرایط تحریم کاربران ایرانی و امکان بلوکه شدن حساب‌ها، ریسک استفاده از پلتفرم‌های خارجی را به شدت بالا برده و آن را تبدیل به روشی نامطمئن برای کسب سود از بازار کرده است.
برای خرید و فروش در سایت والکس، ابتدا باید در پلتفرم معاملاتی والکس عضو شده و احراز هویت کنید. برای این کار در صفحه اصلی سایت روی دکمه‌ی عضویت کلیک کنید:
بعد از پرکردن فرم اولیه، یک ایمیل تأیید برای شما ارسال می‌شود که باید در حساب ایمیل خود آن را تأیید کنید. وارد داشبورد شده و اطلاعات هویتی‌تان را کامل کنید.
تا این بخش از مقاله، تا حد زیادی با چیستی این ارز آشنا شده‌ایم. با این حال مفهومی اساسی‌تر و پایه‌ای‌تر برای درک کامل این ارز وجود دارد که باید آن را نیز درک کنیم: بلاک چین. بلاک چین یک تکنولوژی برنامه‌نویسی است که به کاربران اجازه می‌دهد اطلاعات خود را در یک شبکه‌ی غیرمتمرکز حفظ و ذخیره کنند.
تفاوت عمده‌ی بلاک چین با سایر تکنولوژی‌ها نیز همین غیرمتمرکز بودن آن است. فرض کنید متنی قابل ویرایش را به صورت آنلاین در اختیار چند نفر از دوستان خود قرار داده‌اید. این مطلب هم‌زمان توسط همه ویرایش می‌شود اما در نهایت شما یک خروجی دریافت خواهید کرد. این مثال، توضیح ساده شده‌ای از بلاک چین است.
تکنولوژی بلاک چین، یا دفتر کل توزیع (لجر) ، از ترکیب مفاهیم زنجیره و بلاک تشکیل شده است. هر زنجیره بلاک چین شامل تعدادی بلاک‌ها است که اطلاعات و داده‌های اصلی بلاک چین در آن ذخیره شده است. تداوم این بلاک‌ها یک زنجیره‌ی بلاک چین را می‌سازند.
هر بلاک در بلاک چین سه بخش اصلی دارد:
اطلاعات منحصر به فرد بلاک که آن را از بلاک‌های دیگر متمایز میکند. در بلاک چین این اطلاعات «عدد نانس» نام دارد.
برای اضافه شدن هر بلاک به بلاک چین باید تمامی اعضای فعال در شبکه بر سر اضافه شدن آن توافق کنند. این توافق به صورت کلی «الگوریتم اجماع» نام دارد. در بلاک چین این ارز این اجماع با پروتکل‌های Proof of work یا همان «اثبات کار» انجام می‌شود. به این معنا که نودهای شبکه «Nod» با توان پردازشی بالا یک تراکنش در یک بلاک را به بلاک چین اضافه می‌کنند و با تایید حداقل سه نود، بلاک به بلاک چین اضافه می‌شود. در نتیجه اطلاعات جدید فضایی برای ذخیره شدن در شبکه پیدا می‌کنند.
تا اینجا با عملکرد کلی و بلاک چین آشنا شدیم. اما برای این که درک کاملی از چیستی آن داشته باشیم، باید با اصطلاحات رایج بیت کوین و بازار آن نیز آشنایی پیدا کنیم. در ادامه ما چند اصطلاح رایج این حوزه را بررسی کرده‌ایم. شما می‌توانید برای آشنایی با مفاهیم کلی‌تر حوزه ارز دیجیتال مقاله‌ی ۶۳ اصطلاح مهم و کاربردی دنیای ارزهای دیجیتال و کریپتوکارنسی را در بلاگ والکس بخوانید.
به هر ارز دیجیتالی غیر از بیت کوین، آلت کوین می‌گویند. کلمه‌ی Altcoin از ترکیب دو کلمه‌ی Alternative و Coin تشکیل شده است. آلت کوین‌ها به وجود آمدند تا جایگزین این ارز باشند و مشکلات فنی یا مقیاس‌پذیری آن را حل کنند. به همین دلیل به آنها کوین‌های جایگزین گفته می‌شود.
