از اين فاصله‌ي بسيار دور، كره‌ي زمين احتمالاً چيز جالبي به نظر نمي‌رسد. ولي براي ما انسان‌ها، موضوع فرق مي‌كند. باز به اين نقطه نگاه كنيد. زمين اينجاست. اين خانه‌ي ماست. اين ما هستيم. هركسي را كه دوست داريد، هركسي را كه مي‌شناسيد، هر انساني كه نام و نشانش به گوشتان خورده است، هر انساني كه تاكنون در اين دنيا زيسته است و از آن رخت بربسته است همگي بر همين نقطه بوده‌اند و هستند. در همين نقطه است كه هر رنج و هر شادي به وقوع پيوسته است، در همين نقطه است كه هزاران دين و مذهب و ايدئولوژي و مكتب‌هاي اقتصادي كه جز خودشان را بر حق نمي‌دانستند پديد آمده‌اند. هر شكارچي و جوينده‌اي، هر قهرماني و ترسويي، هر سازنده و ويرانگر تمدني، هر سلطان و هر دهقاني، هر زن و مرد عاشقي، هر پدر و مادري، هر كودك اميدواري، هر مخترع و كاوشگري، هر معلم اخلاقي، هر سياست‌مدار فاسدي، هر "فوق ستاره‌اي"، هر "رهبر كبيري"، و سرانجام هر قديس و گناهكاري در تاريخ گونه‌ي انسان، در همين نقطه زيسته است، بر روي ذره‌اي از غبار، معلق در شعاعي از نور خورشيد.
تصویر زمین از دورترین فاصله ای که امکان عکاسی وجود داشت...