آدرس عمومی، یک رشته حروف و اعداد است که هنگام انجام تراکنش باید به فرستنده دهید. به این آدرس کلید عمومی (Public key) هم گفته می‌شود. در واقع آدرس عمومی بیت کوین مانند شماره حساب بانکی شما عمل میکند که حاوی مشخصات حساب شما و نشان دهنده موجودی شما در شبکه‌ی این ارز است.
با داشتن آدرس عمومی کیف پول، یک فرد صرفاً می‌تواند به یک آدرس ارز ارسال کند یا موجودی آن را مشاهده کندِ، اما امکان برداشت از حساب با این آدرس وجود ندارد.
آدرس خصوصی یا همان کلید خصوصی (Privet Key) مانند رمز حساب بانکی شماست. این آدرس به کاربر اجازه می‌دهد موجودی حساب خود را کنترل کند. یعنی از حساب بیت کوین خود برداشت کرده و همه یا بخش از دارایی خود را برای شخصی دیگر ارسال کند.
دستگاه‌های استخراج، آی‌سیک نام دارند. آی‌سیک‌ها مدارهای مجتمعی هستند که قدرت بیشتری برای انجام محاسبات شبکه بلاک چین نسبت به CPU و GPU دارند.
بیت کوین را شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو اختراع کرد. اما ساتوشی فقط نام خالق این ارز نیست. هر بیت کوین را می‌توان به صد میلیون واحد تقسیم کرد و هر یک از این واحد‌ها ساتوشی نام دارند.
یکی از راه‌های کسب درآمد از بیت کوین، عضویت در سایت‌های فاست است. کلمه‌ی فاست در لغت به معنای قطره است و کار سایت‌های فاست نیز تقسیم قطره‌چکانی در بین کاربرها است. فاست در گذشته یکی از راه‌های افزایش تعداد کاربران شبکه این ارز بوده ولی در حال حاضر چندان به صرفه و معتبر نیست.
Wallet یا کیف پول بیت کوین در واقع یک راه دسترسی به کلید خصوصی این ارز دیجیتال است. کیف پول‌های این ارز به سه نوع کیف پول آنلاین (گرم)، آفلاین (سرد) و کاغذی دسته‌بندی می‌شوند. ذو کیف پول بلاک چین و تراست ولت از جمله کیف پول‌های آنلاین محبوب این ارز دیجیتال هستند.
ولت‌های ارز دیجیتال به طور کلی معمولاً برای نگهداری و مدیریت بیت کوین و آلت کوین‌ها می‌توان استفاده کرد. هر نوع کیف پول ارز دیجیتال مزایا و معایب خاص خود را دارد. برای مثال بیشتر کسانی که هولدر بلندمدت هستند، ترجیح می‌دهند ارز خود را در کیف پول‌های سرد و کاغذی نگهداری کنند. تریدرها در مقابل از کیف پول‌های آنلاین استفاده می‌کنند.
همان‌طور که قبلاً گفتیم، آلت‌کوین‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که تلاش می‌کنند با ارائه خدمات بیشتر نسبت به بیت کوین، جایگزین آن شوند. اولین آلت کوین، Namecoin نام داشت که در سال ۲۰۱۱ معرفی شد. نیم کوین نیز مانند آلت‌کوین از الگوریتم اثبات کار استفاده میکند و ۲۱ میلیون واحد دارد. ایده نیم کوین با مشارکت ساتوشی ناکاموتو و گوین اندرسون شکل گرفت. در حال حاضر نیم کوین جایگاه ۸۱۳ بازار را به عهده دارد.
آلت کوین‌های دیگر عملکرد بهتری نسبت به نیم کوین در بازار داشتند. در حال حاضر اتریوم، دومین ارز دیجیتال بزرگ دنیا است که با ارائه خدمات قرارداد هوشمند توجه کاربران زیادی را از تریدرها گرفته تا برنامه‌نویسان به خود جلب کرده است. در ادامه مهم‌ترین اطلاعات درباره‌ی آلت‌کوین را در یک جدول خلاصه کرده‌ایم.
تا امروز بیش از ۱۳ هزار توکن ارز دیجیتال به بازار معرفی شده است که هر کدام تلاش می‌کنند سهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار بگیرند. هرچند هیچ کوینی نتوانسته است جایگزین این ارز شود اما همه‌ی آنها به بهبود کارکرد بلاک چین در زندگی واقعی ما کمک کرده‌اند.
قانون‌گذاری در حوزه کریپتوکارنسی این روزها بحث داغ سیاست کشورها و سیاست بین‌الملل است. در برخی از کشورها سیاست‌های کامل و شفافی برای معاملات ارز دیجیتال وجود دارد اما برخی دیگر نیز همچنان برای قانون‌گذاری این حوزه تلاش می‌کنند.
در واقع نیاز کاربران به شفافیت این حوزه هر روز الزام قانون‌گذاری برای ارزهای دیجیتال را بالاتر میبرد. قانون معامله بیت کوین و دیگر رمزارزها می‌تواند بازار و آینده بیت کوین تحت تاثیر قرار دهد و به آن آسیب بزند. اما بیشتر تحلیل‌گرها فکر می‌کنند که این تغییرات در مجموع مثبت هستند؛ حتی اگر در کوتاه مدت تاثیر منفی بگذارند. در کوتاه مدت، قانون‌گذاری ممکن است ارزش معاملات را کم کند؛ اما در بلند مدت، اگر مقررات به درستی اجرا شوند، انتظار می‌رود که به بازار ثبات دهد و آن را به جای امن‌تری برای سرمایه‌گذاری تبدیل کند. در ادامه قوانین ۶ منطقه مهم دنیا در این حوزه را بررسی می‌کنیم.
به طور کلی خرید و فروش ارزهای دیجیتال در آمریکا قانونی است. البته دو کمیته‌ی بورس و اوراق بهادار و کمیته‌ی کالا و تجارت به صورت جدی در این حوزه فعال هستند و تلاش می‌کنند قوانین این حوزه را بهبود دهند.
اتحادیه اروپا هم در سال ۲۰۱۶، برای چهارمین بار دستورالعمل خود را برای رمزارزها اصلاح کرد. آخرین پیشنهاد این بود که متولیان کیف پول‌های دیجیتال باید الزاماتی را برای جلوگیری از پولشویی و تأمین مالی تروریسم رعایت کنند. در این دستورالعمل، رمزارزها به عنوان یک بازنمایی دیجیتال از ارزش مالی در نظر گرفته شده است که افراد حقیقی و حقوقی آن را پذیرفته‌اند؛ هرچند بانک‌های مرکزی و دولت‌ها آنها را تولید نمی‌کنند و پشتوانه ندارند. طبق این توافق، رمزارزها می‌توانند برای پرداخت‌های مالی و داد و ستدهای الکترونیکی استفاده شود.
چین از مخالفان سرسخت استفاده از ارزهای دیجیتال در دنیا است. تا امروز چین با اعلام اخبار ممنوعیت استخراج، ممنوعیت معاملات ارزهای دیجیتال برای شهروندان و ساکنان چین و حتی بلاک کردن حساب صرافی‌ها در این کشور آثار منفی زیادی روی بازار در جهان گذاشته است.
این در حالی است که چین در سال ۲۰۱۹ اولین ارز دیجیتال بومی خود را معرفی کرده بود اما در حال حاضر این کشور به هیچ بانک یا درگاه معاملاتی‌ای اجازه تبدیل ارزهای دیجیتال به پول فیات یا برعکس را نمی‌دهد.
از یک ژانویه سال ۲۰۲۱ معاملات ارز دیجیتال در روسیه قانونی شده است اما نمی‌توان از این ارزها برای خرید الا و خدمات استفاده کرد. این یعنی شهروندان روسیه می‌تواند این ارز خرید و فروش کنند، استخراج کنند، یا هولد کنند اما نمی‌توانند به عنوان ابزار پرداخت از آن استفاده کنند.
با این حال، دفتر دادستان کل روسیه اخیراً پیشنهاد کرده است که ارز دیجیتال را به عنوان دارایی در قانون کیفری کشور تعریف کند. گفته می‌شود که سیاست‌گذاران در روسیه در حال کار بر روی قانون جدیدی هستند تا از سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای در برابر سرمایه‌گذاری‌های عجولانه در ارزهای دیجیتال محافظت کنند. یک کارگروه ویژه در روسیه به تازگی کار روی این حوزه را آغاز کرده است.
استخراج این کوین در حال حاضر در ایران قانونی است. ماینرها می‌توانند با دریافت مجوز از وزارت صنعت دستگاه‌های استخراج را وارد کنند و مجوزهای لازم را نیز از اداره برق منطقه دریافت کنند.
با وجود قانونی بودن استخراج در ایران، قوانین معاملات ارزهای دیجیتال در ایران همچنان با ابهام‌های قانونی فراوانی روبه‌رو است. در تیرماه سال ۱۳۹۸، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس خبر داد که این کمیسیون با به رسمیت شناخته شد تیرماه سال ۱۳۹۸، رئیس کمسیون اقتصادی مجلس از به رسمیت شناخته شدن صنعت کریپتوکارنسی در ایران با موافقت کمیسیون اقتصادی دولت خبر داد.
با این حال قانونی شدن ارز دیجیتال در ایران همچنان در ابهام است. در حال حاضر صرافی‌های ارز دیجیتال در ایران به استناد ماده دوم قانون مجازات عمومی فعالیت می‌کنند. طبق این قانون تا زمانی که یک فعالیت جرم انگاری نشده باشد، انجام آن از نظر قانونی مانعی ندارد.
هر فرد برای استفاده از ارزهای دیجیتال به نظر مرجع تقلید دینی خود مراجعه کند. برخی از مراجع تقلید در ایران خرید و فروش رمزارزها را تا زمانی که مفسده اقتصادی برای کشور نداشته باشد بلامانع دانسته‌اند. البته نظر اکثر مراجع تقلید به خاطر ابهامات شرعی و فنی موجود در رمزارزها، خرید و فروش ارزها را مجاز ندانسته‌اند.
آیت الله خامنه‌ای اما نظر متفاوتی درباره‌ی ارزهای دیجیتال دارد. وی معتقد است تصمیم گیری در این حوزه در اختیار قانون کشور است و هم مجلس و هم بانک مرکزی کشور در این حوزه صاحب نظر هستند.
مارکت کپ این ارز در حال حاضر از ارزش سهام شرکت فیس‌بوک (متا)، والمارت و هولدینگ علی‌بابا و نتفلیکس بزرگ‌تر است.
در این مقاله تلاش کردیم به تمام سوالات حول محور «ارز دیجیتال بیت کوین چیست؟» پاسخ دهیم. در نهایت می‌توان به صورت خلاصه گفت که این ارز یک ارز دیجیتال رمزنگاری شده است که امکان انجام معاملات همتا به همتا را فراهم میکند. در شبکه‌ی بلاک چین بیت کوین حریم خصوصی افراد حفظ می‌شود و برای تایید معاملات بین دو نفر نیازی به تایید یک واسط سوم معتبر نیست.
شبکه‌ی این ارز بر بستر یک بلاک چین با الگوریتم اثبات کار فعالیت میکند. برای تداوم فعالیت، شبکه به ماینرهایی برای استخراج بلاک‌های جدید نیاز دارد. به هر ماینر در ازای فعالیت در شبکه پاداش داده می‌شود که از دو بخش پاداش بلاک و کارمزد تراکنش‌ها تشکیل شده است. کارمزد نیز به تناسب ترافیک شبکه تعیین می‌شود.
از دید اکثر کابران، بیت کوین بیشتر شبیه یک برنامه تلفن همراه یا نرم افزاری رایانه ای است که به آن ها کمک می کند تا کیف پول شخصی بیت کوین خود را بسازند و اجازه خرید و فروش بیت کوین را به آن ها می دهد. اما در پشت صحنه شبکه بیت کوین یک دفتر عمومی به نام بلاک چین را به اشتراک می گذارد. در بلاک چین تمامی اطلاعات تراکنش ها ثبت می شود.
بله. تعداد فزاینده ای از مشغال و افراد از بیت کوین استفاده می کنند. این شامل مشاغلی مانند رستوران ها، آپارتمان ها و موسسات حقوقی و همچنین خدمات آنلاین معروف مانند Namecheao و overstock.com است.
برای بدست آوردن بیت کوین روش های مختلفی وجود دارد که شما بستگی به شرایطتان می توانید از هر کدام از این متدها استفاده کنید: 1. دریافت بیت کوین به ازای انجام کار یا ارائه خدمات 2. خرید بیت کوین از صرافی 3. مبادله بیت کوین با دوستان و آشنایان 4. استخراج بیت کوین
استفاده از بیت کوین برای پرداخت های روزانه خود آسان تر از خرید توسط کریدت کارت یا دبیت کارت است و می توان بدون استفاده از یک حساب بانکی یا تجاری مقادیر بیت کوین را ارسال یا دریافت کرد. پرداخت های بیت کوین توسط یک کیف پول-چه بر روی کامپیوتر باشد یا تلفن همراه- با وارد کردن آدرس گیرنده بیت کوین و مقدار وجه پرداختی و تنها فشردن دکمه ارسال انجام می شود.
به طور خلاصه مزایای بیت کوین را در این قسمت نام می بریم: ۱. آزادی پرداخت وجه ۲. کارمزدهای بسیار پایین ۳. امنیت و کنترل ۴. شفافیت و بی طرف بودن. یکی از مهم ترین مزیت های بیت کوین این است که هیچ شخص یا سازمانی نمی تواند پروتکل بیت کوین را کنترل و یا دستکاری نماید! چون این پروتکل با رمزنگاری ایمن شده و هسته بیت کوین از نظر شفافیت و بی طرفی کامل و قابل اعتماد است.
۱. میزان مقبولیت(بسیاری از مردم هنوز در مورد بیت کوین اطلاعاتی ندارد و این امر نیاز به رشد بیشتری دارد) ۲. ناپایداری( ارزش کلی بیت کوین های در گردش و معاملات به سرعت تغییر می کند که خود باعث ترس از استفاده از این رمز ارز می شود) ۳. در حال توسعه بودن(نرم افزار بیت کوین هنوز در دست توسعه قرار دارد و همه روزه ویژگی های جدیدی خلق می شود. علاوه بر این هنوز بیشتر کسب و کارهای بیت کوینی نوپا بوده و تحت پوشش بیمه ای قرار ندارند.)
دلیل اصلی اعتماد به بیت کوین این است که احتیاج به ایجاد اعتماد ندارد! بیت کوین کاملا منبع باز (کدهای اصلی آن در دسترس همگان است) و غیر متمرکز است. هر کسی در هر زمان و مکان می تواند به کدهای بیت کوین دسترسی داشته باشد. بنابر این هر توسعه دهنده ای می تواند به دقت نحوه ی کار بیت کوین را آزمایش کند.
از تعریف بیت کوین چیست تا تاریخچه و شروع به کار آن و فراز و نشیب های این رمز ارز تازه وارد در دنیای اقتصاد به طور کامل و کاربردی صحبت گردید.
اگر علاقه مند به یادگیری بیشتر در این حوزه هستید می‌توانید از نقشه راهنمای دیجی کوینر به نام «درخت یادگیری» دیدن نمایید که از نقطه ابتدایی تا انتهای مسیر را ریل گذاری کرده است.
منبع رمز ارز مارکت
